xristianiki-admin

Total Post: 2754

ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Του Μανόλη Δρεττάκη

Στις 5.3.19 συζητήθηκε στη Βουλή το (δεύτερο μετά από εκείνο το 1993) Πόρισμα της Βουλής για το δημογραφικό πρόβλημα, στο οποίο τονίζεται ότι η «πορεία» του σχετίζεται άμεσα με την εφαρμοζόμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική». Αυτή, όμως, η στενή σχέση ήταν ήδη γνωστή από την έρευνα για το δημογραφικό πρόβλημα που διεξήγαγε το 1983 η δημογράφος και διευθύντρια του Ε.Κ.Κ.Ε. Χάρις Συμεωνίδου (έρευνα που επαναλήφθηκε το 1997), και ελήφθη υπόψη στις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο ομόφωνο Πόρισμα της Βουλής για την αντιμετώπιση τους δημογραφικού προβλήματος του 1993. Οι επιπτώσεις της εφαρμογής των
μέτρων των τριών Μνημονίων ανέδειξαν την άμεση και στενή σχέση της μεταβολής (αύξησης ή μείωσης) του κατά κεφαλή ΑΕΠ και της απασχόλησης τόσο στις γεννήσεις και τους θανάτους όσο και στα μεταναστευτικά ρεύματα. Η άμεση αυτή σχέση, όχι μόνο για την Ελλάδα, αποδείχτηκε και από μια οικονομετρική ανάλυση που έκανα στα στοιχεία των ετών 2000-2017 της Ελλάδας και της Σουηδίας (με πληθυσμό 10.741.165 και 10.120.242, αντίστοιχα, στα τέλη του 2017).

Η σχέση αυτή φαίνεται ανάγλυφα από τη σύγκριση των μεταβολών των στοιχείων αυτών την οκταετία 2002-2009 σε σχέση με την οκταετία των Μνημονίων 2010-2017 (τα στοιχεία από τη βάση δεδομένων της Στατιστικής Υπηρεσίας, της Eurostat).Στο πρώτο μέρος του Πίνακα δίνονται για την Ελλάδα ο μέσος όρος: του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ευρώ σε σταθερές τιμές του 2010, της απασχόλησης σε χιλιάδες, των γεννήσεων, των  θανάτων, της φυσικής μεταβολής του πληθυσμού (διαφοράς θανάτων από γεννήσεις), των μεταναστευτικών ρευμάτων (καθαρής εισροής ή εκροής πληθυσμού) και της μεταβολής του πληθυσμού (αθροίσματος φυσικής μεταβολής και μεταναστευτικών ρευμάτων) τις οκταετίες 2002-2009 και 2010-2017 και η ποσοστιαία μεταβολή τους. Στο δεύτερο μέρος του Πίνακα δίνονται τα αντίστοιχα στοιχεία για τη Σουηδία. Από την 3η στήλη του Πίνακα φαίνεται ότι την οκταετία 2010-2017 σε σχέση με την προηγούμενη 2002-2009:
Στην Ελλάδα σημειώθηκε μεγάλη μείωση τόσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σταθερές τιμές όσο και της απασχόλησης, μεγάλη μείωση των γεννήσεων, σημαντική αύξηση των θανάτων. Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις είχαν ως αποτέλεσμα τη μνημονιακή οκταετία να σημειωθεί φυσική μείωση, καθαρή εκροή (η νέα μετανάστευση) και μείωση του πληθυσμού της χώρας για πρώτη φορά μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ την οκταετία 2002-2009 είχε σημειωθεί φυσική αύξηση, καθαρή εισροή πληθυσμού (βασικά αλλοδαπών) και αύξηση του πληθυσμού.
Στη Σουηδία σημειώθηκε αύξηση τόσο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ όσο και της απασχόλησης, αύξηση των γεννήσεων, μείωση των θανάτων και μεγάλη αύξηση της φυσικής αύξησης, της καθαρής εισροής (βασικά αλλοδαπών) και αύξησης του πληθυσμού.
Από τις εξελίξεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Σουηδία φαίνεται ότι ή μείωση ή αύξηση τόσο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σταθερές τιμες (δηλαδή η ανάπτυξη) όσο της απασχόλησης επηρέασε άμεσα αρνητικά (στην Ελλάδα) ή θετικά (στη Σουηδία), το δημογραφικό
σε όλες του τις διαστάσεις (γεννήσεις, θανάτους, φυσικής μεταβολής και μετανάστευσης).
Επομένως, για την αντιμετώπισή του δεν αρκεί η αύξηση της απασχόλησης με λίγες ώρες ή μέρες εργασίας την εβδομάδα και πολύ χαμηλές αποδοχές, αλλά της πλήρους απασχόλησης με ικανοποιητικές αποδοχές, η οποία εξαρτάται από την ανάπτυξη.
Φυσικά, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη του δημογραφικού προβλήματος (πολιτική για την εργαζόμενη μητέρα, βρεφονηπιακοί σταθμοί, φορολογική και επιδοματική πολιτική για τις οικογένειες με παιδιά κ.λ.π). Οι παράγοντες αυτοί
εξαρτώνται τόσο από την ανάπτυξη όσο και από την εφαρμοζόμενη κοινωνική πολιτική, στην οποία, διαχρονικά, η Σουηδία πρωτοπορεί, ενώ η Ελλάδα υστερούσε και τώρα υστερεί περισσότερο.
Ας ελπίσουμε ότι οι προτάσεις που περιέχονται στο πρόσφατο Πόρισμα της Βουλής για το δημογραφικό πρόβλημα δεν θα μείνουν στα συρτάρια των Υπουργείων, όπως συνέβη με εκείνες του ομόφωνου Πορίσματος του 1993. (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ 4.4.2019)
Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής,
Υπουργός και Καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.

Φύλλο 1031- Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Φύλλο 1031- Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Η Χ.Δ. ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΆΖΕΙ ΌΣΟΥΣ ΕΠΙΜΈΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΈΚΟΝΤΑΙ

Ε.Ε. δεν σημαίνει Ευρώπη

Κυκλοφορεῖ μὲ τὸν παραπάνω τίτλο τὸ νέο φύλλο τῆς 18ης ’Απριλίου 2019 της «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ», στὸ κύριο ἄρθρο τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ, ὅπου τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:

«…ἡ γερμανικὴ ἀντιστασι­ακὴ κίνηση «Λευκὸ Ρόδο», μὲ ἱδρυτικὸ μέλος τὸν Ἅγιο Ἀλέξανδρο Σμορέλ, στὸ 5ο φυλλάδιό της τονίζει: «Ἡ ἰμπεριαλιστικὴ ἰδεολογία τῆς ἰσχύ­ος, ἀπ’ ὅπου κι ἂν προέρχεται, πρέπει νὰ ἐκλείψει γιὰ πάντα… Κάθε ἔθνος καὶ κάθε ἀνθρωπος πρέπει νὰ δικαιοῦται πρόσβαση στὰ ἀγαθὰ ὅλου τοῦ κόσμου! Ἐλευθερία τοῦ λόγου, ἐλευθερία τῆς θρησκείας, προστασία τοῦ κάθε πολίτη ἀπὸ τὴν αὐθαίρετη βούληση τῶν ἐγκλη­ματικῶν καθεστώτων τῆς βίας, αὐτὲς θὰ εἶναι οἱ βάσεις τῆς νέας Εὐρώπης» Ἡ Χ.Δ. θέλει νὰ ἐκφράζει τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Εὐρώπη ποὺ ἐπιμένουν νὰ ἀντιστέκονται. Τὴν ἀνυπότακτη δημοκρατικὴ Εὐρώπη τοῦ 21ου αἰώνα ποὺ λέει ΟΧΙ στὸν εὐρωμονόδρομο.  (Θ’Συνέδριο, 2019)

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο. 

Γραφτείτε συνδρομητές.

ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΣ: Η Χ.Δ. ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΆΖΕΙ ΌΣΟΥΣ ΕΠΙΜΈΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΈΚΟΝΤΑΙ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ : Θεός του φόβου;

 

Βασίλης Σπυρόπουλος : Γίνεται το ψάρι, κρέας;

ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Σαν σήμερα (μόνιμη στήλη)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ:  Γι’ αυτό λέω: Όχι, κυρία Γεροβασίλη!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΣ: Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ Για μια Ευρώπη δικαιοσύνης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΊΟΥ ΤΎΠΟΥ ΤΗΣ Χ.Δ.: Απαράδεκτη η σύλληψη του Τζούλιαν Ασάντζ

Με τη ΛΑ.Ε. ο Δημήτριος Κωνσταντακόπουλος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΣ: Τα του Καίσαρος (Μόνιμη στήλη)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΣ: ΑΠΑΝΩΤΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ  Δύο καταδίκες καρδιναλίων

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στο Κογκό

 

ΘΑΝΑΣΗΣ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Η ΑΠΟΣΤΟΛΉΚΑΙ ΤΑ ΔΙΛΉΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΒΕΛΟΝΑΣ: Extra pauperes nulla salus – Μακρυά από τους φτωχούς δεν υπάρχει σωτηρία

Άγιος Ισίδωρος Πηλουσιώτης στη Θεσσαλονίκη

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΥΡΤΑΛΙΔΗΣ: ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Γ’ Δημοκρατία και Λειτουργία

ΜΑΡΙΑ ΜΠΙΝΙΑΡΗ: ΟΙ ΠΑΣΧΑΛΙΈΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΆΛΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΈΣ ΓΙΟΡΤΈΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΊΑΣ

Τα πρόσφορα της Μεγάλης Πέμπτης

Ο ανυπόταχτος και αδέσμευτος Γιώργος Μουστάκης

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΜΑΡΙΑΡΗΣ: ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΤΟΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Διατηρητέα και κατεδαφιστέα;

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΊΕΒΡΟΥ Να αποσυρθεί το «Νέο Λύκειο»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΟΣ: Σκανδάλο Novartis: να αγγίξουμε την ουσία

ΖΩΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ: Η Ανάσταση του Χριστού και ανάσταση Πατρίδας

ελενα Χατζόγλου : ΜΕΑΦΟΡΜΗ ΤΟΕΡΓΟ«ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ»

Ποιά εἶναι ἡ πραγματικὴ «μαγεία» στὴ ζωή;

ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΝΑΚΑΚΗΣ: π. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΟΥΡΟΣ, Δρ. Θεολογίας – Γραμματεύς της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων Σύγχρονες αιρέσεις και «Νέα Εποχή» (Βιβλιοπαρουσίαση)

ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΝΑΚΑΚΗΣ: Βιβλιοπαρουσίαση (Μόνιμη στήλη)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Νικοπούλου στη «Χριστιανική»;

ΦΙΛΑΛΗΘΕΙΕΣ(Μόνιμη στήλη): Notre Drame

9 ΜΠΟΦΟΡ (Μόνιμη στήλη σχολίων)

Ε.Ε. δεν σημαίνει Ευρώπη

Ε.Ε. δεν σημαίνει Ευρώπη

Η ΧΔ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

Ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια, γίνεται ὅλο καὶ πιὸ φανερὸ ὅτι ἦταν ἀτυχὴς ἡ ίδέα νὰ προωθηθεῖ ἡ ἑνοποίηση τῆς ἠπείρου μέσω τῆς νομισματικῆς ἕνωσης. Ἡ λαϊκὴ κυριαρχία ὑπονομεύεται, ὁ πλοῦτος συγκεντρώνεται σὲ λίγους, οἱ ἀνισότητες ἐντείνονται, οἱ διαφορὲς ὀξύνονται.
Ἄλλα φαντάζονταν οἱ καλοπροαίρετοι ὁπαδοὶ τῆς «Εὐρωπαϊκῆς Ἰδέας», ποὺ ἔβλεπαν τὴν εὐρωπαϊκὴ ἑνοποίηση στὴ βάση τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς ἰσότητας.
Ἔρχονταν σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὴν φιλοναζιστικὴ προπαγάνδα, ποὺ καὶ ἐκείνη ἐπεκαλεῖτο τὴν ἕνωση τῆς Εὐρώπης ὑπὸ τὴν ἡγεσία τῆς Γερμανίας:
Ἀντίστοιχα, ἡ γερμανικὴ ἀντιστασιακὴ κίνηση «Λευκὸ Ρόδο», μὲ ἱδρυτικὸ μέλος τὸν Ἅγιο Ἀλέξανδρο Σμορέλ, στὸ 5ο φυλλάδιό της τονίζει:
«Ἡ ἰμπεριαλιστικὴ ἰδεολογία τῆς ἰσχύος, ἀπ’ ὅπου κι ἂν προέρχεται, πρέπει νὰ ἐκλείψει γιὰ πάντα… Κάθε ἔθνος καὶ κάθε ἀνθρωπος πρέπει νὰ δικαιοῦται πρόσβαση στὰ ἀγαθὰ ὅλου τοῦ κόσμου! Ἐλευθερία τοῦ λόγου, ἐλευθερία τῆς θρησκείας, προστασία τοῦ κάθε πολίτη ἀπὸ τὴν αὐθαίρετη βούληση τῶν ἐγκληματικῶν καθεστώτων τῆς βίας, αὐτὲς θὰ εἶναι οἱ βάσεις τῆς νέας Εὐρώπης».
Δυστυχῶς, ἡ σημερινὴ Ε.Ε. ἔχει μεταλλαχθεῖ σὲ ἕνα μετανεωτερικὸ εἶδος ἐπικυριαρχούμενης «Γερμανικῆς Εὐρώπης».
Γιὰ τὴ Χ.Δ., «Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση» δὲν σημαίνει Εὐρώπη. Τὸ ὅραμά μας εἶναι μιὰ νέα μορφὴ πανευρωπαϊκῆς συνεργασίας στὴ θέση τῆς σημερινῆς Ε.Ε. ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸ ἕως τὰ Οὐράλια, στὴ βάση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας, τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς διεθνοῦς ἀλληλεγγύης τῶν λαῶν. Ἡ ἔξοδος ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς μηχανισμοὺς ὑποδούλωσης καὶ κοινωνικῆς ἀδικίας θὰ ἐπιτευχθεῖ πιὸ γρήγορα καὶ ἀνώδυνα μὲ τὴ διαμόρφωση τῶν συσχετισμῶν ἐκείνων, ποὺ θὰ ὁδηγήσουν στὴν σταδιακὴ καὶ συναινετικὴ κατάργηση τῶν λεγόμενων «Εὐρωπαϊκῶν Συνθηκῶν».
Στὴν παραπάνω βάση, ζητᾶμε παγκόσμια συνεργασία γιὰ τὴν εἰρηνικὴ συνύπαρξη τῶν λαῶν, μὲ καταπολέμηση τῶν ἰμπεριαλιστικῶν ἐπεμβάσεων κάθε μορφῆς…. Ἡ Χ.Δ. θέλει νὰ ἐκφράζει τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Εὐρώπη ποὺ ἐπιμένουν νὰ ἀντιστέκονται.» Τὴν ἀνυπότακτη δημοκρατικὴ Εὐρώπη τοῦ 21ου αἰώνα ποὺ λέει ΟΧΙ στὸν εὐρωμονόδρομο. (Θ’Συνέδριο, 2019)

Γιάννης Ζερβός»

 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η Χ.Δ. ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Τὸ ἐγχείρημα τῆς αὐτοτελοῦς καθόδου στὶς Εὐρωεκλογὲς ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὴν Κεντρικὴ Ἐπιτροπὴ ποὺ συνῆλθε στὴ Θεσσαλονίκη στὶς 21 Σεπτεμβρίου 2018 ὡς προτεραιότητα, προκειμένου νὰ προβληθεῖ παραπέρα καὶ νὰ καταγραφεῖ ὁ ξεχωριστὸς λόγος τοῦ Κινή­ματος. Γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ ἀπὸ πολλὲς δεκαετίες, ἡ αὐτοτελὴς ἐκλογικὴ παρουσία τέθηκε ὡς προτεραιότητα.

Ὄχι μὲ τὴν προοπτικὴ ὁποιασδήποτε νομῆς τῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ ὡς μία ἀκόμα δράση γιὰ νὰ γίνει τὸ Κίνημα γνωστὸ καὶ νὰ καταγρα­φεῖ. Θέσεις ὁλοκληρωμένες ὑπάρχουν. Στὰ πλαίσια τῆς διερεύνησης ποὺ ξεκίνησε, ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2018 μέχρι τὸ Θ’ Συνέδριο τοῦ Φεβρουαρίου, ἔγιναν ποικίλες καὶ πολλὲς ἐκδηλώσεις σὲ ὅλη τὴ Χώρα, ἐνῶ ταυτόχρονα διερευνήθηκαν ἡ δυνατότητα συγκρότησης ὁλοκληρωμένου ψηφοδελτίου καὶ οἰκονομικῆς συνεισφορᾶς στὸ ἔγχειρημα. Στόχος τέθηκε ἡ συγκεντρωση 35.000 εὐρώ, γιὰ τὴν κάλυψη τῶν ἐλαχίστων ἀναγκῶν.

Ἡ διερεύνησή μας αὐτὴ παρατάθηκε μὲ ἀπόφαση τοῦ Θ’ Συνεδρίου καὶ μετὰ ἀπ’ αὐτό. Τὸ ὅλο ἐγχείρημα ἔδειξε ὅτι δὲν κινήθηκε ὡς νοσταλγικὴ ἀνάμνηση τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιτακτικῆς ἀνάγκης τοῦ παρόντος. Τῆς ἀνάγκης νέων ἀνθρώπων νὰ βροῦν χῶρο ἔκφρασης. Τῆς ἀγωνίας, τὸ πρό­γραμμα τῆς Χ.Δ. νὰ τεθεῖ στὴν κρίση τοῦ Λαοῦ.

Αντίσταση και συμμετοχή για δίκαιη δράση

Δυστυχῶς, ἡ δυναμικὴ αὐτὴ δὲν ἔφτασε, προκειμένου νὰ ἐκπληρωθοῦν οἱ ἐλάχιστες προϋποθέσεις τῆς ἐκλογικῆς καθόδου, κυρίως τὰ οἰκονομικά. Εὐχαριστοῦμε ὅσους προσφέρ­θηκαν νὰ βοηθήσουν. Καλοῦμε ὅσους δίστασαν τώρα νὰ μὴ ξαναδιστάσουν. Ὅσους θὰ ἤθελαν νὰ ἔβλεπαν μιὰ ἐκλογική μας παρουσία, νὰ συμβάλουν ἀπὸ τώρα σὲ αὐτό, στρατευόμε­νοι ἐνεργὰ ὠς μέλη τοῦ Κινήματος. Διότι ὁ θερισμὸς πολύς, ἀλλὰ οἱ ἐργάται ὀλίγοι.

Ὅταν ἀγωνιζόμαστε γιὰ μία δημοκρατικὴ Εὐρώπη ποὺ ἀντιστέκεται στοὺς καταστρε­πτικοὺς μονοδρόμους, στὴ συγκαλυμμένη δικτατορία τῆς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας καὶ στὴ νέου τύπου Κατοχή, μιλᾶμε τὴ γλώσσα τῆς κοινῆς λογικῆς. Εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ μιλοῦν τὴν ἴδια γλώσσα. Θέλει ὅμως δουλειὰ γιὰ νὰ μᾶς γνωρίσουν καὶ νὰ μπορέσουν νὰ μᾶς πλησιάσουν. Ὅσοι θέλουν νὰ συμβάλουν στὴν ἀνάδειξη τοῦ ἀνανεωμενου καὶ ἐπίκαιρου πολιτικοῦ καὶ ίδεολογικοῦ λόγου τῆς Χ.Δ., ἂς συμβάλουν ἐνεργὰ γινόμενοι μέλη της. Ὁ ἀγώνας συνεχίζεται καὶ χωρὶς τὴν αὐτοτελῆ ἐκλογική μας παρουσία.

Πρόταση συνεργασίας στις Ευρωεκλογές

Στὶς ἀρχὲς τοῦ μήνα, μᾶς ἔγινε ἀπὸ τὴ «Λαϊκὴ Ἑνότητα» πρόταση ἐκλογικῆς συ­νεργασίας, στὴ βάση τῶν κοινῶν θέσεων σὲ εὐρωπαϊκὰ ζητήματα, ὅπως προκύπτουν ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ Συνεδρίου μας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ δική τους Διακήρυξη γιὰ τὶς Εύρωεκλογές. Συνεργασία μετωπικοῦ χαρακτήρα, στὴ βάση τῆς αὐτοτέλειας τῆς κάθε πλευρᾶς.

Ἡ πρόταση ἐξετάσθηκε ἀπὸ τὸ Πολιτικὸ Γραφεῖο. Ὅμως, ὅπως προέκυψε ἀπὸ τὴν ἀνταλλαγὴ κειμένων, παραμένουν πρὸς ἐπί­λυση ζητήματα ποὺ θεωροῦνται οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ στηρίζει τὸ καθένα ἀπὸ τὰ κόμματά μας. Δυστυχῶς, ὀ χρόνος δὲν ἐπαρκεῖ γιὰ νὰ ὁλοκληρωθοῦν ὁ ἀναγκαῖος διάλογος καὶ οἱ διαδικασίες γιὰ νὰ ἐνημερωθεῖ καὶ νὰ ἀποφασίσει σχετικὰ τὸ διευρυμένο ὄργανο ποὺ προβλέπει τὸ Καταστατικὸ τῆς Χ.Δ. Διότι προϋπόθεση ἐπιτυχίας ἑνὸς τέτοιου ἐγχειρήματος εἶναι αὐτὸ νὰ γίνει κατανοητὸ καὶ ἀποδεκτὸ ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τῶν δύο πλευρῶν.

Σὲ κάθε περίπτωση, ὁ δημιουργικὸς διάλο­γος, ποὺ ὑπάρχει μεταξύ μας ἀπὸ τὸ 2015 καὶ ἀναζωπυρώθηκε μὲ ἀφορμὴ τὶς Εὐρωεκλογές, πρέπει νὰ συνεχιστεῖ.

Ὅσον ἀφορᾶ τὶς Εὐρωεκλογές, θὰ συνταχθεῖ ἀνακοίνωσή μας, στὰ πρότυπα τῆς στάσης μας τὸ 2014, μὲ τὴν ὁποία θὰ τίθενται κριτήρια ἐπιλογῆς ὑποψηφίων Εὐρωβουλευτῶν μὲ θέσεις πλησιέστερες πρὸς τὶς δικές μας.

Παράλληλα, θὰ γίνουν σὲ ὅλη τὴ Χώρα, ἐκδηλώσεις παρουσίασης τοῦ βιβλίου μὲ τὶς θέσεις μας γιὰ τὴν Εὐρώπη της Δικαιοσύνης και όχι την Ε.Ε. των ανισοτήτων.

Γιάννης Ζερβός Πρόεδρος της Χ.Δ.

Παρέδωσαν τον Ασάνζ στους διώκτες του

Παρέδωσαν τον Ασάνζ στους διώκτες του

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Γ.Τ. ΧΔ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΖ. ΑΣΑΝΤΖ

Ο πρωθυπουργός του Ισημερινού Λενίν Μορένο έδωσε στις 11 Απριλίου 2019, την άδειά του στην Βρετανική Αστυνομία, η οποία έλαβε εντολή να εισβάλει στην Πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο και να συλλάβει τον ιδρυτή και επικεφαλής δημοσιογράφο των περίφημων Wikileaks Τζούλιαν Ασάντζ.

Ο Ασάντζ, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο δυνάμεων του κατεστημένου από τότε που ξεκίνησε τη δράση του τον Απρίλιο του 2010, που δημοσίευσε οπτικό υλικό που καταδείκνυε εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ, όπου θανατώθηκαν άοπλοι πολίτες και δημοσιογράφοι του πρακτορείου Reuters. Για τις αποκαλύψεις τις οποίες δημοσίευσε, εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και στη Σουηδία.

Ως Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, θεωρούμε παράνομη όπως και απολύτως απαράδεκτη την σύλληψη ενός πολυβραβευμένου δημοσιογράφου (και προταθέντος για Νόμπελ ήδη από το 2010) που προβαίνει σε αποκαλύψεις που ενοχλούν το διεθνές κατεστημένο. Το έργο του είναι τεράστιας αξίας και εφάμιλλο του Έντουαρντ Σνόουντεν, που αποκάλυψε τις σκανδαλώδεις καταχρήσεις εξουσίας της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας των ΉΠΑ (NSA) και για τον οποίον επίσης εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης στις ΉΠΑ.

Σε ό,τι αφορά το νομικό κομμάτι, αρκεί να αναφερθούμε στους ειδικούς εισηγητές του και την Ύπατη Αρμοστεία για τα δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ, που ουσιαστικά κάνουν λόγο για αυθαίρετη κράτηση και για κίνδυνο παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων του.

Σε ό,τι αφορά το ηθικό κομμάτι, συμφωνούμε απόλυτα με τη διατύπωση του πρώην πρόεδρου (2007-2017) του Εκουαδόρ, ανήκοντος στο ίδιο κόμμα με τον Μορένο και Χριστιανού ανθρωπιστή, όπως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του, του Ραφαέλ Κορρέα:
«Ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία του Εκουαδόρ και της Λατινικής Αμερικής Λένιν Μορένο επέτρεψε στην Βρετανική Αστυνομία και εισέλθει στην Πρεσβεία μας στο Λονδίνο και να συλλάβει τον Τζούλιαν Ασάντζ.
Ο Μορένο είναι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος, αλλά αυτό που έκανε είναι ένα έγκλημα που η ανθρωπότητα ποτέ δε θα λησμονήσει».

Τρέχουν να τα…μαζέψουν

Τρέχουν να τα…μαζέψουν

Ἀνακοίνωση ἐξέδωσε τὸ γερμανικὸ κέντρο μελετῶν CEP σὲ σχέση μὲ τὴ μελέτη γιὰ τὰ εἴκοσι χρόνια τοῦ εὐρώ, τὴν ὁποία ἀνέδειξε ἡ “Χριστιανική”, λόγω τῶν ἀντιδράσεων ποὺ προκλήθηκαν καὶ ἰδίως τῶν συμπερασμάτων ὅτι πολλὲς χῶρες ὑποβαθμίστηκαν οἰκονομικὰ ἐξαιτίας τῆς προσχώρησής τους στὸ εὐρώ. Αἰσθάνονται τὴν ἀνἀγκη νὰ τονίσουν ὅτι:

” Τὰ ἀποτελέσματα τῆς μελέτης δὲν δείχνουν ὅτι θὰ ἦταν καλύτερο γιὰ ἕνα κράτος τῆς εύρωζώνης νὰ ἀποσυρθεῖ ἀπὸ τὸ εύρώ. Ἀντιθέτως, οἱ χῶρες ἐκεῖνες τῆς εύρωζώνης ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμα ἐπωφεληθεῖ ἀπὸ τὸ εύρὼ πρέπει νὰ πραγματοποιήσουν μεταρρυθμίσεις, ἰδιαίτερα γιὰ τὴν αὔξηση τῆς ἀνταγωνιστικότητας, προκειμένου νὰ ἐπωφεληθοῦν ἀπὸ τὸ εύρώ. Αὐτὸ τονίσθηκε ἀρκετὲς φορὲς στὴ μελέτη. Ἡ ἀπόσυρση ἀπὸ τὸ εύρὼ θὰ ἐπέφερε μὴ διαχειρίσιμες συνέπειες καὶ κατὰ συνέπεια, δὲν θὰ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τὴ βελτίωση τοῦ εἰσοδήματος γιὰ καμμία ἀπὸ τὶς χῶρες αὐτές, σὲ σχέση μὲ τὴν ίσχύουσα κατάσταση. Οἱ μεταρρυθίσεις εἶναι ἡ μόνη ἐπιλογή”

Εἶναι γεγονὸς ὅτι σὲ κανένα σημεῖο δὲν σύστησαν ἔξοδο ἀπὸ τὸ εύρώ. Ὅμως, μὲ διαγράμματα ἀνέδειξαν τὸ συμπέρασμά τους, ὅτι ἡ κατάσταση θὰ ἦταν καλύτερη γιὰ χῶρες ὅπως ἡ Ἑλλάδα, ἡ Γαλλία καὶ ἡ Ἰταλία δὲν εἶχαν προσχωρήσει στὸ εύρὼ καὶ κατὰ συνέπεια, ὅτι ἡ προσχώρηση στὸ εύρὼ ἀποδεικνύεται λάθος.
Κι ἔρχονται τώρα νὰ ἰσχυρισθοῦν ὅτι τὸ λάθος ὄχι μόνο δὲν ἐπανορθωνεται, ἀλλὰ πρέπει νὰ διαιωνιστεῖ.

Εδῶ τὸ ἄρθρο τῆς “Χ”, ὅπου ἐπισημαίνεται ὅτι εἰδικὰ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὸ ἐμφανιζόμενο “κέρδος” εἶναι πλασματικὸ διότι προέρχεται ἀπὸ τὴ “φούσκα” τοῦ ὑπερδανεισμοῦ τῶν ἐτῶν 2000-2008 καὶ ὅτι ἡ ὑποβάθμιση προβλέπεται πολλαπλάσια γιὰ πολλὲς δεκαετίες, ὅσο θὰ διαρκεῖ ἡ ὑποθήκευση τῆς χώρας.
https://xristianiki.gr/%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE…/
Ἐδῶ ἡ ἀνακοίνωση τοῦ cep στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα.
https://www.cep.eu/…/statement-on-reactions-to-the-cepstudy…

1821-2019: ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ-Αγώνες για την Απελευθέρωση και τη Δικαιοσύνη.

1821-2019: ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ-Αγώνες για την Απελευθέρωση και τη Δικαιοσύνη.

Γεγονότα, όπως η Επανάσταση του 1821 ή η ένταξη και παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΟΚ), πρέπει οι ιστορικοί και οι πατριώτες να τα εξετάζουν στη συγχρονία αλλά και τη διαχρονία τους. Δηλαδή, να προσπαθούν να γνωρίσουν τις πραγματικές συνθήκες των εκάστοτε συμβάντων αλλά και να αναζητούν μακροσκοπικά τις μετέπειτα εξελίξεις, που αποκαλύπτουν την πραγματική σημασία των εθνικών θεμάτων. Να διακρίνουν την μακρόχρονη πολιτική και πολιτισμική τους εκδίπλωση και επίδραση στην ιστορική πορεία των Ελλήνων, σε σχέση με την ελευθερία τους και την κατάκτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, που καταξιώνει την αυτοδιάθεση του Λαού.

Γι’ αυτό προσφεύγουμε και στην κρίση δύο σημαντικών, έστω και αρκετά διαφορετικών και μη σύγχρονων ανθρώπων, του μεγάλου πολιτικού και κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια, στα χρόνια της Επανάστασης και πριν και του σπουδαίου διανοητή και φιλοσόφου των προηγούμενων δεκαετιών Παναγιώτη Κονδύλη, στους χρόνους της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αλλά όχι ενότητας.

 

«Ευρωεκλογές: έχουν έννοια;» Ένα κρίσιμο ερώτημα

 

Το ερώτημα παραδόξως είναι του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17-3-19), όχι για τους λόγους που θα υποστήριζαν οι ευλόγως και έντονα κριτικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί κατά τον κ. Κ. Σημίτη «η κοινή πορεία όλων των χωρών της Ευρώπης είναι αδήριτη αναγκαιότητα», αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αδιαφόρησε να ενημερώσει τους πολίτες για τις Ευρωεκλογές, όπως σημειώνει: «Κάθε εκλογή είναι μία διαδικασία που προϋποθέτει πληροφόρηση των πολιτών για τα προβλήματα, τις λύσεις που υποστηρίζουν οι παρατάξεις και για τα πρόσωπα… ενημερώνεσαι, συζητάς, ψηφίζεις. Στην Ελλάδα δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι σήμερα ούτε συζήτηση, ούτε πληροφόρηση για τα ευρωπαϊκά θέματα. Επικράτησε σιωπή…»

Σχεδόν συμφωνούμε. Όμως η διαπίστωση είναι υποκριτική και «λαϊκιστική», διότι γενικά και παλαιότερα τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ απέκρυψαν από το Λαό τους πραγματικούς στόχους της ΕΟΚ/Ε.Ε. Παρά τις εξαγγελίες των «σοσιαλιστών», που υποσχέθηκαν ενημέρωση και Δημοψήφισμα, ο ίδιος ο κ. πρώην Πρωθυπουργός εκβίασε και την είσοδο στην Νομισματική Ένωση με ανακριβή στοιχεία και προκάλεσε τεράστια ζημία στη Χώρα, που ανέτοιμη ρίχτηκε στο λάκκο των λεόντων. Τόσο οι προηγούμενοι αστοί πολιτικοί όσο και ο κ. Κ. Σημίτης απέκρουσαν σχεδόν τον ελεύθερο διάλογο, άσκησαν τρομοκρατική προπαγάνδα και, όπως με τα Μνημόνια, μιλούσαν ανεξέλεγκτα για μονόδρομους και «αδήριτη αναγκαιότητα».

 

Για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση

 

Και, πράγματι, διερωτώμενα σήμερα «ποια η βαθύτερη σημασία των Ευρωεκλογών;» για το μέλλον της Ελλάδας, ως Δημοκρατίας, ως πολιτισμού ελευθερίας και Ανθρωπισμού, ως Ορθοδοξίας, όταν η Χώρα είναι υποθηκευμένη σε Γερμανούς και ξένους Τραπεζίτες και η πολιτική ολιγαρχία της συντήρησης και η ψευδοαριστερά της διανόησης πλέει σε ένα πέλαγος εθνομηδενισμού και πατριδοκαπηλείας, αποκομμένες από το επαναστατικό πνεύμα του ’21, χωρίς ένα όραμα ενότητας του Ελληνισμού.

Γι’ αυτό, όπως στο 1821, και στο 2019 οι αγώνες είναι για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, αφού στη Χώρα την υπεραξία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Γης και του Πολιτισμού μας την εκμεταλλεύονται νέοι αποικιοκράτες, πίσω από το μηχανισμό των Βρυξελλών της Ε.Ε., ενώ η διαστροφή της ιστορίας και ο εθνομηδενισμός λειτουργούν ως όχημα μιας βάρβαρης οικονομικής παγκοσμιοποίησης, του κέρδους των Αγορών.

Οι ευρωεκλογές δεν αποκτούν σημασία μόνο για την αποτροπή ακροδεξιών φιλοναζιστικών κομμάτων και ιδεολογιών αλλά και για να συνειδητοποιήσουν, αν μπορούν, οι πολίτες, ότι στην Ε.Ε. ο αγώνας πρέπει να γίνει για την αποκάλυψη της νέας υποδούλωσης των λαών σε ανεξέλεγκτα συμφέροντα πολυεθνικών, κυρίως του Βορρά, που έχουν Θεό το κέρδος και όχι τη Δικαιοσύνη. Αυτά προκαλούν και αναζωπυρώνουν ένα νέο Ναζισμό.

 

Η Ιερά Συμμαχία «’Ελέῳ Θεοῦ» τάχθηκε υπέρ της δουλείας των Λαών και της «νομιμότητας» των Δυναστών

 

Η πρόδρομος της Ε.Ε. συμμαχία των ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών, στις αρχές του 19ου αιώνα, με το «αντιφραστικό», κατά τον Ι. Καποδίστρια, όνομα «Ιερά Συμμαχία», διαφέρει βέβαια από την Ε. Ένωση (ΕΟΚ) αρκετά, αλλά ο πυρήνας της είναι η επιβολή μιας δουλικής τάξης (ως ειρήνης) και η διαιώνιση του δεσποτικού κατεστημένου της αδικίας.

Ο Ι. Καποδίστριας σε επιστολή-υπόμνημά του 1822, προς τους συμπατριώτες του Έλληνες, όταν πια δεν μπορούσε να προωθήσει την φιλελεύθερη και φιλειρηνική πολιτική του στη Ρωσία υπέρ των Λαών και της Ελλάδας από τη θέση του ως υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, και παραιτήθηκε, αναφέρεται στην Ελληνική Επανάσταση και στην ανάγκη ομόνοιας και συνετής διαχείρισης, αλλά και στην ανελεύθερη πολιτική των ισχυρών της Ιεράς Συμμαχίας.

Αξίζει να δούμε αποσπάσματα της επιστολής του:

«Έπρεπεν όλοι οι λόγιοι και φρονιμώτεροι των Ελλήνων να έχουν ορθάς ιδέας περί της Ευρωπαϊκής Πολιτικής…

Αλλά και, όσον ηξαίρομεν, δεν απέκτησαν ακόμη οι Έλληνες ομόφωνον και ορθήν γνώμην… Όθεν πηγάζει η σημερινή μεγάλη διχόνοια μεταξύ των διοικούντων και των διοικουμένων…

Αλλά οι… (Ευρωπαίοι)… εσυνδέθηκαν… τόσον σφοδρά, ώστε απεδίωξαν κάθε μερικήν πλεονεξίαν και καταγίνονται να περιορίσουν τον φωτισμόν των ανθρώπων και να οπισθοδρομήσουν την Ευρώπην… ότε αι Δυνάμεις της Ευρώπης έκαμναν ό,τι ήθελαν…

Αλλ’ επειδή εις τούτον τον σκοπόν συντρέχει… η Ρωμαϊκή Εκκλησία (η Καθολική)… και οι ίδιοι οι Λουθηροκαλβίνοι βασιλείς (να) χαϊδεύουν τον Πάπαν …

Συγκεντρώνεται η εξουσία εις τα χέρια ολίγων και ούτοι εκλέγονται μεταξύ παλαιών ευγενών…

Ας αναγνώσει τις τα κηρύγματα των Μεγάλων Δυνάμεων εις την Λουβιάναν, εις τα οποία ομολογούν αναισχύντως ότι, επειδή πάσα δύναμις εκ Θεού έστιν, έπεται άρα ότι μόνοι των οι βασιλείς πρέπει να κάμουν μεταβολάς και διορθώσεις, και ότι ενώπιον μόνον του Θεού χρεωστούν απολογίαν δια τα πράξεις των, οι δε Λαοί…, όσοι ζητήσουν καμίαν διόρθωσιν εις τα πολιτικά των συστήματα [φιλελεύθερη μεταρρύθμιση], είναι όλοι επαναστάτες και άξιοι τρομερών ποινών…

Ο σύνδεσμος ούτος των Δυνάμεων ωνομάσθη αντιφραστικώς «Ιερά Συμμαχία» και αι Καλιφικαί αρχαί της πολιτικής των λέγεται νομιμότης, κατά την οποίαν θυσιάζεται ολόκληρος έθνος, δια να φυλαχθεί ακέραιος η δεσποτική και ανυπεύθυνος εξουσία κάθε βασιλικής φαμελίας…»

(Ε. ΚΟΥΚΚΟΥ, 1988, Ιωάννης Καποδίστριας, σς. 149-158 και 343-4)

 

Είναι άξιο μνείας το γεγονός ότι ο Ι. Καποδίστριας τη δεκαετία του 1810, αγωνίστηκε με υπομνήματα, προτάσεις, διπλωματικές και πολιτικές ενέργειες να προωθήσει μια φιλελεύθερη και φιλειρηνική πολιτική στην Ευρώπη, έχοντας μπροστά του τις Μεγάλες Δυνάμεις «του παλαιού απολυταρχικού καθεστώτος». Συνέβαλε στην Ομοσπονδιοποίηση των Καντονίων στην Ελβετία, βοήθησε τη Γαλλία για να μη συντριβεί μετά τον Ναπολέοντα, ενθάρρυνε την συνομοσπονδία των γερμανικών κρατιδίων αντί μιας ενιαίας δεσποτικής αρχής, υποστήριξε το σεβασμό των λαών και την αποτροπή επεμβάσεως των ισχυρών κατά της αυτονομίας τους, ώστε να ενισχύεται η αρχή των εθνοτήτων, που ευνοούσε και την Ελλάδα. Με το ίδιο πνεύμα πρώτα ο Καποδίστριας αγωνίστηκε για την αυτονομία της Επτανήσου.

Ο Ι. Καποδίστριας εργάστηκε γενικά σκληρά το 19ο αιώνα για μια άλλη Ευρώπη και όχι την Ιερά Συμμαχία των απολυταρχικών. Υποστήριξε την πολιτική οργάνωση της Ευρώπης με βάση νέους φιλελεύθερους θεσμούς. Τάχθηκε κατά του δουλεμπορίου και των φυλετικών διακρίσεων και αντί των αυτοκρατοριών υποστήριξε ουδέτερες συνομοσπονδίες και την καθιέρωση υπερεθνικών οργανισμών και του θεσμού της διεθνούς διαιτησίας, καθώς και την ενίσχυση των συνταγματικών θεσμών.

(Βλ. Π. Πετρίδη, Η ευρωπαϊκή πολιτική του Ι. Καποδίστρια, «ΙΣΤΟΡΙΚΑ» (12/7-1-2000, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σσ. 22-27)

 

Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνική πολιτική υπέρβασης

 

Ο Παναγιώτης Κονδύλης, ως στοχαστής, βέβαια, υπερβαίνει ορισμένα κοινωνικοπολιτικά στερεότυπα, που εγκλωβίζουν τη σκέψη του Νεοέλληνα και αδυνατίζουν την πολιτική κρίση του να οραματιστεί και να αγωνιστεί αυτόνομα για το μέλλον της Ελλάδας, χωρίς εξαρτήσεις.

Έτσι για την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. και τα κηρύγματα των μονοδρόμων, που τα τελευταία χρόνια των Μνημονίων καταδυνάστευσαν τους πολίτες λόγω των ολιγαρχικών συμφερόντων, γράφει:

«Μόνο μια ισχυρή (και κατ’ ανάγκη αυτάρκης) Ελλάδα θα προσδώσει πολιτικό βάρος στην ευρωπαϊκή ένταξη, όντας σεβαστή στους εταίρους της, όπως δείχνει η καθημερινή εμπειρία. Η ένταξη μόνη της ούτε αποτελεί οικονομική ή πολιτική πανάκεια, ούτε ισχυροποιεί αυτόματα την Ελλάδα μέσα στην ιδιαίτερη γεωπολιτική της περιφέρεια.

Ίσως φαίνεται παράδοξο, αλλά στο πλαίσιο μιας τελεσφόρας και μακροχρόνιας εθνικής πολιτικής, ο εξευρωπαϊσμός και ο εκσυγχρονισμός γενικότερα πρέπει να προχωρήσουν ακριβώς για να μπορεί μια κραταιωμένη Ελλάδα να μην είναι εξάρτημα ή μπαίγνιο της Ευρώπης, για να είναι σε θέση, αν χρειασθεί, να τραβήξει τον δρόμο, που θα της υπαγορεύσουν τα δικά της συμφέροντα, όταν αυτά συγκρουστούν με εκείνα των Ευρωπαϊκών Εταίρων της.

Ώστε η «ευρωπαϊκή ένταξη» διόλου δεν θα λύσει προβλήματα της ελληνικής εθνικής πολιτικής κατά τον ευθύγραμμο τρόπο που φαντάζονται πολλοί Έλληνες «ευρωπαϊστές»…

Όμως, επίσης, δεν θα τα έλυνε μια ελληνοκεντρική αναδίπλωση, η οποία ναι μεν είναι χρήσιμη για να θυμάται κανείς πού και πού ότι, σε τελευταία ανάλυση, πρέπει να σταθεί στα δικά του πόδια… ωστόσο καθίσταται επιζήμια, όταν ως πρόταση συνάπτεται με διάφορες ανιστόρητες ανοησίες, που αντιπαραθέτουν στην «πνευματική» Ανατολή την «υλόφρονα» Δύση κ.λπ.

Η συνήθης αντιπαράθεση των εκσυγχρονιστικών τάσεων προς την καλλιέργεια της εθνικής παράδοσης είναι απλουστευτική και παραπλανητική…
Ο πτωχοπροδρομικός ελληνοκεντρισμός και ο κοσμοπολίτικος πιθηκισμός αποτελούν μεγέθη… συναφή, όσο κι αν φαίνονται φαινομενικά να εκπροσωπούν δυο κόσμους εχθρικούς μεταξύ τους».

(Π.Κ., Πλανητική πολιτική, Αθήνα 1922, ΘΕΜΕΛΙΟ, σ. 174-176)

 

Θ. Κοινωνός

Διαφωτισμοί

Διαφωτισμοί

Όπως είχε πει ένας μεγάλος «αιρετικός» της εποχής μας, ο Μέριλιν Μάνσον, «ο Θεός είναι στην τηλεόραση». Με άλλα λόγια, ό,τι πει η τηλεόραση, αποτελεί αντικείμενο λατρείας. Έτσι και αυτές τις μέρες, με ένα νέο «πολύκροτο» βιβλίο που διαφημίζεται, που έχει ως αντικείμενό του το «Άγιο Φως» του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα και το οποίο θα κυκλοφορηθεί σύντομα από τις εκδόσεις «Εκκρεμές». Ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Αλικάκος, επικεφαλής της αξιόλογης σελίδας “Greek Hoaxes”, έχει πραγματοποιήσει μια δημοσιογραφική έρευνα, μιλώντας με μοναχούς και άλλα πρόσωπα πέριξ του Τάφου που ανήκουν στη λεγόμενη Αγιοταφική Αδελφότητα.

Μεταξύ αυτών των προσώπων είναι ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης Αρίσταρχος, όπως και κάποιος μοναχός Ισίδωρος, που είναι σκευοφύλακας του Παν. Τάφου. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως ο μοναχός αυτός του είπε πως ανάβει την Ακοίμητη Κανδήλα ο ίδιος, δηλαδή πριν μπει ο Πατριάρχης στο Κουβούκλιο κατά την ιερή τελετή, που πραγματοποιείται κατά την Ανάσταση του Χριστού. Από αυτό και από άλλα που ο συγγραφέας υπόσχεται να δημοσιοποιήσει, βγάζει το συμπέρασμα ότι καταρρίπτεται το «θαύμα των θαυμάτων» και ο «μεγαλύτερος θρησκευτικός μύθος», που βέβαια είναι η θαυματουργική «αφή» του Αγίου Φωτός κατά την Ακολουθία της Ανάστασης.

Αναμφίβολα, ελεύθερος είναι κανείς να δέχεται και να πιστεύει ό,τι θέλει. Σε αυτό η ορθόδοξη χριστιανική πίστη είναι ασυμβίβαστη: «Υμείς γαρ επ’ ελευθερία εκλήθητε, αδελφοί», λέει ο Απόστολος Παύλος σχετικά, ενώ αλλού θα γράψει: «τα πάντα μου επιτρέπονται, αλλά δε με ωφελούν όλα». Είναι επίσης γεγονός ότι και μεγάλα πρόσωπα της πίστης διαφώνησαν στο ζήτημα αυτό. Για παράδειγμα, ο Νικηφόρος Θεοτόκης με τον Ευγένιο Βούλγαρι, και οι δύο λόγιοι ιερωμένοι και «Διδάσκαλοι του Γένους».

Ταυτόχρονα, δεν μπορεί κανείς να μην προσέξει ότι για το ζήτημα αυτό, έχουν γραφτεί βιβλία φοβερά, αν και όχι τόσο «πιασάρικα» ή που δεν τα προβάλλουν τα μεγάλα συγκροτήματα με τυμπανοκρουσίες. Για παράδειγμα, το βιβλίο «Φωτομαχικά-Αντιφωτομαχικά: το φως του Παναγίου Τάφου στον διάλογο Διαφωτισμού-Ορθοδοξίας» (εκδ. Ιστορητής Κάτοπτρο, 2001) του π. Γεώργιου Μεταλληνού, όπου παρουσιάζει όλη τη σχετική επιχειρηματολογία των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, καθώς και ιστορικά στοιχεία. Άλλο πολύ σημαντικό βιβλίο είναι αυτό του Χάρη Σκαρλακίδη, υπό τον τίτλο: «Άγιον Φως: Το θαύμα του φωτός της Αναστάσεως στον τάφο του Χριστού. Εβδομήντα ιστορικές μαρτυρίες (4ος-16ος αι.)».

Από προσωπική ανάγνωση θα πρότεινα και την προσωπική μαρτυρία του Αγιοταφίτη μοναχού Μητροφάνη, ο οποίος αμφισβητούσε το θαύμα και μπήκε κρυφά στο ιερό κουβούκλιο την ώρα της «αφής». Η διήγηση αυτή υπάρχει στο (εξαντλημένο) βιβλίο υπό τον τίτλο «Είδα το άγιο φως» του π. Σάββα Αχιλλέως (2007).

Ένας πολύ ενδιαφέρων διάλογος για το θέμα αυτό σε τηλεοπτικό επίπεδο είχε πραγματοποιηθεί προ ετών στην εκπομπή «Καλημέρα, Ελλάδα» με καλεσμένους τον π. Γεώργιο Μεταλληνό και τον συγγραφέα Μιχάλη Καλόπουλο. Ο πρώτος είχε πει τα εξής ενδιαφέροντα τότε: «αφού ο Πατριάρχης είναι μόνος στο κουβούκλιο του Αγίου Τάφου, γιατί να ζητούμε τρόπους αφής; Από τον 4ο αιώνα μαρτυρείται η Εθερία, μια Ισπανίδα που πήγε και προσκύνησε, ότι υπάρχει η Ακοίμητος Κανδήλα στον Άγιο Τάφο. Πιστεύω ότι, όταν υπάρχει πίστις και χάρη Θεού στο συγκεκριμένο Πατριάρχη, γίνεται το θαύμα. Όταν δεν υπάρχει πίστις, μπορεί η κανδήλα να χρησιμοποιείται…». Αυτά προφανώς προϋποθέτουν ήδη αναμμένο καντήλι.

Πέραν όλων αυτών, αξίζει κανείς να επαινέσει την πρόθεση κάθε ανθρώπου που κινείται με στόχο την αλήθεια. Πολλές φορές όμως υπάρχει και η «φωταδιστική» προκατάληψη. Τέλος, πολλές φορές καταβάλλεται προσπάθεια να πληγούν πράγματα περί την πίστη από άτομα που έχουν διδαχτεί μια φοβερά διαστρεβλωμένη εκδοχή της…

Στήλη “Φιλαλήθειες…” (φ. 1029)

Ἡ Μεγάλη Σαρακοστὴ ὡς εὐκαιρία περισυλλογῆς καὶ αὐτογνωσίας τῶν Χριστιανῶν

Ἡ Μεγάλη Σαρακοστὴ ὡς εὐκαιρία περισυλλογῆς καὶ αὐτογνωσίας τῶν Χριστιανῶν

“Ἐκ σοῦ ἡ δρόσος ἀπέσταξε, φλομὸν πολυθεΐας ἡ λύσασα….
Χαῖρε τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς
χαῖρε Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν.
Χαῖρε ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας
χαῖρε ἡ τοῦ βορβόρου ρυομένη τῶν ἔργων….
Χαῖρε φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα,
χαῖρε τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα
Χαῖρε ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί,
χαῖρε ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί “

Ἡ Σαρακοστὴ δίνει εὐκαιρίες νὰ θυμηθοῦμε ὁρισμένα πράγματα καὶ τί πρέπει νὰ ἱεραρχοῦμε στὶς ἐπιλογές μας. Πρῶτα εἴμαστε ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ μετὰ ὁ,τιδήποτε ἄλλο:
Ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἡ Σταυροπροσκύνηση, ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Καὶ ταυτόχρονα, οἱ ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν.
Δυστυχῶς, ἡ γενικευμένη ἀποστασία ἔχει περάσει καὶ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὁ τοξικὸς ἐθνικισμὸς ταυτίζεται μὲ τὴ θρησκευτικὴ εύλάβεια, ἀκόμα καὶ ὅταν αὐτὸς παίρνει ἀνοιχτὰ ἀντιχριστιανικὲς θέσεις καὶ ἐκτρέπεται, εἴτε σὲ κακοδοξία καὶ αἵρεση, εἴτε σὲ ἀνοιχτὴ ἀπόρριψη -καὶ μάλιστα ὑβριστικὴ καὶ χυδαία. Οἱ πνευματικὲς κεραῖες μας ἔχουν χάσει τὴν εὐαισθησία τους καὶ δὲν συλλαμβάνουν τὸν κίνδυνο τῆς πλάνης.
Οἱ τῶν “μύθων ποιηταὶ” βρυκολακιάζουν μὲ τὸν “ἀέρα” ποὺ τοὺς δίνει τὸ κλίμα τῆς “Νέας Ἐποχῆς” καὶ ὅταν δὲν ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλουν τὸ δικό τους μύθο ὡς τὴ μοναδικὴ ἀλήθεια, ἔρχονται νὰ ὑποβιβάσουν τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ σὲ ἕναν “μύθο” ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους ποὺ συγκροτοῦν τὸ ἐθνικὸ ἀφήγημα.
Παρὰ τὰ ὅσα διατείνεται ἡ πρόσφατη ἡμιμαθὴς παραφιλολογία, ἡ ἑλληνικὴ κλασικὴ παιδεία παρέμεινε πολιτιστικὸς πυλώνας τῆς μεσαιωνικῆς ρωμηοσύνης, στὸ βαθμὸ ποὺ δὲν ἐρχόταν σὲ σύγκρουση μὲ τὸ όρθόδοξο δόγμα. Ἄλλωστε, ἡ Ὀρθοδοξία παρέμεινε κιβωτὸς καὶ ἔμπνευση γιὰ τὴν παραγωγὴ πολιτισμοῦ ὄχι μόνο γιὰ τοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ ἄλλους λαούς.
Πρῶτα γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν ἁγία, ξεκίνησαν οἱ Ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, ποὺ ἂν καὶ ἀγράμματοι οἱ πιὸ πολλοί, εἶχαν διαύγεια πνευματικὴ μεγαλύτερη ἀπὸ ἐμᾶς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΣ

Χαιρέτισε τους δημίους του πριν τον κρεμάσουν!

Χαιρέτισε τους δημίους του πριν τον κρεμάσουν!

Πλατεία «Εθνομάρτυρα Ευαγόρα Παλληκαρίδη»,προς τιμή του μάρτυρα του αγώνα των Κυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, ονομάστηκε η πλατεία του Δήμου Αγίας Παρασκευής στη συμβολή των οδών Νεαπόλεως και Πατριάρχου Γρηγορίου, μπροστά από το «Δημόκριτο», ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης

Στη σεμνή τελετή που έγινε σε κλιμα συγκίνησης την Τετάρτη 27/3 το βράδυ, ο Δήμαρχος Γιάννης Σταθόπουλος στο χαιρετισμό του απήγγειλε ποίημα του Φώτη Βαρέλη, ενώ ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γεράσιμος Βλάχος στον δικό του ανέγνωσε την προαναφερθείσα απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Χαιρετισμό επίσης έκαναν ο Μανώλης Μηλιαράκης, εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας για την εκδήλωση, ο Γιώργος Συλλούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας, ο Λεωνίδας Μασσοστασής, πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδος και ο Αριστείδης Παναγίδης, εκπρόσωπος φορέα του Υπ. Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε ο χαιρετισμός του Μανώλη Γλέζου, που διαβάστηκε από τον Μανώλη Μηλιαράκη καθώς ο ίδιος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί για λόγους υγείας: «Χαιρετίζω την απόφαση του Δήμου Αγίας Παρασκευής να δώσει στην Πλατεία αυτή το όνομα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, ήρωα του αντιαποικιακού και απελευθερωτικού Αγώνα των Κυπρίων, στα 1955-1959, εναντίον της Αγγλικής αποικιοκρατίας. Ο Αγώνας και η θυσία του 19χρονου Ευαγόρα, όπως και των άλλων αμούστακων συναγωνιστών του, στην ΕΟΚΑ, που οι Άγγλοι αποικιοκράτες, έστειλαν στην αγχόνη, συγκλόνισε τότε όλο τον κόσμο και αποτέλεσε και αποτελεί παράδειγμα πίστης, συνέπειας, ανιδιοτέλειας, αποφασιστικότητας και πραγματικού Έρωτα για την Ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ταυτόχρονα απόδειξε ότι οι καταχτητές και οι δυνάστες , είναι πάντοτε και παντού θηριώδεις και περιφρονούν και μισούν τον Άνθρωπο, όταν είναι Άνθρωπος, όταν δηλαδή αποφασίζει να μένει και να στέκεται όρθιος, αρνούμενος με τον αγώνα του να γονατίσει μπροστά στον τύραννο. Αυτή είναι η περίπτωση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, του Καραολή, του Αυξεντίου και όλων των αγωνιστών του επικού εκείνου αγώνα, για την Ελευθερία. Θυσιάστηκαν με ελεύθερο φρόνημα και αδούλωτη ψυχή. Συνέχισαν το παράδειγμα των Αγωνιστών του 1821 εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των Αγωνιστών του έπους της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης εναντίον του Φασισμού και του Ναζισμού. Σήμερα που η Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζουν την ανάπτυξη νεοναζιστικών μορφωμάτων, η προβολή ηρωικών προτύπων, όπως του Παλληκαρίδη, υπενθυμίζει στον καθένα μας το χρέος μας να μένουμε όρθιοι υπερασπιζόμενοι την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Εθνική μας Ανεξαρτησία.
Ήταν χρέος του Δήμου της Αγίας Παρασκευής να τιμήσει τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη.»
Στον χαιρετισμό του ο επίτ. πρόεδρος της Χ.Δ, Μανώλης Μηλιαράκης, μιλώντας ως εκπρόσωπος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας της εκδήλωσης, μεταξύ άλλων είπε: «Όπως μας πληροφορεί ο Πέτρος Στυλιανού, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, λίγα λεπτά πριν του περάσουν τη θηλειά της αγχόνης στο λαιμό, χαιρέτησε τους δημίους του και μετά στήθηκε όρθιος κάτω από την αγχόνη… Με το χαιρετισμό του αυτόν, στους δημίους του, ο Ευαγόρας  Παλληκαρίδης, επανέλαβε το άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι, του Γολγοθά, γιατί ως πιστό τέκνο της Εκκλησίας του Χριστού πίστευε ακράδαντα, ότι μετά το Γολγοθά έρχεται η Ανάσταση. Ο Ευαγόρας,
όπως και ο Καραολής, ο Δημητρίου και τα άλλα κατηχητόπουλα του Αγώνα της ΕΟΚΑ, στα έτη 1955 1959, πίστευαν συνειδητά στο Χριστό, γιαυτό και συνειδητά πολέμησαν την τυραννία και θυσιάστηκαν για την Ελευθερία».
Για την προσωπικότητα και τη δράση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη μίλησε ο Μορφωτικός Λειτουργός της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάκης Βοΐλας, ο οποίος τόνισε ότι η ψυχή του ξεχείλιζε από το πάθος για δικαιοσύνη και ελευθερία και αναφέρθηκε στις θαρραλέες και παράτολμες ενέργειές του κατά των Άγγλων, στην αντάρτικη δράση του, τη σύλληψη του, το βασανισμό του, τη δίκη του και την αλύγιστη στάση του σε αυτήν, την καταδίκη και τον απαγχονισμό του, παρά την παγκόσμια κατακραυγή, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ο κ. Βοΐλας αναφέρθηκε επίσης στη σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό και στην ανάγκη δίκαιης και ειρηνικής επίλυσής
του στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, στις αδελφικές σχέσεις Ελλάδας-Κύπρου, αλλά και στην αδελφοποίηση του Δήμου Αγίας Παρασκευής με το Δήμο Γεροσκήπου της Πάφου.
Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια της πινακίδας με το όνομα της πλατείας από το Δήμαρχο και τον κ. Βοΐλα και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Αγίας Παρασκευής.