ΡΕΠOΡΤΑΖ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚOΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΒOΥΛΗΣ
Με αφορμή τις Ευρωεκλογές, η «Χ» επιχειρεί μια επικαιροποιημένη προσέγγιση του πολιτικό-κοινωνικού κέντρου των κομμάτων της σημερινής Βουλής.
1.Νέα Δημοκρατία
Έχει νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Είναι με την τρέχουσα ορολογία «Δεξιά». Υπηρετεί συνειδητά το κεφάλαιο, δηλαδή την πλουτοκρατία, την οικονομική ολιγαρχία. Αυτό το επιδιώκει κυρίως η ηγεσία με ιδεοληπτική προσήλωση στις ιδέες του αχαλίνωτου κι ανεξέλεγκτου νεοφιλελευθερισμού. Όμως προσπαθεί να το κρύψει από το λαό και επικαλείται τη δημοκρατία ή την Ε.Ε.
Η Νέα Δημοκρατία βασίζει την πολιτική της επικυριαρχία στο πραγματικό γεγονός ότι είναι ο αυθεντικότερος εκφραστής των συμφερόντων της διεθνούς οικονομικής Ολιγαρχίας και του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πειθήνιος τοποτηρητής των ξένων επικυρίαρχων αυτοπροβάλλεται και ως ο καλύτερος συνομιλητής τους που υποτίθεται ότι διασφαλίζει τη σταθερότητα, μακριά από «περιπέτειες» όπως αυτές του 2015.
Στην πραγματικότητα, εφαρμόζει με ζήλο τις καταστρεπτικές μνημονιακές δεσμεύσεις, με την μεθοδική αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και την εκποίηση των δημόσιων κοινωφελών υποδομών στο παρασιτικό κεφάλαιο. Επί διακυβέρνησής της η χώρα γίνεται προνομιακός χώρος για την αισχροκέρδεια και τη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια όλο και πιο λίγων και την εξαθλίωση όλο και πιο πολλών.
Η εισήγηση και ψήφιση του νόμου για τον γάμο των ομοφύλων είναι συνέχεια του αποδομητικού της έργου και στο χώρο της Παράδοσης, φυσική συνέπεια του πρακτικού αθεϊσμού της ατομοκρατούμενης και καταναλωτικής κοινωνίας την οποία υπηρετεί και προάγει.
Στην εξωτερική πολιτική, ο υπερβάλλων ζήλος με τον οποίο συντάσσεται με τις αμερικανονατοϊκές προτεραιότητες, ιδίως η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας και οι φιλοσιωνιστικές θέσεις στο ζήτημα της ισραηλινής επιδρομής στη Γάζα, καταστρέφουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και την απομονώνουν μακροπρόθεσμα.
Με την άδικη φορολογία επιβαρύνει κυρίως τους μισθωτούς, και με την έμμεση φορολογία τις κατώτερες τάξεις γενικά, ενώ ευνοεί τις ανώτερες οικονομικά τάξεις και εν μέρει τις μεσαίες τάξεις. Κατά παράδοση υιοθέτησε το σύνθημα «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Όμως στην πράξη υποστηρίζει τις έννοιες αυτές κατά περίπτωση, όταν έχει πολιτικά οφέλη. Συχνά η Δεξιά είναι πατριδοκάπηλη, θρησκειοκάπηλη και υποκριτική προστάτης της οικογένειας, με την οικονομική αδικία, το δημογραφικό πρόβλημα και την αδιαφορία της, για το νέο και το αγέννητο παιδί.
Την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση την επέλεξε για την προστασία της από τον κομμουνισμό και λόγω της αστικής φιλελεύθερης ιδεολογίας της. Η φράση του Κ. Μητσοτάκη «είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» και ακόμα «θέλω να φτάσουμε σε όλα την Ευρώπη [Ευρ. Ένωση] αποκαλύπτει έλλειψη σύνθετης και βαθιάς γνώσης της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας, καθώς και οράματος για ένα δικαιότερο πολιτικό μέλλον. Η Ελλάδα σε κρίσιμα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα (ανεργία) είχε φτάσει και ακόμη βρίσκεται κοντά όχι στην Ευρώπη αλλά στον Τρίτο Κόσμο (ενεργός ζήτηση & διαθέσιμο εισόδημα, κράτος δικαίου & ανεξαρτησία δικαστικής εξουσίας, ελευθερία & πολυφωνία Τύπου). Τέλος, όσο επέτρεπε στις Τράπεζες να κατάσχουν το «οικόπεδο της χήρας» για μικρές οφειλές, το κόμμα του χρωστάει περίπου 300.000.000 ευρώ στο Κράτος. Γιατί;
Η Νέα Δημοκρατία αρέσκεται να φωνασκεί κατά της ακροδεξιάς και να μιλάει περί κέντρου, ωστόσο είναι η ίδια που εκπροσωπεί την αντικοινωνικότερη δεξιά του Κοινοβουλίου, δηλ. αυτό που η πολιτική θεωρία αποκαλεί «κοινωνική ακροδεξιά».
2. Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία
Πρόκειται για ένα εξελισσόμενο πρώην αριστερό κόμμα που μεταμορφώθηκε, ήδη πριν τον Κασσελάκη, σε ένα μνημονιακό κόμμα και εξ αντικειμένου υποτάχτηκε στα συμφέροντα της ισχυρής ομάδας του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Αφομοιώθηκε εν μέρει, από το σύστημα (φιλελεύθερο) αν και οι πολιτικές θέσεις του υποστηρίζουν εμφανέστερα τις λαϊκές τάξεις και δεν έχουν μηχανισμούς να προκαλέσουν μεγάλες αδικίες και να ευνοήσουν τα μεγάλα συμφέροντα. Γι’ αυτό, ως κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα επέλεξαν, στα πλαίσια της εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, να πλήξουν τους μικρομεσαίους για να προβάλλουν ένα δήθεν φιλολαϊκό προσωπείο. Φαίνεται πάντως πως δεν διαθέτουν συγκροτημένο σοσιαλιστικό πρόγραμμα από τα χρόνια του Τσίπρα. Οι κομματικοί, κυρίως η διανόηση του Σύριζα, είναι «δοσμένοι» στους ευρωπαϊκούς θεσμούς της Ε. Ένωσης, ανέπτυξαν εθνομηδενιστικές θέσεις (ανάλογες της «ξενόδουλης δεξιάς») και έχουν αρνητική στάση προς την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Όμως ο Κασσελάκης διακηρύττει ότι ο Σύριζα είναι «πατριωτικό κόμμα», κάτι που πρωτύτερα δεν τολμούσαν να το αναφέρουν. Οι μεταμορφώσεις μέσα στο Κόμμα είναι άγνωστο πού θα οδηγήσουν και αν θα λειτουργήσουν αυστηρά δημοκρατικοί θεσμοί και κανόνες. Δεν φαίνεται να έχει σχέδιο για την παραγωγική ανάπτυξη της Χώρας, η οποία είναι καίριο θέμα πολυδιάστατης μελέτης και πρωταρχικό πρόβλημα ενός κυβερνητικού προγράμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού αναδείχθηκε σε κόμμα εξουσίας εμπορευόμενος πολιτικά την ελπίδα του ελληνικού λαού για ανατροπή της καταστρεπτικής μνημονιακής πολιτικής, έσπευσε μετά τον Ιούλιο του 2015 να την εφαρμόσει ο ίδιος ως κυβέρνηση. Και ενώ η χώρα στενάζει από τις συνέπειες των μνημονικών δεσμεύσεων που διαρκούν δεκαετίες, συμμετέχει στον εμπαιγμό του ελληνικού λαού με τον ισχυρισμό ότι η περίοδος των Μνημονίων έχει περάσει…
3. ΠΑΣΟΚ – Κίνημα αλλαγής
Το κόμμα αυτό, επίσης είχε επιφανειακές οβιδιακές μεταμορφώσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Η προσυπογραφή των Μνημονίων καταβύθισε την εκλογική του επιρροή προ ετών σε μονοψήφιο αριθμό. Εκμεταλλεύτηκε και αυτό τις πολιτικές προσδοκίες και «δανείστηκε» από το Κράτος περίπου 300.000.000 ευρώ, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα η αποπληρωμή τους.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου στην αρχή ενίσχυσε τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, αλλά, όπως και η Ν. Δημοκρατία, φόρτωσε, αν και σε μικρότερο βαθμό, στον ελληνικό λαό μεγάλα εξωτερικά χρέη (δάνεια) που οδήγησαν στην κρίση των Μνημονίων. Είναι επίσης κόμμα στραμμένο προς τη θέση της Ευρ. Ένωσης, χωρίς να ασκεί σοβαρή κριτική στη φιλελεύθερη πολιτική της, τις αδικίες που προκαλεί και την εμπλοκή της σε φιλοπόλεμες πολιτικές. Ο πρόεδρος του κόμματος κ. Ν. Ανδρουλάκης και το κόμμα του υποστηρίζουν και τώρα ότι έχουν κεντροαριστερή, σοσιαλιστική πολιτική, αλλά, κατ’ ουσίαν, είναι ένα αστικό κόμμα με δημοκρατικότερη παράδοση από τη Ν.Δ., το οποίο όμως δεν έχει ωστόσο ακόμη αποβάλει την ολέθρια θατσερική παράδοση των «Νέων Εργατικών» του Τόνι Μπλέρ στο Ηνωμένο Βασίλειο, που αν και σοσιαλιστικό κόμμα μεταλλάχθηκε σε νεοφιλελεύθερο. Τάση που κυριάρχησε και στο ΠΑΣΟΚ με την επικράτηση του κ. Σημίτη.
Το κόμμα αυτό φέρει τεράστια ευθύνη για την υποταγή της χώρας στην ταπεινωτική και αποικιοκρατική διαδικασία της επιβολής των Μνημονίων και στην υποθήκευσή της επί διακυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου του Β᾿. Και δικαίως τιμωρήθηκε ανάλογα από τον ελληνικό λαό.
4. Νέα Αριστερά
Έχει και αυτή την κληρονομιά του Σύριζα. Διαφωνεί με την εντυπωσιάζουσα πολιτική του Κασσελάκη, προέδρου του νυν Σύριζα. Έχει μερικά αξιόλογα στελέχη, αλλά η αριστερή φιλοσοφία του είναι παλαιάς κοπής και περιλαμβάνει περίπου τα εξής χαρακτηριστικά:
– Έχει μαρξίζουσες ρίζες αλλά μια διεθνιστική πολιτική με αφετηρία τη Γαλλική Επανάσταση, με αποστροφή προς την Ορθοδοξία.
– Οι βουλευτές της υπέγραψαν και αυτοί τα Μνημόνια και υποτάχτηκαν στην νεοφιλελεύθερη Ευρωενωσιακή πολιτική
– Στον ιδεολογικό-ιστορικό χώρο η διανόηση της είναι εθνομηδενιστική με αμηχανία σε εθνικά θέματα.
– Βέβαια θέλουν να υποστηρίζουν μια σοσιαλιστική πολιτική υπέρ των λαϊκών τάξεων και κατά των μεγάλων ολιγαρχών του πλούτου. Όμως η συμμετοχή στην υπογραφή του 2015, των συνθηκών της εθνικής υποθήκευσης, βαρύνει το πολιτικό τους παρόν.
Το ίδιο και η ταύτισή τους ως συμμετέχοντες στην κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα στην ψευτο-φιλολαϊκή πολιτική επίθεσης κατά των μικρομεσαίων για να προβάλλουν ένα δήθεν φιλολαϊκό προσωπείο.
Η Νέα Αριστερά είναι ένα ευρωπαϊκό κόμμα με όραμα στραμμένο προς τη Δύση, σχεδόν αποκομμένο από την Εθνική πατριωτική παράδοση αλλά και την ορθόδοξη κοινωνική φιλοσοφία της δικαιοσύνης.
Η Νέα Αριστερά απαρτίζεται κυρίως από στελέχη που στις κυβερνήσεις Τσίπρα ψήφισαν και εφάρμοσαν αντιλαϊκές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Διαφοροποιήθηκαν από τη νέα απολίτικη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενοι τη δική τους πολιτική συνειδητοποίηση ως Αριστεροί. Γι’ αυτό και είναι και περισσότερο υπόλογοι έναντι του ελληνικού λαού, αφού όπως γράφει και το Ευαγγέλιο, όσο περισσότερα κάποιος συνειδητοποιεί και γνωρίζει, τόσο πιο υπόλογος είναι για της πράξεις του.
5. Ελληνική Λύση
Η Ελληνική Λύση του κ. Κυριάκου Βελόπουλου είναι μία σύνθεση δεξιών πολιτικών και ακροδεξιών διακηρύξεων με προβολή κραυγαλέων εθνικιστικών συνθημάτων και επίκληση ενός κράματος Εθνοφυλετισμού και “Ορθοδοξίας”.
Ακολουθεί έντονα λαϊκιστικό επιθετικό λόγο με ρητορική δεινότητα, που δυσκολεύει τον δημοκρατικό διάλογο. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου η Ελληνική Λύση αποκαλύπτει σκανδαλώδεις διαπλοκές συμφερόντων και την υποκρισία της Κυβερνήσεως.
Ο κ. Βελόπουλος είναι φανατικός εναντίον των μεταναστών και της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Δεν παύει να είναι ένα «ευρωπαϊκό» κόμμα με φιλελεύθερη πολιτική στον οικονομικό τομέα. Ο Ελληνοκεντρισμός του είναι δοξαστικός, έντονα επιλεκτικός, αν όχι στρεβλωτικός, και ελάχιστα αυτοκριτικός. Κάποτε γίνεται καπηλεία της πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Με έμφαση καταψήφισε το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια.
6. Κ.Κ.Ε. (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας)
Το Κ.Κ.Ε. συνεχίζει την παράδοση της κομμουνιστικής-μαρξιστικής θεωρίας με συνέπεια. Διακηρύττει ένα μέλλον δικτατορίας του προλεταριάτου και δεν καταδίκασε τις ακραίες σταλινικές βιαιότητες, εξορίες και θανάτους για την μονοκομματική επιβολή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, όπου απαγορεύεται η ιδεολογική-φιλοσοφική κριτική κατά του Κομμουνισμού. Αυτά προκύπτουν από τις Διακηρύξεις και το Πρόγραμμα του Κόμματος και δίνουν λαβή στους νεοφιλελεύθερους βαστάζους των ελίτ. Όμως το Κ.Κ.Ε., αγωνίζεται σθεναρά υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, καταδικάζει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την οικονομική ολιγαρχία. Ασκεί έντονη κριτική στη Νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε. Ένωσης και τον πολεμικό οργανισμό του ΝΑΤΟ. Στα θέματα της Εθνικής κυριαρχίας παίρνει πατριωτικές κατά κανόνα θέσεις και στο Νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους ήταν καταδικαστικό. Το Κ.Κ.Ε. καταδικάζει τόσο τα δεξιά κόμματα όσο και τα λοιπά κεντροαριστερά ή αριστερά ονομαζόμενα, τα οποία θεωρεί ότι αθέτησαν το σοσιαλιστικό όραμα και υπηρετούν το καπιταλιστικό καθεστώς. Στο Κ.Κ.Ε. τάσσονται υπέρ του χωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, θεωρούν τη θρησκεία ατομική υπόθεση και αποφεύγουν να ομιλούν για Ορθοδοξία και Ελληνορθόδοξη Παράδοση, παρ’ ότι και η ΕΣΣΔ, και επί Στάλιν ακόμη, έδωσε δείγματα συμφιλίωσης με το ιστορικό της παρελθόν. Μεγάλη σημασία δίνουν στον συνδικαλισμό και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για πολιτικά και οικονομικά θέματα.
Αρνητικά καταγράφεται το γεγονός ότι δεν έχει αποκηρύξει τα δικτατορικά γραφειοκρατικά καθεστώτα του αποκαλούμενου «υπαρκτού Σοσιαλισμού», στα οποία η κομματική γραφειοκρατία εγκαθίδρυσε δικτατορία καπηλευόμενη την δήθεν εκπροσώπηση της εργατικής τάξης.
7. Σπαρτιάτες
Οι Σπαρτιάτες έχουν πολιτικά ακροδεξιά ιδεολογία, και μπήκαν στη βουλή ενισχυμένοι από τον χρυσαυγίτη φυλακισμένο Κασιδιάρη (κατά δήλωση του προέδρου τους). Το κόμμα ασκεί κριτική στην κυβέρνηση και υποστηρίζει κατά κανόνα εθνικιστικές θέσεις στη βάση του Εθνοφυλετισμού. Βρίσκεται σε εσωτερικές αναταράξεις και αντιμετωπίζει αμφισβήτηση της δημοκρατικής του λειτουργίας θέματα που εξετάζει η δικαιοσύνη και τους απέκλεισε ήδη από τις Ευρωεκλογές.
8. Νίκη
Η Νίκη και ο «αρχηγός» της κ. Νατσιός υπήρξε κατά μέρος μια άλλη έκπληξη. Υποστηρίχτηκε από χριστιανικούς κύκλους και ορισμένα, όπως λέγεται, μοναστήρια. Ο Νατσιός προβλήθηκε μέσα από σχετική εκπομπή που είχε σε γνωστό κανάλι χριστιανικής οργάνωσης της Θεσσαλονίκης καθώς και ως προσκεκλημένος διαφόρων οργανώσεων, κάποιων μητροπόλεων και ενοριών αναπτύσσοντας επί χρόνια τις θέσεις του για την Παιδεία, εξιδανικεύοντας την κατάσταση που επικρατούσε σε αυτήν πριν το 1970 και ταυτόχρονα καταγγέλλοντας τα σύγχρονα σχολικά βιβλία για «νεοεποχίτικο» και «αντιχριστιανικό» προσανατολισμό.
Το κόμμα του αυτοχαρακτηρίζεται «πατριωτικό και δημοκρατικό». Όμως δεν γνωρίζουμε, ως δημοκρατική κοινωνία, τους ιδρυτές του και δεν είδαμε κάποιο Συνέδριο, που να διατυπώνει την πολιτική του ιδεολογία, να εκλέγει την ηγεσία του και να εκφράζει το κοινωνικό του όραμα. Ούτε φαίνεται αυτό να προβλέπεται στο καταστατικό του όπως είναι αναρτημένο στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος. Αντιμετωπίζει αποσπασματικά μεγάλα θέματα, όπως Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ, Οικονομική Ολιγαρχία κ.ά. με βελτιωτικές προτάσεις κατά περίπτωση που συμβαδίζουν με την νεοφιλελελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης και με την ευρύτερη Δεξιά.
Πρόσφατα δεν ψήφισε το Νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους για ηθικοθρησκευτικούς κυρίως λόγους. Ασκεί συχνά έντονη κριτική προς την Κυβέρνηση.
Γενικά με τις θέσεις που παἰρνει δίνει την εντύπωση ότι αν η ΝΔ δεν είχε απεμπολήσει στην πράξη το τρίπτυχο Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια δεν θα είχε λόγο ύπαρξης! Η λύση δεν είναι ο αστικός χριστιανισμός της πάλαι ποτέ ΝΔ, αλλά η πολιτική που προκύπτει από την εκκλησιαστική παράδοση που οι αστοχριστιανοί «ει ανέγνωσαν, ουκ έγνωσαν».
9. Πλεύση Ελευθερίας
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ασκεί μια αρκετά ριζοσπαστική και συνεπή αντιπολίτευση, που δεν επιμένει να την αποκαλεί Αριστερά. Δείχνει να έχει έντονο προσωποκεντρικό χαρακτήρα, ενώ το κόμμα της λειτουργεί κατά τρόπο αρχηγικό. Όμως στο μέγιστο θέμα των Μνημονίων και του Χρέους, ως πρόεδρος της Βουλής το 2015, άσκησε μια ανεξάρτητη αγωνιστική πολιτική, αποκαλύπτοντας έναν άδικο και απαράδεκτο μηχανισμό της Ε. Ένωσης, που οδήγησε στην υποθήκευση της Ελλάδας. Στην κριτική της προς την Κυβέρνηση είναι οπλισμένη και με τη νομική της εμπειρία και την κοινοβουλευτική της προϋπηρεσία. Έχει έντονη ευαισθησία στα θέματα της γυναίκας και τάχθηκε ιδεολογικά υπέρ του Νομοσχεδίου των ομοφυλοφίλων. Τάσσεται υπέρ των λαϊκών τάξεων, ακολουθώντας μια «αριστερή» παράδοση με τάση ανεξαρτησίας από ιδεολογικά στερεότυπα. Θεώρησε ανυπόστατη την Συνθήκη των Πρεσπών.
Κόμματα εκτός βουλής
Υπάρχουν πλήθος κόμματα εκτός Βουλής.
Ιδιαίτερα τιμητική είναι η περίπτωση όσων αρνήθηκαν να υποταχθούν στη μνημονιακή πολιτική για να κρατηθούν στην εξουσία και αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Ιούλιο του 2015, αποποιούμενοι βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα.
Εκτός Βουλής παραμένουν άλλωστε και κόμματα που δεν βλέπουν την πολιτική ως επάγγελμα και μηχανισμό νομής της εξουσίας, αλλά στη βάση αρχών επιδιώκουν να υπηρετήσουν το συμφέρον του λαού και οραματίζονται μια κοινωνία πιο δίκαιη, το καθένα από τη σκοπιά του.
