«Καί ὁ τούς φόρους τοῖς ὑποχειρίοις τάσσων», λέγεται δίκαιος ὅταν ἐπιβάλλει τὸν κάθε φόρο «σύμμετρον τῇ δυνάμει» τῶν διοικουμένων, σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης.
Ὁ μεγάλος αὐτὸς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, σχολιάζοντας τοὺς Μακαρισμούς, ἀνέλυσε ΄σὲ βάθος τὴν ἔννοια τῆς δικαιοσύνης καὶ κατέστησε προσωπικὰ ὐπεύθυνους τοὺς διοικοῦντες νὰ φορολογοῦν τοὺς πολίτες ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητες τοῦ καθενός. Καὶ ἐπειδὴ οἱ Πατέρες εἶναι πάντοτε ἐπίκαιροι καὶ σύγχρονοι, ἡ ἀρχὴ αὐτὴ εἶναι βασικὴ στὰ σύγχρονα Συντάγματα, περιλαμβανομένου καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ.
Σύμφωνα μὲ τὸ Η΄ Συνέδριο τῆς ΧΔ (2015):
Ἡ ἐφαρμογὴ τῆς συνταγματικῆς ἐπιταγῆς γιὰ φορολόγηση ἀνάλογη τῶν δυνατοτήτων τοῦ κάθε πολίτη καὶ ἡ αἴσθηση ὅτι ὁ πολίτης ἀντιμετωπίζει Κράτος Δικαίου καὶ Διοίκηση ἀξιόπιστη καὶ χρηστὴ εἶναι τὸ θεμέλιο γιὰ τὴ φορολογικὴ δικαιοσύνη καὶ τὴν ὁμόθυμη συστράτευση τῶν πολιτῶν στὴν ἐθνικὴ προσπάθεια. Στὰ πλαίσια αὐτὰ ἐπιβάλλεται ἰδίως ἡ κατάργηση τοῦ ΕΝ.Φ.Ι.Α. καὶ τῶν αὐξησεων τοῦ Φ.Π.Α. στὰ νησιά, φόρων κατάφωρα ληστρικῶν καὶ ἐξοντωτικῶν. Ἀντίθετα, ἡ μνημονιακὴ νομοθεσία, μὲ ἀποκορύφωμα τὶς προβλέψεις τοῦ 3ου Μνημονίου, παραβιάζει τὸ Σύνταγμα, θέτοντας εἰσπρακτικοὺς στόχους ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ Δανειστές, χωρὶς νὰ λαμβάνονται ὑπόψη οἱ δυνατότητες τῶν πολιτῶν.
Ὁ ΕΝΦΙΑ, τὰ ἐκκαθαριστικὰ τοῦ ὁποίου ἀναρτῶνται γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, εἶναι ληστρικὸς καὶ κατάφωρα ἀντισυνταγματικὸς διότι:
-Δὲν έπιβάλλεται ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητες τῶν φορολογουμένων, ἀλλὰ στὴ βάση προκαθορισμένου στόχου [2,6 δισεκατομμύρια εύρὼ], πανεθνικὸ χαράτσι κατ’ ἀπαίτηση τῶν δανειστῶν καὶ ίδίως τῶν Γερμανῶν, ποὺ θεωροῦν πολυτέλεια τὴν ἰδιοκατοίκηση. Τὸ δυσανάλογο αὐτὸ μέγεθος σὲ σχέση μὲ τὴν ἀπόδοση ὁποιασδήποτε φορολογίας ἀκινήτων στὸ παρελθὸν μιλάει μόνο του. Ἡ ἀκίνητη περιουσία ἔχει ἀπαξιωθεῖ, ἐνῶ οὐρὲς σχηματίζονται στὰ Εἰρηνοδικεῖα γιὰ τὴν ἀποποίηση τῶν κληρονομιῶν.
-Συνιστᾶ διπλῆ φορολογία, διότι ἀποτελεῖ κακότεχνη συνένωση δύο ξεχωριστῶν φόρων. Τοῦ χαρατσιοῦ Βενιζέλου (πρώην ΕΕΤΗΔΕ) καὶ τοῦ ἐπιβληθεντος ΦΑΠ. Καὶ ἐπειδὴ τὸ χαράτσι Βενιζέλου, ποὺ εἶχε βαπτισθεῖ “τέλος”, κρίθηκε ὅτι ἀποτελεῖ αὐτοτελῆ φόρο, ἔγινε αὐτὴ ἡ συγκόλληση.
-Περιέχει διατάξεις ποὺ ἤδη ἔχουν κριθεῖ ἀπὸ ὁρισμένα Δικαστήρια ἀντισυνταγματικές, ὅπως ἡ ἀπαγόρευση τῆς προσφυγῆς στὴ Δικαιοσύνη ὅσων δὲν ἐχουν ἐξοφλήσει τὸν φόρο τῶν πέντε τελευταίων ἐτῶν τοῦ ἀκινήτου.
Ὅσα χρόνια καὶ ἂν περάσουν, θὰ παραμένει ἡ ἀνάμνηση τοῦ ἐκβιασμοῦ, μὲ τὸ χαράτσι νὰ ἐπιβαρύνει τοὺς λογαριασμοὺς τοῦ ἠλεκτρικοῦ ρεύματος, κατ’ ἐμπνευση τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου. Τὸν φόρο μὲ τὴ σημερινή του μορφὴ δημιούργησε ἡ Κυβέρνηση Σαμαρᾶ-Βενιζέλου καὶ τὸν διατήρησε ἡ Κυβέρνηση Τσίπρα, παρὰ τὴν προεκλογικὴ δέσμευση γιὰ κατάργησή του.
Θετικὲς οἱ ἐλαφρύνσεις. Θὰ μποροῦσε ἡ Κυβέρνηση, χωρὶς δημοσιονομικὸ κόστος, νὰ προχωρήσει καὶ στὴν κατάργηση τῶν ἀθέμιτα δεσμευτικῶν διατάξεων ποὺ περιορίζουν τα δικαιώματα τῶν πολιτῶν γιὰ δικαστικὴ προστασία.
Ἐπιβάλλεται ὁ φόρος αὐτὸς νὰ καταργηθεῖ καὶ νὰ άντικατασταθεῖ μὲ ἄλλον ποὺ νὰ εἶναι ἀνάλογος μὲ τὶς δυνατότητες τοῦ κάθε φορολογούμενου πολίτη. Ἰδίως μὲ ἐπαναφορὰ ἀπαλλαγῶν ὅπως τὸ κόστος τῶν ἀσφαλιστηρίων συμβολαίων, τῶν ἐπισκευῶν καὶ τῶν τόκων τῶν ἐνυπόθηκων δανείων. Διότι ἡ ἀσφάλιση καὶ ἡ στατικότητα τῶν ἀκινήτων δὲν εἶναι πολυτέλειες, ἀλλὰ ἐπιβεβλημένες ἀπὸ τὸ νόμο ὑποχρεώσεις τῶν ἰδιοκτητῶν τους.
