Στόχος ανοίκειων επιθέσεων έγινε ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης, μετά την απόφασή του να αποχωρήσει από την παράσταση του θεατρικού έργου “Ρινόκερος” στην οποία πρωταγωνιστούσε με επιτυχία, λόγω των κυβερνητικών μέτρων να αποκλειστούν εντελώς οι ανεμβολίαστοι θεατές από την είσοδο στα θέατρα. Η θεμιτή και αξιοπρεπής έκφραση της διαφωνίας με την πράξη του είναι η εξαίρεση στον κανόνα, που είναι οι κακοήθειες και οι απίστευτες ανοησίες. Παραθέτουμε την ανάρτηση του ίδιου του ηθοποιού, καθώς και το σχόλιο του Διευθυντή της “Χ” Κωνσταντίνου Μπλάθρα στο τελευταίο φύλλο της 25.11.2021, που καταγγέλλει τον ορυμαγδό των αθλιοτήτων.
Η ανάρτηση του Άρη Σερβετάλη στο Instagram
«Η απόφαση να αποχωρήσω από την θεατρική παράσταση Ρινόκερος πάρθηκε καθώς αδυνατώ να υποστηρίξω τον διαχωρισμό των ανθρώπων που επιβάλλουν τα νέα μέτρα. Η παραγωγός εταιρεία και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Κιβωτός και σκηνοθέτης της παράστασης Γιάννης Κακλέας ήταν ενήμεροι για τις απόψεις μου. Από τον Ιούλιο και βλέποντας την πρόθεση της πολιτείας να απαγορεύσει την είσοδο σε μη εμβολιασμένους είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο, τους ενημέρωσα πως δεν μπορώ να συμμετέχω σ’ αυτό το εγχείρημα κι ανακοίνωσα πως εάν τα θέατρα λειτουργήσουν στο μέλλον μόνο για εμβολιασμένους θα αποχωρήσω από την παράσταση.
Πρότεινα την αντικατάσταση μου κι έθεσα τον εαυτό μου στην διάθεση τους ώστε να βοηθήσω στην ομαλή ένταξη του νέου μέλους. Δεν θεωρήθηκε πως είναι σωστό να γίνει αντικατάσταση ούτε επίσης να γίνει νέο έργο με τον υπάρχοντα θίασο, διότι όπως είπαν δεν πίστευαν πως θα γίνει υποχρεωτική η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης για να εισέλθει κάποιος στο θέατρο.
Τον Σεπτέμβριο η παραγωγός εταιρεία αποφάσισε να χαρακτηριστεί το θέατρο μεικτός χώρος, δείχνοντας σεβασμό στις θέσεις μου. Ακολούθησε συνάντηση με τον θίασο όπου το ανακοίνωσε σε όλους, και προς τιμήν της παραγωγού εταιρίας, χωρίς να υπάρξει μείωση των αποδοχών. Πορευτήκαμε με αυτήν την κοινή παραδοχή για έναν μήνα.
Με τα νέα μέτρα και την απαγόρευση της εισόδου στα θέατρα σε μη εμβολιασμένους πολίτες, ανακοίνωσα στην παραγωγό εταιρεία και τον καλλιτεχνικό διευθυντή και σκηνοθέτη πως αποχωρώ από την παράσταση.
Για το γεγονός πως οι συνάδελφοι μου μένουν άνεργοι θεωρώ πως είναι ευθύνη της παραγωγού εταιρείας καθώς μαζί με τον καλλιτεχνικό διευθυντή γνώριζαν την τοποθέτησή μου μήνες πριν και συναποφάσισαν να συνεχιστεί η παράσταση ρισκάροντας.
Όταν η πολιτεία απαγορεύει σε μια μερίδα των πολιτών να εισέλθει σε έναν χώρο για να παρακολουθήσει μία παράσταση, δεν έχω άλλη επιλογή από το να σεβαστώ την απόφαση αυτή και να αποχωρήσω, η αξία της μη διάκρισης των ανθρώπων είναι πέρα και πάνω απο όλα.
Ζητώ συγγνώμη σε όλους τους συντελεστές αν η απόφαση μου τους στεναχώρησε. Αδυνατώ να μετέχω σε ένα «πιστοποιημένο» ντάνιασμα ανθρώπων.
Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει δημιουργηθεί από τον Θεό με την ελευθερία ακόμη και να τον αρνηθεί. Δεν είμαστε αγέλη. Είμαστε άνθρωποι που αγωνιζόμαστε να φανερώσουμε το πρόσωπό μας. Ένα πρόσωπο μοναδικό, ξεχωριστό. Είμαστε μία κοινωνία προσώπων, όχι αγέλη που διαχωρίζεται σε εμβολιασμένους και μη.
Εύχομαι να μας δώσει ο Θεός την δύναμη να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν. Καλά Χριστούγεννα».
Κωνσταντίνος Μπλάθρας: Έκανε με περισσή γενναιότητα, αυτό που τού υπαγορεύει η συνείδησή του
Ο Αριστείδης Σερβετάλης είναι ένας καλός ηθοποιός, και δε χρειάζεται να το πω εγώ αυτό. Τυχαίνει να είναι και φίλος. Η στάση του να αποχωρήσει από την παράσταση που πρωταγωνιστούσε με μεγάλη επιτυχία, διαμαρτυρόμενος για τον (πέρα από κάθε λογική επιδημιολογική) διαχωρισμό των πολιτών, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Όλοι, πρέπει, έχουν υποχρέωση, θαρρείς, να τον φτύσουν. Ή να πουν τη γνώμη τους. Το ίδιο είναι!
Δεν θα μπω στη συζήτηση αν έκανε καλά ή όχι. Η συνείδησή του αυτό του υπαγορεύει, αυτό έκανε ο άνθρωπος, με περισσή γενναιότητα. «Ουδέν βιαιότερον συνείδησης», κατά τους σοφούς μας. Η πράξη του μέλλεται να κριθεί όπως όλων. Αλλ’ επιτέλους, εδώ έχουμε μία ΠΡΑΞΗ όχι μία άποψη, μια σαχλαμάρα, μια εξυπνάδα. Μια πράξη που πληρώνεται, όπως όλες οι πράξεις μας, με αίμα. Πήρε την ευθύνη του για αυτό που πιστεύει. Βαρειά ευθύνη. Το τί και το πώς δεν το γνωρίζω και δεν είναι του παρόντος. Αυτό που λέει πάντως, το κρατώ, μήπως και βγάλουμε κάποια άκρη στον φαύλο κύκλο της ανθρωποφαγίας που μας έβαλε ο κόβιντ: «Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και όχι αγέλη»! Κι ο καθένας ας μετρήσει την ευθύνη του. Όχι λόγια και απόψεις. Γκώσαμε!
Άκουσα ότι και ο υπουργός έσπευσε να πατήσει πάνω του. Αθλιότητα! Εάν ποτέ οι υπουργοί στη δύσμοιρη πατρίδα, θα μπορούσαν να καταλάβουν τη λέξη
ευθύνη… Ή, να δώσουν ποτέ παράδειγμα πράξης.
Αν κάτι μας βοηθήσει σ’ αυτό το χαμό, είναι ότι η δύσκολη αυτή πανδημία, που δεν λέει να καταλαγιάσει, παρά τη «λογική», είναι ότι όλοι μια ζωή χρωστάμε και οι ψεκασμένοι και οι λογικοί και οι σοφοί και οι παράφρονες. Ένα απλωμένο χέρι που δίνει βοήθεια, είναι όλος ο άνθρωπος. Και μια συνείδηση που αντιστέκεται, είναι όλη μας η ελπίδα. Αν ο τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δύσκολη κατάσταση είναι η ανθρωποφαγία, τότε έχουμε ακόμα πολύ δρόμο ως την αυγή του πολιτισμού.
Όσο για τον Άρη, πλήρωσε και θα πληρώσει το τίμημα της πράξης του. Αυτό δεν μας αρκεί για να μιλήσουμε για έναν γενναίο άνθρωπο; Το αν κάνει λάθος, το ξαναλέω, λίγη σημασία έχει μετά από αυτό.
“Χριστιανική” 25.11.2021
