Τιμὴ καὶ μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ἤδη φυλακισμένου ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Ἡρώδη, ἐπειδὴ τὸν ἔλεγχε, χωρὶς νὰ φοβᾶται τὶς συνἐπειες.
- Θέτει τὸ ἐρώτημα ὁ Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης (759-826 μ.Χ.) στὸ «Ἐγκώμιο στήν ἀποκεφάλιση τοῦ μεγάλου Προδρόμου» : «Γιατὶ ὅμως τὸν ἔλεγχε ὁ Ἰωάννης; Γιατὶ ἔδιωξε τὴ νόμιμη γυναίκα του, τὴν κόρη τοῦ βασιλιᾶ Ἀρέτα, καὶ συζοῦσε παράνομα μὲ τὴ γυναίκα τοῦ ἀδερφοῦ του τοῦ Φιλίππου…..»
- Ἐνδιαφέρουσα εἶναι ἡ κρίση γιὰ τὸ ὀρθὸ πλαίσιο τοῦ ἐπιβαλλόμενου ἐλεγχου: «Ὁ ἔλεγχος ὅμως δὲν ἦταν ὑβριστικὸς καὶ δὲν γινόταν γιὰ νὰ τραυματίσει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια τοῦ Ἡρώδη, ἀλλὰ ἦταν ὑπόμνηση, ποὺ εἶχε σκοπὸ τὴ θεραπεία.» (δ’)
- Τὸ αἷμα τοῦ Προδρόμου «Εἶναι αἷμα ποὺ στολίζει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πιὸ ὄμορφα ἀπὸ κάθε στολισμὸ ποὺ θὰ τῆς γινόταν μὲ πολύχρωμα καὶ σπάνια λουλούδια. Χύθηκε γιὰ τὴν δικαιοσύνη στὸ τέλος τῆς ἐποχῆς ποὺ ἴσχυε ὁ παλαιὸς νόμος καὶ ἔγινε λούλουδο ποὺ παραστέκει στὴν εἴσοδο τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.» (ε’)
- Μὲ τίμημα τὴ ζωή του, ὁ Ἰωάννης ὑπερασπίζεται τὴ δικαιοσύνη ἀπέναντι στὸν ἰσχυρὸ ἀδικητή: «Σήμερα τὸ αἷμα τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου χύνεται γιὰ τὴν τήρηση τοῦ θείου νόμου καὶ αὐτὸς ποὺ ἐναντιώθηκε στὸν Πρόδρομο μὲ τὴν παρανομία δικαιολογημένα διαπομπεύεται. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐξαιτίας τῆς παρρησίας του πρὸς τὸν Ἡρώδη ἀποκεφαλίζεται, γιὰ τὴν τήρηση τῆς δικαιοσύνης.» (θ’)
- Δὲν εἶναι ὅμως μόνον ἡ ἀμφισβήτηση τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Μὲ τὸν ἔλεγχὀ του ὁ Ἰωάννης βάζει φραγμὸ στὴν αὐθαιρεσία τῶν ἀνδρῶν ἔναντι τῶν γυναικῶν: «Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος στήνει πάνω στή γῆ πνευματικό ὁρόσημο καί προτρέπει ὅλους τούς ἄνδρες νά ἀρκοῦνται στή νόμιμη γυναῖκα τους καί νά μήν προχωροῦν παραπέρα.» (θ’)
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Θεϊκὸ Λυχνάρι, ὁ Τίμιος Πρόδρομος» Ἐκδόσεις ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Καρέα
Ὁ ὅρκος προϊὸν κακοῦ καὶ γενεσιουργὸς αἰτία ἐγκλήματος
Ἄλλη ἐπίκαιρη διάσταση τῆς προχτεσινῆς γιορτῆς εἶναι ἡ ἀπαξία τοῦ ὅρκου, ποὺ ἔχει ἀπαγορευθεῖ ἐντελῶς ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία. Μὲ δεδομένο ὅτι ὁ Ἡρώδης διέπραξε τὸ εἰδεχθὲς ἔγκλημα, ἀφοῦ δεσμεύθηκε μὲ ὅρκο στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδας. Ὁ χορὸς αὐτὸς μὲ βάση τὰ τότε ἤθη, ἦταν πράξη ἰδιαίτερα προκλητική, ἀφοῦ μέχρι πρόσφατα σχετικά, οἱ γυναῖκες δὲν συναγελάζονταν μὲ ἄνδρες στὶς κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις. Κατὰ μία έκδοχή, ἕνας τέτοιος χορὸς ἀποτελοῦσε πρόκληση γιὰ συνεύρεση:
- «Τὴν ἡμέρα ποὺ ἔπρεπε νὰ δοξάσει τὸ Θεὸ γιατὶ τὸν ἔφερε στὸ φῶς αὐτῆς τῆς ζωῆς, τότε προτίμησε τὰ ἔργα τοῦ σκότους. Αὐτὴ ἡ ἡμέρα ἦταν ἀφορμὴ γιὰ πνευματικὴ εὐφροσύνη καὶ ὄχι γιὰ χοροὺς καὶ μάλιστα γυναικείους μπροστὰ σὲ ἄνδρες. Τί γεννήθηκε ἀπ’ αὐτὸν τὸ χορό; Ὁ ὅρκος. Καὶ ἀπ’ αὐτόν; Ὁ φόνος.» (ὅ. π. , στ’)
- Ὁ ὅρκος, εἶναι ταυτόχρονα γέννημα κακοῦ καὶ μὲ τὴ σειρά του γίνεται αἰτία εἰδεχθοῦς ἐγκλήματος.
- Μὲ δεδομένο ὅτι ἔχει καθιερωθεῖ ἡ γιορτὴ τῶν γενεθλίων νὰ θεωρεῖται ξένη μὲ τὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ὀνομαστικὴ ἑορτή, δὲν στερεῖται ἐνδιαφέροντος ἡ σπάνια μνεία σὲ πατερικὸ κείμενο τοῦ ὀρθοῦ τρόπου γιορτασμοῦ τους.
ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΗΛΗ “ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ” τοῦ φύλλου τῆς Πέμπτης 31 Αὐγούστου τῆς “Χριστιανικῆς”
