
Μεγάλη Πέμπτη…
Οἱ πέντε πληγὲς τοῦ Ἰησοῦ δὲν εἶναι λόγια ἀλλὰ φοβερὴ πραγματικότητα. Γι’ αὐτὸ εἶναι καλύτερα νὰ τὶς γνωρίζουμε καὶ ἀπὸ τὰ λόγια. Δύο πληγὲς στὰ χέρια, δύο πληγὲς στὰ πόδια καὶ μία στὰ πλευρά. Ὅλες ἀπὸ μαῦρο σίδερο καὶ ἀκόμα περισσότερο ἀπὸ τὴν κατάμαυρη ἀνθρώπινη ἁμαρτία.
- Τρυπημένα τὰ χέρια ποὺ εὐλόγησαν.
- Τρυπημένα τὰ πόδια ποὺ περπάτησαν καὶ ὁδήγησαν στὴ μόνη ὀρθὴ ὁδό.
- Τρυπημένο στὸ στῆθος, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ξεχυνόταν πύρινη οὐράνια ἀγάπη στὰ παγωμένα ἀνθρώπινα στήθη.
- Ἐπέτρεψε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, νὰ Τοῦ τρυπήσουν τὰ χέρια ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν πολλῶν χεριῶν –δάση χεριῶν– τὰ ὁποία φόνευσαν, ἔκλεψαν, ἔκαψαν, ἅρπαξαν, παγίδευσαν, βιαιοπράγησαν.
- Καὶ νὰ τοῦ τρυπήσουν τὰ πόδια γιὰ τὶς ἁμαρτίες πολλῶν ποδιῶν –δάση ποδιῶν– ποὺ περπάτησαν στὸ κακό, σύλησαν τὴν ἀθωότητα, καταπάτησαν τὸ δίκαιο, μόλυναν τὰ ἱερὰ καὶ πάτησαν τὴν καλοσύνη.
- Καὶ τοῦ τρύπησαν τὸ στῆθος ἐξαιτίας πολλῶν πετρωμένων καρδιῶν –νταμάρια καρδιῶν– στὶς ὁποῖες γεννήθηκε κάθε μοχθηρία καὶ κάθε ἀσέβεια καὶ οἱ ἱερόσυλοι λογισμοὶ καὶ οἱ κτηνώδεις ἐπιθυμίες καὶ στὶς ὁποῖες μέσα ἀπὸ ὅλους τοὺς αἰῶνες σφυρηλατήθηκαν κολασμένα σχέδια ἀδελφοῦ ἐναντίον ἀδελφοῦ, γείτονα ἐναντίον γείτονα, ἀνθρώπου ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἐπισκόπου Ἀχρίδας Νικολάου Βελιμίροβιτς: Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται, Ἐκδ. Ἐν πλῷ
Ὁ Χριστὸς τὰ ἄλλαξε ὅλα καὶ τὰ ἔκανε ἀνάποδα ἀπ’ ὅ,τι συνηθίζουν οἱ ἄνθρωποι
Γράφει ὁ Φώτης Κόντογλου γιὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα: «Ἕναν τέτοιον θρίαμβο ἔκανε κι ὁ Χριστὸς σήμερα, ὁ ἄρχοντας τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης. Μά, ὅπως τὰ ἄλλαξε ὅλα καὶ τὰ ἔκανε ἀνάποδα ἀπ’ ὅ,τι συνηθίζανε οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι κι ὁ θρίαμβος ποὺ ἔκανε, ἤτανε θρίαμβος τῆς φτώχειας καὶ τῆς ταπείνωσης. Ὁ Ρωμαῖος ὕπατος ἤτανε καθισμένος ἀπάνω σὲ θρόνο καὶ σὲ χρυσὸ ἁμάξι, μὰ ὁ Χριστὸς ἤτανε καβαλικεμένος ἀπάνω σ’ ἕνα πουλάρι, σ’ ἕνα γαϊδουρόπουλο, ποῦνε τὸ πιὸ ταπεινὸ καὶ καταφρονεμένο ἀνάμεσα στὰ ζῶα.»
- Στὶς εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὸ Σἀββατο τοῦ Λαζάρου καὶ μετά, περιγράφεται ἡ τελικὴ φάση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ στὴ Γῆ. Ἡ ἀνάσταση ἐνὸς τετραήμερου νεκροῦ, τοῦ Λάζαρου, μπροστὰ σὲ πλῆθος ἀνθρώπων, ἀνέδειξε τὴ θεότητά του καὶ προκάλεσε τὸ λαϊκὸ ἐνθουσιαμὸ τῆς ὑποδοχῆς του.
- Σήμανε τὸ «συναγερμὸ» στοὺς ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου, ποὺ ἀντὶ νὰ πιστέψουν, ἄρχισαν νὰ μεθοδεύουν τὴν «ἀποδόμηση» τοῦ Ἰησοῦ. Πρῶτα μὲ τὸ ὅπλο τῆς προπαγάνδας.
- Πρώτη τους σκέψη ἦταν νὰ δολοφονήσουν τὸ Λάζαρο, γιὰ νὰ ἐξαφανίσουν τὸ ζωντανὸ «τεκμήριο» τῆς ἐνοχλητικῆς γι’ αὐτοὺς ἀλήθειας.
- Στὴ συνέχεια, ἐπιχείρησαν νὰ ἀντιπαρατεθοῦν δημόσια, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς τοὺς «ἐφίμωσε» ὅλους, τόσο τοὺς Φαρισαίους, ὅσο καὶ τοὺς ἀντιπολιτευόμενους Σαδδουκαίους. Καὶ στὴ συνέχεια ξεσκέπασε τὴν ὑποκρισία τῶν Φαρισαίων, ἐξαπολύοντας τὰ φοβερὰ «οὐαί».
- Εἶχε καταγγείλει τὴν μετατροπὴ τοῦ Ναοῦ σὲ «οἶκο ἐμπορίου» ἐκδιώκοντας τοὺς πραματευτὲς ἀπὸ τὸν ἱερὸ χῶρο.
- Ἔτσι, δὲν δίστασαν νὰ προχωρήσουν καὶ στὴ μεθόδευση τῆς φυσικῆς του ἐξόντωσης.
- Χρησιμοποίησαν μηχανισμοὺς ἐλέγχου τῆς κοινῆς γνώμης ποὺ διέθεταν καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ διαθέτει κάθε ἐξουσία, γιὰ νὰ μεταστρέψουν τὸ λαϊκὸ αἴσθημα καὶ νὰ μετατρεψουν τὸ λαὸ ποὺ μὲ χαρὰ ὑποδεχόταν τὸν Χριστό, σὲ φανατισμένο ὄχλο ποὺ τάχθηκε ὑπὲρ τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ ἐγκληματία Βαραββᾶ.
- Ἐξασφάλισαν συνεργάτη ἐκ τῶν ἔσω, τὸν Ἰούδα τὸν Ἰσκαριώτη, ποὺ ἀφοῦ ἔφτανε στὸ σημεῖο νὰ κλέβει τὸ ταμεῖο τῶν Ἀποστόλων, δὲν μποροῦσε νὰ μὴ δελεασθεῖ ἀπὸ τὰ ἀργύρια τῆς προδοσίας.
- Ὅμως, δὲν ἀντιλήφθηκαν, ὅτι ἄθελά τους ὑπηρέτησαν τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ τὸν ἀτιμωτικὸ θάνατο μὲ σταύρωση, ἀκολούθησαν ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἐπίγεια παρουσία του ὡς ἀναστημένου γιὰ σαράντα ἀκόμα μέρες καὶ ἡ Ἀνάληψή του στοὺς οὐρανούς. Γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ στὸ πρόσωπό του, ἡ ἐπανένωση τῆς πεσμένης ἀνθρώπινης φύσης μὲ τὸ Θεό. Καὶ νὰ μεταμορφωθεῖ ὁ Σταυρὸς ἀπὸ ὄργανο βασανισμοῦ, σὲ πηγὴ ζωῆς καὶ σύμβολο τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ ἀνθρώπου.
Καλὴ Ἀνάσταση!
Χριστιανική 13.4.2023. Ἀπὸ τὴ στήλη “Τὰ τοῦ Καίσαρος”.
ΦΩΤΟ: Ἡ Σταύρωση τοῦ Θεοφάνη τοῦ Κρητός, στὴ Μονὴ Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἀπὸ Ἀέναη Ἐπανάσταση