Να μιλάς δύο χρόνια με τα μυρμήγκια μέσα σε ένα πηγάδι (από τα 14 συνολικά στη φυλακή).
Να κοιμάσαι επί χρόνια στο πάτωμα της φυλακής και να θεωρείς ευτυχία τις νύχτες που είχες στρώμα.
«Επέζησα με το τίποτα. Γι’αυτό κι άρχισα να εκτιμώ τα μικρά πράγματα στη ζωή και τα όρια των πραγμάτων.
Αν αφιερωθώ στην ευμάρεια, θα πρέπει να περάσω ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου στη συντήρησή της».
Να αρνείσαι το προεδρικό μέγαρο και να εξακολουθείς να ζεις με τη γυναίκα σου τη Λουτσία, στο μικρό σου αγρόκτημα.
Να προσφέρεις το 90% του μισθού του σε φιλανθρωπίες και μικρές κοινότητες. Να μη διαθέτεις σωματοφύλακες, πολυτελή αυτοκίνητα και κουστούμια.
«Δεν είμαι ο φτωχός πρόεδρος, όπως με αποκαλούν. Φτωχοί είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται πολλά. Είμαι απλώς ένας ολιγαρκής πρόεδρος. Μου αρέσει να ζω όπως η πλειονότητα της χώρας μου. Πρόκειται για την ίδια πλειονότητα που με εξέλεξε. Και γι’ αυτό ταυτίζομαι μαζί της.
Ηθικά, δεν έχω το δικαίωμα να ζω όπως η μειοψηφία της χώρας μου».
Χοσέ Μουχίκα (1935-2025), τέως πρόεδρος της Ουρουγουάης.
Αιωνία του η μνήμη!

Χριστιανική 15.5.2025.

Στη ΦΩΤΟ ο Χοσέ Μουχίκα στην κατοικία του στα προάστια του Μοντεβιδέο, στην οποία διέμενε και όσο ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πολέμησε στο αντάρτικο και έγινε σύμβολο της εθνικής συμφιλίωσης μετά τον αφοπλισμό.

Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ανακαλύπτει την πυρίτιδα εάν εκφράσει την άποψη ότι το εργασιακό περιβάλλον στη χώρα μας κατρακυλά σε νέα, ακόμη χειρότερα σε σχέση με το παρελθόν, ιστορικά χαμηλά. Κοινώς, είναι άλλος ένας τομέας στον οποίο έχουμε πιάσει πάτο. Κι αυτό, φυσικά, με την συμβολή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, ιδίως δε εκείνων που κλήθηκαν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά την εποχή των μνημονίων- η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, κατ’ ουσίαν δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Από πού να αρχίσουμε και πού να σταματήσουμε; Είναι πολλές οι χρόνιες παθογένειες στα εργασιακά, τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι δυστυχώς υπάρχουν συνάνθρωποί μας οι οποίοι δεν έχουν λάβει καμία αύξηση τα τελευταία 15 χρόνια, ακριβώς επειδή δεν ισχύουν συλλογικές ή κλαδικές συμβάσεις στον χώρο τον οποίο εργάζονται. Επιπλέον, η μόδα των ατομικών συμβάσεων εργασίας εξασφαλίζει στους μεν εργοδότες μηδενικές μισθολογικές αυξήσεις, ακόμη κι αν θεσμοθετούνται και εφαρμόζονται στην πράξη αυξήσεις (πενιχρές, είναι η αλήθεια) στον κατώτατο μισθό, στους δε εργαζόμενους αύξηση της απόγνωσης και της απογοήτευσης.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν υλικό ιλαροτραγωδίας αν ληφθεί υπόψη ένα στοιχείο που, μεταξύ άλλων άκρως αποκαλυπτικών ευρημάτων, φέρνει στη δημοσιότητα πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους δουλεύουν υπερωρίες, ενώ μόλις το 65% τις πληρώνονται, καθ’ ολοκληρίαν ή μερικώς (;). Πώς λέμε «ολίγον από γιουβέτσι»; Την ίδια στιγμή, δεν εργάζονται για να μπορούν να ζουν, αλλά αναγκάζονται να ζουν για να εργάζονται. Με βάση την ίδια έρευνα, τουλάχιστον 25% των εργαζομένων δήλωσαν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εργαστούν στον ελεύθερο, προσωπικό τους χρόνο, εκτός του ωραρίου εργασίας τους, για να φέρουν εις πέρας τις απαιτήσεις της δουλειάς τους. Αυτό και αν είναι σκέτη δουλεία.
Κι ενώ η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα στα εργασιακά, οι εργοδότες και οι θεσμικοί φορείς ζητούν επιτακτικά αύξηση της παραγωγικότητας, μέσω (και) δομικών μεταρρυθμίσεων. Όχι ρύθμιση, αλλά απορρύθμιση σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Με μοναδικό σκοπό το κέρδος των μεγάλων επιχειρήσεων, των μεγάλων αλυσίδων, των μεγάλων «καρχαριών». Και οι άνθρωποι; Οι εργαζόμενοι; Είναι απλώς αριθμοί σε μία λίστα ποσοστών και ποσοστώσεων; Ή μήπως, τελικά, είναι άνθρωποι με πραγματικές ανάγκες, ουχί μόνον βιολογικές;
Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη αντίδρασης σε αυτή την προσπάθεια απορρύθμισης των πάντων στο βωμό  ης απληστίας, εις βάρος της αξίας του ανθρώπου και της
ίδιας της ζωής.

Χριστιανική 15.5.2025. Από τη στήλη “Χρισιανική του 21ου”
Τη στήλη υπογράφουν: «Νεολαία της ΧΔ κατά του Νεοφιλελευθερισμού». Ήτοι, με αλφαβητική σειρά: Γιώργος Ιατρού, Γιάννης Καρανικόλας, Λευτέρης Λιτσάκος, Παύλος Παυλίδης,
Γιώργος-Νεκτάριος Παναγιωτίδης, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιώργος Χαλοφτίδης-Πουλιώνης

  • ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ

Στὶς 8 Μαΐου ἔκλεισαν ὀγδόντα χρόνια ἀπὸ τὴ συνθηκολόγηση τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας. Ἐὰν ὁ Ἄξονας ἐπικρατοῦσε, θὰ ζούσαμε κάτω ἀπὸ τὸ ζυγὸ μιᾶς ἀντιχριστιανικῆς νεοπαγανιστικῆς δικτατορίας. Μιᾶς δυστοπικῆς κοινωνίας, ὅπου θὰ ἦταν καθεστὼς ὁ νόμος τῆς φυλετικῆς ἀνωτερότητας. Ἕνα καθεστὼς ποὺ δὲν δίστασε, ὅπου ἐπικυρίαρχησε, νὰ καταργήσει ἐλευθερίες, νὰ ἐξευτελίσει καὶ νὰ ἐξοντώσει «κατώτερες» φυλές. Σὲ εὐθεῖα ἀντίθεση μὲ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, ποὺ πρεσβεύει ὅτι κάθε ἀνθρωπος εἶναι εἰκόνα Θεοῦ.
• Τὴ θέση αὐτὴ ποὺ ἀποτελεῖ ἄρνηση τῆς βάσης τοῦ ναζισμοῦ καὶ τοῦ φασισμοῦ μὲ παρρησία διακήρυξε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμασκηνὸς τὸ Μάρτιο τοῦ 1943, σὲ κείμενο διαμαρτυρίας ποὺ συνυπέγραψαν καὶ ἄλλοι φορεῖς, κατὰ τοῦ ἐκτοπισμοῦ τῶν Ἑλλήνων Ἑβραίων: «Ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη θρησκεία μας δὲν ἀναγνωρίζει ἀνώτερη ἢ κατώτερη ποιότητα μὲ βάση τὴ φυλὴ ἢ τὴ θρησκεία».
• Ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1940, μόνη ἀντίπαλος τοῦ Ἄξονα εἶχε ἀπομείνει ἡ Μεγάλη Βρετανία μὲ τὴ Συμπολιτεία καὶ τὴν Αὐτοκρατορία της. Ἡ Γαλλία εἶχε συνθηκολογήσει, ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση εἶχε συνάψει μὲ τὴ Γερμανία το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, οἱ ΗΠΑ ἦταν ἐπίμονα ούδέτερες. Ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1940, δεύτερη χώρα ποὺ ἀντιστάθηκε ἔγινε ἡ Ἑλλάδα, μὲ τὸ παλλαϊκὸ «ΟΧΙ». Ποὺ ἔχει τὶς ρίζες του στὴ βαρύτατη προσβολὴ τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας τὸ Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1940, ἀπὸ τὴν κρατικὴ τρομοκρατία τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας, μὲ τὸν τορπιλισμὸ σὲ καιρὸ εἰρήνης τῆς «Ἕλλης» στὴν Τῆνο καὶ τὴν ἀπόπειρα μαζικῆς δολοφονίας προσκυνητῶν μὲ τὴν ἀποτυχημένη ἀπόπειρα νὰ τορπιλιστοῦν καὶ δύο ἐπιβατικὰ πλοῖα γεμάτα κόσμο.
• Ἡ ἑλληνικὴ ἀντίσταση συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὴν ἐπανεκλογὴ τοῦ Φραγκλίνου Ροῦσβελτ, στὶς ἀμερικανικὲς ἐκλογὲς ποὺ ἔγιναν λίγες μέρες μετὰ τὴν ἰταλικὴ ἐπίθεση. Ὁ Ροῦσβελτ, πιὸ εὐνοϊκὸς στοὺς συμμάχους, χάρη στὴν παρατεινόμενη ἑλληνικὴ νίκη ποὺ ἔδειχνε ὅτι ἡ Βρετανία δὲν ἦταν μόνη, πέρασε το νόμο «περὶ ἐκμισθώσεως καὶ δανεισμοῦ, ποὺ ἐπέτρεπε στὴν κυβέρνησή του, χωρὶς νὰ μπαίνει ἐπίσημα στὸν πόλεμο, νὰ χορηγεῖ ἐξοπλισμὸ μὲ πίστωση στὸ ἀντιχιτλερικὸ στρατόπεδο.
• Ἴσως νὰ μὴν εἴχαμε κατοχή, ἂν ἠ Ἑλλάδα εἶχε προλάβει νὰ ἐπωφεληθεῖ. Δυστυχῶς, ἔζησε τὸ πιὸ στιγνὸ κατοχικὸ καθεστὼς στὴν Εὐρώπη. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὁποίου, δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ ἡ Παναγία θαυματούργησε. Μὲ πιὸ γνωστὸ τὸ θαῦμα τοῦ Ὀρχομενοῦ, ὅταν ἡ Παναγία προστάτεψε τὴν κωμόπολη ἀπὸ τὴν καταστροφή. Μάρτυρας ὁ Γερμανὸς διοικητής, ποὺ δὲν παρέλειπε νὰ παρευρίσκεται μετὰ τὸν πόλεμο στοὺς ἑορτασμούς.
• Ἡ ναζιστικὴ Γερμανία, ἀφοῦ ἀναγκάστηκε νὰ ἐπέμβει γιὰ νὰ σώσει το γόητρο του ἡττημένου συνεταίρου της τὸν Ἀπρίλιο του 1941, εἰσέβαλε στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση. Ἡ Λευκορωσία καὶ ἡ Οὐκρανία καταλήφθηκαν ὁλοκληρωτικὰ καὶ μόνο βαθιὰ στὴ Ρωσία ἔγινε κατορθωτὸ νὰ ἀναχαιτιστοῦν οἱ εἰσβολεῖς.
• Ὁ Στάλιν, αἰφνιδιασμένος –ὡς μὴ ὄφειλε- ἀπὸ τὴν παρασπονδία τοῦ Χίτλερ, ἔκανε δέκα μέρες μετὰ τὴν ἐπίθεση νὰ ἐμφανιστεῖ δημόσια. Τὴ δεύτερη μέρα τοῦ πολέμου, ὁ τοποτηρητὴς τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου ἀπευθύνθηκε στοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Μόσχας καὶ κάλεσε σὲ ἀντίσταση. Παρὰ τοὺς διωγμοὺς καὶ τὶς ἑκατόμβες μαρτύρων, ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στάθηκε σὰν ἀληθινὴ μητέρα κοντὰ στὰ παιδιά της ποὺ δοκιμάζονταν.
• Οἱ διώξεις ἔπαψαν, ἡ Ἐκκλησία ἀποκαταστάθηκε καὶ συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὸν ὑπὲρ ἐλευθερίας ἀγώνα. Δὲν εἶναι λίγοι στὴ Ρωσία αὐτοὶ ποὺ ἀποδίδουν τὴν ἀλλαγὴ τῶν «τυχῶν» τοῦ πολέμου, ποὺ ξεκίνησε τόσο καταστρεπτικά, σὲ θεία ἐπέμβαση, μετὰ τὴν παύση τῶν διωγμῶν.
• «Ἱερὸς πόλεμος» ἀποκαλεῖται τὸ ἐμβατήριο ποὺ καλοῦσε σὲ ἀντίσταση στὴ «σκοτεινὴ φασιστικὴ δύναμη» καὶ εἶναι μέχρι σήμερα ὁ ἄτυπος δεύτερος ἐθνικὸς ὕμνος τῆς Ρωσίας.
• Στὸ 4ο φυλλάδιο τῆς γερμανικῆς ἀντιστασιακῆς ὀργάνωσης «Λευκὸ Ρόδο», ὁ ἐθνικοσοσιαλισμὸς λογίζεται ὡς δαιμονικὴ δύναμη: «Κάθε λέξη ποὺ βγαίνει ἀπό το στόμα του Χίτλερ εἶναι ψέμα. Ὅταν λέει εἰρήνη, ἐννοεῖ πόλεμο. Καὶ ὅταν κατονομάζει το ὄνομα του Παντοδύναμου μέ τον πιὸ βλάσφημο τρόπο, ἐννοεῖ ὡς παντοδύναμο τὸν Πονηρό, τὸν πεσμένο ἄγγελο, τὸν Σατανᾶ. Τὸ στόμα του εἶναι τὸ δύσοσμο στόμιο της κόλασης καὶ ἡ δύναμη του εἶναι καταραμένη.
• Βεβαίως, πρέπει νὰ μάχεται ἐνάντια στὸν Ἐθνικοσοσιαλισμὸ μὲ λογικὰ μέσα. Ἀλλὰ ὅποιος ἀκόμα δὲν πιστεύει στὴν πραγματικὴ ὕπαρξη δαιμονικῶν δυνάμεων δὲν ἔχει κατανοήσει σὲ μεγάλο βαθμό το μεταφυσικὸ ὑπόβαθρο αὐτοῦ τοῦ πολέμου. Πίσω ἀπό τὸ ἁπτό, πίσω ἀπὸ τὸ αἰσθητό, πίσω ἀπὸ ὅλες τὶς πραγματικές, λογικὲς σκέψεις βρίσκεται τὸ ὑπερφυσικό, δηλαδὴ ἡ μάχη ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἐναντίον τῶν ἀγγελιοφόρων τοῦ Ἀντιχρἰστου».
• Ἕνα ἄλλο ρωσικὸ τραγούδι δημοφιλὲς στὶς ἐπετείους αὐτὲς ποὺ ἀκούγεται σὲ ἐπίσημες ἐκδηλώσεις εἶναι οἱ «Γερανοί»: «Στιγμὲς στιγμὲς θαρρῶ πὼς οἱ στρατιώτες/Ποὺ πέσανε στὴ ματωμένη γῆ/Δὲν κείτονται θαρρῶ κάτω ἀπ’ τὸ χῶμα/ Ἀλλὰ ἔχουν γίνει ἄσπροι γερανοὶ….».
• Θἄλεγε κανεὶς ὅτι ἡ λαϊκὴ ψυχὴ ἀναζητοῦσε διέξοδο ἀπὸ τὰ ἀσφυκτικὰ πλαίσια τοῦ ἰδεολογικὰ κυρίαρχου ὐλισμοῦ, ποὺ δίδασκε ὅτι ὅλα τέλειωναν «κάτω ἀπ’ τὸ χῶμα», στὸν τάφο…
• Κάθε ρωσικὴ οἰκογένεια ἔχει χάσει συγγενεῖς της στὸν τιτάνιο αὐτὸ ἀγώνα, ποὺ στοίχισε περὶ τὰ εἴκοσι ἑκατομμύρια νεκροὺς στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση.
• Ἀποφασιστικὴ ἦταν ἡ συμβολὴ καὶ τῶν ἄλλων δύο μεγάλων συμμάχων, ὅπως καὶ τῶν λαῶν ποὺ ἀντιστάθηκαν στὴν ναζιστικὴ κατοχή, ὅπως ὁ ἐλληνικός.
• Ὅπως καὶ τῶν λίγων ἐκείνων, ὅπως οἱ νέοι τοῦ «Λευκοῦ Ρόδου», ποὺ ἔσωσαν τὴν τιμὴ τοῦ γερμανικοῦ λαοῦ.
• Τὴν αἴσθηση ὅτι προάσπιζαν τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπέναντι σὲ μιὰ δαιμονικὴ δύναμη εἶχαν καὶ οἱ μαχητὲς τῶν δυτικων συμμάχων, πρᾶγμα ποὺ έπιμελῶς συγκαλύπτεται σήμερα.
• Τιμοῦμε ὅλους τοὺς νέους ἀνθρώπους ποὺ ἐκεῖνα τὰ δύσκολα χρόνια ἔδωσαν τὴ ζωή τους καὶ ἀγωνίστηκαν γιὰ νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι.

Τὸ ξέπλυμα τοῦ νεοναζισμοῦ

Δυστυχῶς, στὰ πλαίσια τῆς γενικευμένης ρωσοφοβίας μὲ ἀφορμὴ τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία, εἴμαστε μάρτυρες μιᾶς ὀργανωμένης κακοποίησης τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ «ξεπλύματος» τοῦ ναζισμοῦ καὶ νεοναζισμοῦ.
• Ἀφορμὴ γιὰ τὴ διαπίστωση αὐτὴ εἶναι ἡ ἐπέτειος τῶν 80 χρόνων ἀπὸ τὴ νίκη κατὰ τοῦ ναζισμοῦ καὶ τοῦ φασισμοῦ.
• Μὲ τὴν προσπάθεια ἀπαξίωσης τῆς ρωσικῆς συνεισφορᾶς στὴ νίκη καὶ τὴν πρωτοφανὴ ἀνακοίνωση τοῦ καθεστῶτος τοῦ Κιέβου ὅτι μιὰ εἰρηνικὴ ἑορταστικὴ ἐκδήλωση, ὅπως ἡ παρέλαση τῆς νίκης, θὰ εἶναι πολεμικὸς στόχος.
• Ἀφοῦ τιμοῦν ὡς ἥρωα τὸν Στεπὰν Μπαντέρα ποὺ συνέπραξε μὲ τοὺς ναζί, προφανῶς εἶχαν λόγους νὰ… στενοχωριοῦνται ἀπὸ τὴν ἐπέτειο.
• Ὅ,τι κι ἂν πιστεύει κανεὶς γιὰ τὸν Πούτιν καὶ τὴν πολιτικὴ ποὺ ἀκολουθεῖ, ἡ μεγάλη συνεισφορὰ τῆς Ρωσίας στὴ νίκη πρέπει νὰ εἶναι σεβαστή.

Χριστιανική 15 5 2025. Στήλη “Τὰ τοῦ Καίσαρος”

«Φωτισθέντες, ἀδελφοί, τῇ Ἀναστάσει τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καὶ φθάσαντες τὸ μέσον τῆς ἑορτῆς τῆς δεσποτικῆς, γνησίως φυλάξωμεν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἄξιοι γενώμεθα καὶ τὴν Ἀνάληψιν ἑορτάσαι καὶ τῆς παρουσίας τυχεῖν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (ἀπὸ τὸν Ὄρθρο τῆς ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς).
• Ἡ ἐνδιάμεση ἀπόσταση ἀνάμεσα στὸ Πάσχα καὶ στὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ θυμηθοῦμε τὴν ἀλληλουχία τῶν σταδίων τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου: Τὴν Ἀνάσταση, μὲ τὴν ὁποία ἡ ἀνθρώπινη φύση Του νίκησε τὸ θάνατο. Τὴν Ἀνάληψη, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς γεφύρωσης τοῦ χάσματος Θεοῦ -ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖο εἶχε προκληθεῖ μὲ τὴν πτώση. Τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μὲ τὴν ὁποία ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία.
• Δυστυχῶς, ἡ σημερινὴ κοινωνία ἀπομακρύνεται ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ βασικὲς κατευθύνσεις τῆς προπτωτικῆς κατάστασης τοῦ ἀνθρώπου.
• «Δὲν εἶναι καλὸ ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι μόνος» (Γεν. β 18), εἶχε ἀποφανθεῖ ὁ Θεός. Ζοῦμε σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερη ἀποθέωση τῆς ἀτομοκρατίας.
• Ἕνας περιορισμὸς εἶχε τεθεῖ στὸν Παράδεισο (Γεν. β 16-17): Νὰ καταναλώνουν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ κάθε δέντρο ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα..Ὅριο ποὺ ἂν παρέβαιναν, ἦταν καταδικασμένοι σὲ θάνατο. Χωρὶς ὅρια, ὁ ἄνθρωπος ὑποδουλώνεται στὰ πάθη, ἐνῶ προϋπόθεση γιὰ νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὶς ἐξαρτήσεις εἶναι νὰ ἔχει ὅρια ὁ χαρακτήρας του. Βιώνουμε καθεστὼς ὅλο καὶ μεγαλύτερης οἰκονομικῆς καὶ πνευματικῆς ἀσυδοσίας, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ ἄνθρωποι νὰ εἶναι ὅλο καὶ πιὸ ἀνορίωτοι καὶ ταυτόχρονα ὅλο καὶ πιὸ ἐξαρτημένοι, παραδομένοι καὶ ὑποτακτικοί.
• «Παντοῦ καὶ πάντοτε, οἱ δαίμονες περίμεναν στὸ σκοτάδι τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἀνθρωπότητα θὰ εἶναι ἀδύναμη. Τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἔχει ἐγκαταλείψει οἰκειοθελῶς τὴ θέση της στὴν παγκόσμια τάξη, ποὺ βασίζεται στὴν ἐλευθερία, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν θὰ ὑποκύψει στὴ δύναμη τοῦ Κακοῦ, ἀποδεσμευόμενη ἀπὸ τὴν ἐξουσία μιᾶς ἀνώτερης τάξης».
• «Ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι σίγουρα ἐλεύθερη, ἀλλὰ εἶναι ἀνυπεράσπιστη ἀπέναντι στὸν Πονηρὸ χωρὶς τὸν ἀληθινὸ Θεό. Εἶναι σὰν ἕνα πλοῖο χωρὶς πηδάλιο ποὺ παραδίδεται στὴν καταιγίδα, σὰν ἕνα βρέφος ποὺ θηλάζει τὴ μητέρα του, σὰν ἕνα σύννεφο ποὺ διαλύεται […]».
• Ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος Σμορὲλ καὶ οἱ σύντροφοί του, στὸ 4ο φυλλάδιο τοῦ «Λευκοῦ Ρόδου», μιλοῦσαν γιὰ τὴν ὑποταγὴ στὸν ἐθνικοσοσιαλισμὸ ὡς δαιμονικὴ δύναμη. Ποιὲς ἀντίστοιχες δυνάμεις καραδοκοῦν σήμερα, ποὺ οἱ κοινωνίες άποκόπτονται ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ παράδοση;

“Χριστιανική 15.5.2025. Στήλη “Τὰ τοῦ Καίσαρος”

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

του Ι.Μ. Φουντούλη

Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, αυτή. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστιανούς, που έχουν ένα στενότερο σύνδεσμο με την Εκκλησία μας, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της. Λίγοι είναι εκείνοι που εκκλησιάζονται κατ’ αύτη και οι περισσότεροι δεν υποπτεύονται καν, ότι την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Και όμως κάποτε αυτή η εορτή ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 στον ναό του αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντος ς’ του Σοφού (11 Μαΐου 903). Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες….

Η συνέχεια εδώ

 

  • Η ΕΛΛΑΔΑ 3η ΣΤOΥΣ 27 ΣΤON ΠΛΗΘYΣΜO ΣΕ ΚΙΝΔΥΝO ΦΤΩΧΕΙΑΣ

ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*

 

Η Κυβέρνηση, σε όλους τους τόνους, διατυμπανίζει τα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας, αρνούμενη να δει και να παραδεχτεί το τι βιώνει ο πληθυσμός από την  ακρίβεια, ιδιαίτερα στα τρόφιμα., την αύξηση των ενοικίων, την κατάσταση στα νοσοκομεία, το κράτος πρόνοιας καθώς  και τη θέση της χώρας μας ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. σε πάρα πολλούς δείχτες, όπως το ύψος του δημόσιου χρέους, το κατά κεφαλή ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης, το ύψος του κατώτατου μισθού κλπ.

Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε τη θέση της χώρας μας σε σύγκριση με την Ε.Ε. και την  Πορτογαλία  (κράτος με ανάλογο με τη χώρα μας πληθυσμό) στο ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε/ (η Eurostat) στα τέλη Απριλίου για το έτος 2024 και τα αντίστοιχα στοιχεία των ετών 2015 και 2019 από τη βάση δεδομένων της Υπηρεσίας αυτής. Στο τέλος του άρθρου θα αναφέρουμε τη θέση της χώρας μας και εκείνη της Πορτογαλίας ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας εξαρτάται από το   συνολικό πληθυσμού και τον  πληθυσμό που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Με βάση τα παραπάνω στο πρώτο μέρος του Πίνακα δίνονται στα στοιχεία για το συνολικό πληθυσμό της Ε.Ε.27, της χώρας μας και της Πορτογαλίας τα έτη 2015, 2019 και 2024, στο δεύτερο μέρος τον πληθυσμό σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού τα έτη αυτά και στο τρίτο μέρος το ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

 

Από το πρώτο μέρος του Πίνακα φαίνεται ότι ο πληθυσμός: Της Ε.Ε.27 αυξήθηκε ενώ τη Ελλάδας μειώθηκε τόσο το 2019 σε σχέση με το 2015 όσο και το 2024 σε σχέση  με το 2019. Της Πορτογαλίας μειώθηκε το 2019 σε σχέση με το 2015 και αυξήθηκε το 2024 σε σχέση με το 2019.

Από το δεύτερο μέρος του Πίνακα φαίνεται ότι πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού: στην Ε.Ε.27 μειώθηκε το 2019 σε σχέση με το 2015, αλλά αυξήθηκε το 2024 σε σχέση με το 2019, ενώ της  Ελλάδας μειώθηκε σημαντικά τόσο το 2019 σε σχέση με το 2015 όσο και το 2024 σε σχέση με το 2019. Της Πορτογαλίας μειώθηκε πολύ το 2019 σε σχέση με το 2015, αλλά ελάχιστα το 2024 σε σχέση με το 2019.

Από το τρίτο μέρος του Πίνακα φαίνεται ότι το ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού:

  • Στην Ε.Ε.27 μειώθηκε σημαντικά το 2019 σε σχέση με το 2015 εξαιτίας τόσο της μείωσης του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού όσο και της αύξησης του πληθυσμού. Τον 2024 σε σχέση με το 2019 μειώθηκε ελάχιστα εξαιτίας μόνο της αύξησης του πληθυσμού, δεδομένου ότι ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε.
  • Στην Ελλάδα μειώθηκε σημαντικά τόσο το 2019 σε σχέση με το 2015 όσο και το 2024 σε σχέση με το 2019 εξαιτίας μείωσης του πληθυσμού που βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού  με ρυθμό υψηλότερο εκείνου της μείωσης του πληθυσμού.
  • Στην Πορτογαλία μειώθηκε τον 2019 σε σχέση με το 2015 με ρυθμό διπλάσιο σε σύγκριση με εκείνο της Ελλάδας, εξαιτίας μόνο της μεγάλης μείωσης του πληθυσμού που βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού δεδομένου ότι ο συνολικός πληθυσμός μειώθηκε ελάχιστα. Το 2024 σε σχέση με το 2019 μειώθηκε πολύ λιγότερο κυρίως λόγω της αύξησης του συνολικού πληθυσμού, δεδομένου ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού μειώθηκαν ελάχιστα.

Εξαιτίας των όσων προαναφέρθηκαν, η Ελλάδα, παρά τη σημαντική μείωση του ποσοστού του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, με βάση το ύψος του ποσοστού αυτού, βρισκόταν και τα τρία έτη στη 3η υψηλότερη θέση ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε.  και μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία είχαν υψηλότερο ποσοστό. Αντίθετα η Πορτογαλία τον 2015 και το 2019 βρισκόταν στην  9η θέση και τον 2024 βελτίωσε τη θέση της, κατεβαίνοντας στη 14η.

__

*Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην Αντιπρόεδρος

τη Βουλής, Υπουργός και Καθηγητής της ΑΣΟΕΕ

Η ΕΛΛΑΔΑ 3η ΣΤOΥΣ 27 ΣΤON ΠΛΗΘYΣΜO ΣΕ ΚΙΝΔΥΝO ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Κυβερνητική άρνηση πραγματικότητας

Κυκλοφορεῖ τὸ νέο φύλλο τῆς Πέμπτης 15ης Μαΐου 2025 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο τῆς ἐφημερίδας μὲ τὸν τὸν παραπάνω τίτλο, δημοσιεύεται άρθρο του Μανόλη Δρεττάκη όπου τονίζονται μετξύ άλλων τα εξής:
«Η Κυβέρνηση, σε όλους τους τόνους, διατυμπανίζει τα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας, αρνούμενη να δει και να παραδεχτεί το τι βιώνει ο πληθυσμός από την ακρίβεια, ιδιαίτερα στα τρόφιμα., την αύξηση των ενοικίων, την κατάσταση στα νοσοκομεία, το κράτος πρόνοιας, καθώς και τη θέση της χώρας μας ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. σε πάρα πολλούς δείχτες, όπως το ύψος του δημόσιου χρέους, το κατά κεφαλή ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης, το ύψος του κατώτατου μισθού κ.λπ.»

Ὅλο τὸ ἄρθρο ἐδῶ

Γραφτεῖτε συνδρομητές

ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Details

  • ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο Θανάσης Κουρταλίδης, επίτιμος Πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας συζητά διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας “zoom” με τον Γιάννη Ζερβό και τον Κωνσταντίνο Μπλάθρα και αναφέρεται στην περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα 1967-1974, όπως ο ίδιος τη βίωσε προσωπικά και ως στέλεχος της ΧΔ την Πέμπτη 8 Μαΐου ώρα 9μμ.

Δείτε το βίντεο στο κανάλι της ΧΔ στο youtube εδώ..

  • Διεθνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο στὴ Χίο

Στό πλαίσιο τῶν Γ΄ Ἰσιδωρίων (2025) μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ Πρωτομάρτυρα τῆς Χίου Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ ἐξ Ἀλεξανδρείας, ἡ Ἱερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν διοργανώνει Διεθνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο ἀφιερωμένο στόν Ἱδρυτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας Ἀπόστολο καί Εὐαγγελιστή Μᾶρκο μέ θέμα: «Εὐαγγελιστής Μᾶρκος: Ἱερά καί Θύραθεν Ἐπιστήμη».
Ὅπως ἀνακοίνωσε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη, «Τό Συνέδριον τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Α.Ε. τοῦ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΝ. ΤΑΣΟΥΛΑ, αἱ ἐργασίαι θά διεξαχθοῦν εἰς τό ΟΜΗΡΕΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ ἀπό 14ης ἕως 18ης Μαΐου ἐ.ἔ. καί ἡ Ἐναρκτήριος Ὁμιλία θά πραγματοποιηθῇ ἀπό τόν Ἐλλογιμώτατον Πρύτανιν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Γεράσιμον Σιάσον. Τήν ὅλην ἐπιμέλειαν εἶχεν Ἐπιτροπή ὑπό τήν ἀνύστακτον μέριμναν τοῦ Ἐλλογιμωτάτου Ἀντιπρυτάνεως τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Χρήστου Καραγιάννη. Εἰσηγηταί εἶναι Ἐπιστήμονες ἐξ Ἑλλάδος καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ κατά τό ἀκόλουθον Πρόγραμμα»: Details

  • ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ τη Δευτερα 12 Μαΐου η Εκδήλωση της «Χριστιανικής» με θέμα την καταγγελία της πολεμοκαπηλείας στην Ευρώπη (το λεγόμενο rearm Europe), την απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και τις δυσμενείς συνέπειες της πολιτικής αυτής στο βιοτικό επίπεδο των λαών της Ε.Ε.

Ομιλητές:

Σταύρος Λυγερός Δημοσιογράφος-Πολιτικός αναλυτής

Νότης Μαριάς Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ηρακλείου

Ερρίκος Φινάλης Υπεύθυνος διεθνών της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς»

Γάννης Ζερβός Νομικός Πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας

Συντονίζει ο Διευθυντής της “Χ” Κωνσταντίνος Μπλάθρας

Ὄπως ἀνακοινώθηκε ἀπὸ τὶς «Ἐπάλξεις», ἐξεδήμησε εἰς Κύριον, σὲ ἡλικία 91 ἐτῶν, ὕστερα ἀπὸ πολύμηνη δοκιμασία, ὁ ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν πρόεδρος τῶν «Ἐπάλξεων», κ. Βασίλειος Τσούπρας, θεολόγος-κοινωνιολόγος.

Ἡ ἐξόδιος θὰ ψαλεῖ τὴν Τετάρτη μεσημέρι, 14 Μαΐου 2025 καὶ ὥρα 1μμ στὸν Ι. Ν. Ἁγίου Πέτρου στὶς Ἀχαρνὲς (Μενίδι).

Ἡ Χριστιανικὴ Δημοκρατία καὶ ἠ “Χριστιανική” συμμερίζονται τὸ βαρύτατο πένθος τῶν ἀδελφῶν τῶν “Ἐπάλξεων” γιὰ τὴν μεγάλη ἀπώλεια τοῦ ἱδρυτῆ καὶ Προέδρου τους, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πρωτεργάτες τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν ἀνάδειξη τοῦ κοινωνικοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου.

Θερμὰ συλλυπητήριά πρὸς τὰ μέλη τῶν “Ἐπάλεξεων” καὶ πρὸς τοὺς οἰκείους του. Ὁ Θεὸς ἀς τὸν ἀναπαύει καὶ ἂς ἔχει καλὸ Παράδεισο!

Βιογραφικό Σημείωμα

Ὁ Βασίλειος Τσούπρας (12 Δεκεμβρίου 1934 – 9 Μαΐου 2025), ὑπῆρξε ἱδρυτὴς τῆς Κοινωνικῆς καὶ Πολιτιστικῆς Κινήσεως «Ἐπάλξεις», ἐκδότης τῆς ὁμώνυμης ἐφημερίδος καὶ ἱδρυτικὸ μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Χριστιανοκοινωνικῆς Ἑνώσεως καὶ τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως Ἐθελοντῶν Αἱμοδοτῶν.
Γεννήθηκε στὸ Καπελέτο Ἠλείας. Ἦταν τὸ 12ο παιδὶ τῆς οἰκογενείας του. Σὲ ἡλικία μόλις 13 ἐτῶν, ὕστερα ἀπὸ ἕνα τραγικὸ ἀτύχημα στὰ ταραγμένα χρόνια τοῦ Ἐμφυλίου Πολέμου, ἀπώλεσε ὁριστικὰ τὴν ὅρασή του. Ὡστόσο, χάρη στὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ στὴν ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονή του, κατάφερε νὰ ξεπερνάῃ τὶς δυσκολίες καὶ νὰ ἱκανοποιήσῃ τὴν ἐπιθυμία του γιὰ σπουδές. Ὑπῆρξε ἀπόφοιτος τῆς Θεολογικῆς καὶ Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν, τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου-τότε Πάντειος Σχολή- καὶ τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Μετεκπαιδεύτηκε στὴν Φιλοσοφία καὶ στὴν Ψυχολογία σὲ Πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ (Βόννη, Μόναχο). Μιλοῦσε περισσότερες ἀπὸ 15 ξένες γλῶσσες.
Ἦταν νυμφευμένος μὲ τὴν Γεωργία Καραβία, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν πέντε τέκνα. Ἔμελλε νὰ γευτοῦν μὲ τὴν σύζυγό του τὸ πικρὸ ποτήρι τῆς ἀπωλείας δύο ἐξ αὐτῶν, τοῦ Νέστορος καὶ τοῦ Γεωργίου, γεγονὸς ποὺ ἀντιμετώπισαν ὡστόσο μὲ θαυμαστὴ πίστη καὶ μεγάλη ὑπομονή.
Διετέλεσε ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν λαϊκὸς ἱεροκήρυκας τῆς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καὶ τακτικὸς ἱεροκήρυκας στὸν Ἱ. Ν. Ἁγίου Μάρκου Εὐγενικοῦ Κ. Πατησίων. Μὲ τὴν ἴδια ἰδιότητα περιόδευσε ὅλην τὴν Μητρόπολη Ἠλείας, συνεργαζόμενος καὶ μὲ τὸν μετέπειτα Μητροπολίτη Ἠλείας †Γερμανὸ Παρασκευόπουλο.
Ὑπῆρξε σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ ἕνας πιστὸς καὶ τίμιος ἀγωνιστής. Στὴν δεκαετία τοῦ 1960 πρωτοστάτησε στοὺς Φοιτητικοὺς Θεολογικοὺς Ἀγῶνες τοῦ ’62-64, ποὺ σηματοδότησαν τὴν στροφὴ τῆς θεολογικῆς σκέψης πρὸς τὴν κοινωνικὴ κατεύθυνση, καρπὸς τῶν ὁποίων ὑπῆρξε, μεταξύ άλλων, ἡ ἀποτροπὴ τῆς κατάργησης τῆς διδασκαλίας τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἡ συγκρότηση ὁμάδας νέων ἐπιστημόνων, μὲ κοινωνικὰ καὶ δημοκρατικὰ αἰτήματα, ὅπως ἐκφράστηκαν στὴν «Διακήρυξη τῶν Νέων Ἐπιστημόνων» (1966).
Ἀκολούθησαν οἱ κοινωνικοὶ ἀγῶνες στὴν διάρκεια τῆς δικτατορίας καὶ μετά. Ὡς μέλος του Προεδρείου τοῦ ΕΣΤΕ (Ἐθνικό Συμβούλιο Τυφλῶν Ἑλλάδος) ἀλλὰ καὶ τοῦ Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλῶν ἀγωνίστηκε γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν τυφλῶν καὶ τῶν ἀναπήρων, μὲ ἀποκορύφωμα τὸν Ἀγῶνα τῶν Τυφλῶν (1976-77) τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε ἐμπνευστὴς καὶ πρωτοστάτης. Ὁ ἀγῶνας αὐτὸς εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὴν κατάργηση τῆς ἐπαιτείας καὶ ὑπῆρξε ἀφετηρία γιὰ κατοχύρωση ἐπαγγελματικῶν δικαιωμάτων καὶ ἀσφαλιστικὴ κάλυψη τῶν τυφλῶν.
Στόχος του ὑπῆρξε σταθερὰ ἡ κοινωνικὴ πρόοδος καὶ συνεργασία προσώπων καὶ ὁμάδων. Στὸ πλαίσιο αὐτὸ ἐντάσσεται καὶ ἡ ἵδρυση τῆς Ἑλληνικῆς Χριστιανοκοινωνικῆς Ἑνώσεως (Ε.Χ.Ε.), τὸ 1977, μέσα ἀπὸ τὴν ὁποία πρωτοστατοῦσε γιὰ τὴν ἑνότητα καὶ τὴν συνεργασία τῶν ὑγιῶν χριστιανικῶν, πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν κινήσεων.
Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸν ἀφιέρωσε τὴν ζωὴ καὶ τὸ συγγραφικό του ἔργο, κυρίως μέσα ἀπὸ τὶς στῆλες τῆς ἐφημερίδος «ΕΠΑΛΞΕΙΣ», ποὺ ἐκδόθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 1974, καὶ τῆς ὁποίας ὑπῆρξε ὑπεύθυνος μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του.
Τὸ 1990 ἱδρύεται ἡ ὁμώνυμη Πολιτιστικὴ καὶ Κοινωνική, Μὴ Κερδοσκοπικὴ Ἐταιρεία ΕΠΑΛΞΕΙΣ καὶ λειτουργεῖ ὁ πρῶτος ραδιοφωνικὸς σταθμός, μὲ σκοπὸ τὴν βίωση καὶ διάδοση τοῦ ἑλληνορθοδόξου τρόπου ζωῆς καὶ πολιτείας. Στὴν ἴδια κατεύθυνση ἐντάσσεται ἡ συνεργασία του και μὲ άλλους ραδιοφωνικοὺς καὶ τηλεοπτικοὺς σταθμούς, γιὰ τὴν παραγωγὴ πνευματικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐκπομπῶν, ἰδιαιτέρως γιὰ παιδιὰ καὶ νέους, ὡς ἐπίσης καὶ μὲ τοὺς Ρ/Σ τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καὶ τῆς «Πειραΐκῆς Ἐκκλησίας».
Ἀνάμεσα στὰ κύρια μελήματά του ἦταν ἡ προάσπιση καὶ ἡ διάδοση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας στὴν διαχρονική της συνέχεια, καὶ μάλιστα τῆς «κοινῆς», μέσῳ τῆς ἐκδόσεως λειτουργικῶν καὶ ἄλλων κειμένων μὲ εἰσαγωγὴ καὶ ἑρμηνευτικὸ λεξιλόγιο, γιὰ τὴν καλύτερη κατανόησή των.
Ἕνα ἄλλο κομμάτι τῆς κοινωνικῆς του προσφορᾶς ἦταν ἡ μέριμνά του γιὰ τὴν δημιουργία ὑγιῶν οἰκογενειῶν ὡς ἐπίσης καὶ ἡ στήριξή των. Ἑκατοντάδες ζευγάρια γνωρίστηκαν στὶς «Ἐπάλξεις» καὶ δημιούργησαν οἰκογένειες, μὲ τὶς δικές του «εὐλογίες» καὶ ἄλλες οἰκογένειες σώθηκαν ἀπὸ διαζύγιο, χάρη στὴν μεσολάβηση καὶ στὶς νουθεσίες του.
Ὑπῆρξε μέχρι τέλους ἕνας ἀληθινὸς ἀγωνιστής, μὲ ὅραμα καὶ προσδοκία τὴν ἑνότητα καὶ συνεργασία γιὰ κοινὴ πρόοδο καὶ σωτηρία. Διεκήρυσσε πάντοτε μὲ θέρμη τὸ τρίπτυχο τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν πνευματική, μορφωτικὴ καὶ κοινωνική της διάσταση, «ἵνα σωφρόνως, δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν», ὅπως ἀναγράφεται καὶ στὴν προμετωπίδα τῆς ἐφημερίδος «ΕΠΑΛΞΕΙΣ».
Παρὰ τὴν κόπωση, τὰ οἰκογενειακὰ δεινὰ καὶ τὴν πολύμηνη προσωπική του δοκιμασία, στὸ τέλος τῆς ζωῆς του, δὲν ἔχασε ποτὲ τὸ θάρρος του, τὴν ἀγωνιστική του διάθεση καὶ τὴν ἐλπίδα στὸν Θεὸ καὶ στοὺς Ἁγίους Του.

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ «ΕΠΑΛΞΕΩΝ» ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Ὅπως τονίζεται ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν «Ἐπάλξεων», «Τὰ μέλη τῶν Ἐπάλξεων τοῦ εἴμαστε κυριολεκτικὰ εὐγνώμονες γιὰ τὶς νουθεσίες του, τὴν στήριξή του καὶ τὴν διαρκῆ του μέριμνα γιὰ τὴν προσωπικὴ καὶ τὴν εὐρύτερη πρόοδό μας. Ἔχουμε τὴν βεβαία ἐλπίδα ὅτι οἱ προσευχές του, ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πλέον, θὰ μᾶς κατευθύνουν στὴν πορεία μας γιὰ τὴν συνέχιση τοῦ πνευματικοῦ, μορφωτικοῦ καὶ κοινωνικοῦ αὐτοῦ ἔργου πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ἐπ’ ὠφελείᾳ πάντων τῶν ἀνθρώπων, ὅπως κατέληγε πάντοτε στὰ ἄρθρα του.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, σεβαστέ μας κύριε Βασίλη καὶ Καλὴ Ἀνάσταση ἐν τῇ κοινῇ τῶν πάντων ἀναστάσει! Ἀμήν.»
Τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τῶν Ἐπάλξεων, μὲ ἀφορμὴ τὴν εἴδηση τῆς ἐκδημίας τοῦ ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν διατελέσαντος προέδρου τΟΥς, Βασιλείου Τσούπρα, με ψήφισμά του ἀποφάσισε ὁμόφωνα:
1. Νὰ ἐκφράσῃ τὴν βαθύτατη θλίψη του γιὰ τὴν ἀπώλεια τοῦ θεολόγου, κοινωνιολόγου καὶ κοινωνικοῦ ἀγωνιστῆ Βασιλείου Τσούπρα, ἱδρυτοῦ τῶν «Ἐπάλξεων» καὶ ἐκδότου τῆς ὁμώνυμης ἐφημερίδος, ὡς ἐπίσης ἱδρυτικοῦ μέλους τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως Ἐθελοντῶν Αἱμοδοτῶν καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Χριστιανοκοινωνικῆς Ἑνώσεως.
2. Νὰ ἐκφράσῃ τὰ θερμὰ καὶ εἰλικρινῆ συλλυπητήρια στὴν οἰκογένειά του.
3. Να ἀποτίσῃ φόρο τιμῆς σὲ ἕναν ἄνθρωπο πού, παρὰ τὴν ἀπώλεια τῆς ὁράσεώς του ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία, ἀφιέρωσε τὴν ζωή του στὴν μελέτη, στὴν κοινωνικὴ διακονία καὶ προσφορὰ καθὼς καὶ στὴν προάσπιση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, καὶ μάλιστα τῶν τυφλῶν καὶ τῶνἀναπήρων, συμβάλλοντας καθοριστικὰ στὴν βελτίωση τῶν συνθηκῶν τῆς ζωῆς των.
4. Να ἀναγνωρίσῃ τὴν μαχητική του στάση στοὺς θεολογικοὺς φοιτητικοὺς ἀγῶνες τοῦ ’62-’63, ποὺ συνέβαλαν στὴν πρόοδο τῆς θεολογικῆς σκέψης, τὴν συμμετοχή του σὲ ὅλους τοὺς κοινωνικοὺς ἀγῶνες κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δικτατορίας καὶ στὴν συνέχεια, μὲ σκοπὸ τὴν κοινωνικὴ πρόοδο καὶ συνεργασία, καθὼς καὶ τὴν συνεχῆ παρουσία του στὸν δημόσιο διάλογο γιὰ πνευματικὰ καὶ κοινωνικὰ θέματα, μὲ ἦθος, συνέπεια καὶ εὐθύνη.
5. Νὰ ἀναγνωρίση, ἐπίσης, τὴν ἀξιόλογη προσφορά του στὴν προάσπιση καὶ διάδοση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας στὴν διαχρονική της συνέχεια, καὶ μάλιστα τῆς «κοινῆς», μέσω τῆς ἐκδόσεως λειτουργικῶν καὶ ἄλλων κειμένων μὲ εἰσαγωγὴ καὶ ἑρμηνευτικὸ λεξιλόγιο, γιὰ τὴν καλύτερη κατανόησή των.
6. Νὰ ἀναλάβῃ τὴν πρωτοβουλία διοργάνωσης ἐπιστημονικῆς ἡμερίδας ἀφιερωμένης στὸ ἔργο καὶ τὴν προσφορά του.
7. Νὰ παραστῇ σύσσωμο στὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία του, τὴν Τετάρτη 14 Μαΐου 2025 καὶ ὥρα 13:00 μ.μ. στον Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Πέτρου Ἀχαρνῶν καὶ στὴν ταφή του στὸ Κοιμητήριο Ἀχαρνῶν.
8. Νὰ κοινοποιηθῆ τὸ παρὸν ψήφισμα στὸν Τύπο καὶ νὰ ἀναρτηθῆ στὴν ἱστοσελίδα τῶν Ἐπάλξεων.
Θερμὴ παράκληση πρὸς ὅλους ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ τιμήσουν τὴν μνήμη καὶ τοὺς ἀγῶνες τοῦ Βασιλείου Τσούπρα, ἀντὶ στεφάνου, νὰ καταθέσουν τὸ ποσὸ ὑπὲρ τῶν σκοπῶν καὶ τῆς συνέχισης τοῦ τριπλοῦ ἔργου τῶν Ἐπάλξεων.
Αἰωνία του ἡ μνήμη!
Ἀθήνα 10 Μαΐου 2025
Γιὰ τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο
Ἡ Γενικὴ Γραμματέας
Μακρίνα Ῥάγκα