Τὸ Κίνημα τῆς ΧΔ καὶ ἡ ἐφημερίδα του «Χριστιανική», στὰ 67 χρόνια τῆς δραστηριότητάς τους, ἔχουν ὡς πρωταρχικὸ σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ τὴν ἐπεξεργασία καὶ διαμόρφωση τῶν πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν τους θέσεων τὸ κοινωνικὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσής μας. Μὲ πολιτικὴ πρόταση ποὺ ὡς πρὸς τὴν ἐφαρμογή της άπευθύνεται σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς πολίτες καὶ συνανθρώπους μας, χωρὶς διακρίσεις.
Ἡ φροντίδα γιὰ τὸν ἀσθενῆ συνάνθρωπο, εἶναι μία ἀπὸ τὶς προτεραιότητες γιὰ τὴ σωτηρία μας, ὅπως μᾶς ὑπενθυμίζει ἔντονα καὶ παραστατικά, τὸ Εὐαγγέλιο τῆς κρίσης. Προτεραιότητά μας ὄχι μόνον ὡς προσώπων, ἀλλὰ καὶ ὡς κοινωνίας. Ἔχουμε πλῆθος παραδειγμάτων ἁγίων γιὰ νὰ μιμηθοῦμε. Ἰατρῶν ποὺ ἔδωσαν μαρτυρία πίστης καὶ ταυτόχρονα περιέθαλπταν ἀσθενεῖς.
Περισσότερο γνωστὴ μᾶς εἶναι ἡ «Βασιλειάδα», ὁλόκληρη πολιτεία γιὰ τὴ φροντίδα τῶν ἀναξιοπαθούντων, ποὺ εἶχε δημιουργήσει ὁ Μέγας Βασίλειος στὴν Καισάρεια. Λιγότερο γνωστὸ εἶναι ὅτι βασικὸ καθῆκον τῶν μοναστηριῶν, ποὺ στὰ χρόνια τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας λειτουργοῦσαν στὰ ἀστικὰ κέντρα, ἦταν ἡ φροντίδα τῶν ἀσθενῶν.
Ἀκόμα καὶ λίγο πρὶν πέσει ἡ Πόλη, ὅταν ἀνακαινίστηκε ἡ Μονὴ τῆς Χώρας, περιλάμβανε καὶ νοσοκομεῖο. Μπορεῖ νὰ πεῖ κανείς, μιὰ καὶ ἀναφερόμαστε σὲ κορυφαῖο πολιτιστικὸ μνημεῖο, ὅτι ἡ περίθαλψη τῶν ἀσθενῶν εἶναι καὶ χαρακτηριστικὸ τοῦ πολιτισμοῦ ποὺ ἐνέπνευσε ἡ Ὀρθοδοξία.
Ἠ παράδοση αὐτὴ συνεχίστηκε καὶ στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, μὲ χαρακτηριστικὸ τὸ ἔργο τῆς ἁγίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας.
Γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω, ἡ λειτουργία τοῦ ἰσχυροῦ κοινωνικοῦ κράτους πάντοτε ἦταν καὶ εἶναι προτεραιότητα γιὰ μᾶς.
Διότι βασικὴ προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση ἰδίως αὐτῆς τῆς μορφῆς τῆς πανδημίας εἶναι ἕνα ἰσχυρὸ ἐθνικὸ σύστημα ὑγείας. Ἰδίως μὲ δεδομένη τὴν αὐξημένη φροντίδα ποὺ χρειάζονται ὅσοι νοσοῦν βαριά.