«Ὅλοι ὅσοι πιστέψανε εἶχαν μιὰ καρδιὰ καὶ μιὰ ψυχὴ καὶ κανεὶς δὲν ἔλεγε ὅτι κάποιο ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά του ἦταν δικό του, ἀλλὰ τὰ εἶχαν ὅλα κοινά. Οἱ Ἀπόστολοι μὲ ζέση ἔδιναν τὴ μαρτυρία τους γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Κι ἦταν μεγάλη ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλους τους. Γιατὶ ἀνάμεσά τους δεν ὑπῆρχε κανένας ἀναγκεμένος. Διότι ὅσοι εἶχαν χωράφια ἢ σπίτια, τὰ πουλοῦσαν καὶ ἔφερναν τὸ τίμημα στὰ πόδια τῶν Ἀποστόλων. Καὶ αὐτὸ διανεμόταν στὸν καθένα σύμφωνα μὲ τὶς ἀναγκες του.» (Πράξεων τῶν Ἀποστόλων δ’ 34-37)
• Χριστὸς ἀνέστη! Ἀληθῶς ἀνέστη!

• Ὁ κύκλος τοῦ Πεντηκοσταρίου ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ Πάσχα καὶ μετά, χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων κατὰ τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες.
• Τοῦ βιβλίου τῆς Καινῆς Διαθήκης ποὺ ἔχει τὰ περισσότερα στοιχεῖα γιὰ τὴ συγκρότηση καὶ τὴ ζωὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας.
• Μὲ τὴν Ἀνάληψη ὁλοκληρώθηκε στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν κατάργηση τοῦ χάσματος μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ δημιούργησε ἡ Πτώση. Ἀφοῦ ὡς ἀναστημένος Θεάνθρωπος ἀναλήφθηκε στοὺς Οὐρανούς.
• Μετὰ τὴν Ἀνάσταση καὶ μέχρι τὴν Ἀνάληψή του, ὁ Χριστὸς ἔμεινε στὴ γῆ. Ὄχι ὡς «φάντασμα», ἀλλὰ ὡς ἀναστημένος Θεάνθρωπος. Τὸ σῶμα καὶ τὶς πληγὲς τοῦ ὁποίου ψηλάφησε ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς.
• Γιὰ νὰ ἀκολουθήσει ὁ φωτισμὸς ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἡ ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας.
• Τὴν ἀναστάσιμη μαρτυρία αὐτὴ τῆς νίκης πάνω στὸ θάνατο ἔδωσαν οἱ Ἀπόστολοι στὰ πρῶτα αὐτὰ χρόνια, μὲ τὸ λόγο καὶ τὰ ἔργα τους.
• Κατ’ ἐφαρμογὴ τῆς πρώτης μεγάλης ἐντολῆς γιὰ τὴν ἀγάπη στὸ Θεό. Καὶ τῆς δεύτερης ὅμοιας, «ἀγάπα τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». Στὴν ὁποία βασίστηκε ἡ πρώτη χριστιανικὴ κοινότητα τῶν Ἱεροσολύμων.
• Μιὰ ἐντολὴ διαχρονικὴ καὶ πάντα ἐπίκαρη, ἡ ὁποία ἐνέπνευσε στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰώνα τὸν Μαρίνο Ἀντύπα γιὰ τοὺς ἀγῶνες του ὑπὲρ τῶν χειμαζομένων ἀγροτῶν.
• Στὴ βάση τῆς ἐλευθερίας. Ἀφοῦ ὅποιος προσπάθησε νὰ ἐπιβάλει μὲ τὴ βία «ἐπίγειους παραδείσους», ἔφερε τὴν κόλαση ἐπὶ τῆς γῆς. Ἰδίως ὅταν τὸ ἐπιχείρησε ἀρνούμενος τὸν Θεό.
• Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἡ πρώτη χριστιανικὴ κοινότητα βίωνε στὴν καθημερινή της ζωὴ τὴν ἀναστάσιμη μαρτυρία μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ ἀποτελέσει ἔμπνευση καὶ γιὰ σήμερα.
• Γιὰ μιὰ κοινωνία ποὺ ἔχει προτεραιότητά της νὰ μὴν ὑπάρχουν «ἐνδεεῖς».
• Μὲ μέλη της ὄχι «ἄτομα» ποὺ ἀσυνείδητα αὐτοκαταστρέφονται καταργώντας στὴν πράξη τὸν Θεὸ καὶ θέτοντας ὡς προτεραιότητα τὸ ἀτομικὸ ὑλικὸ συμφέρον.
• Ἀλλὰ πρόσωπα ποὺ πετυχαίνουν τὴ σωτηρία τους ζώντας ὡς διαχειριστὲς τῶν δώρων τοῦ Θεοῦ.
• Ἂς ἔχουμε κατὰ νοῦ ὅτι ἡ πρακτικὴ ἀθεΐα, μὲ τὴν ἄρνηση τοῦ πλησίον καὶ τὴν ἀτομοκρατία, ἔχει ὡς ἀναπόφευκτη συνέπεια καὶ τὴν εὐθεία ἀμφισβήτηση καὶ ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, τῆς ὁποίας εἴμαστε μάρτυρες στὶς δυτικὲς κοινωνίες.

“Χριστιανική” 16 Μαΐου 2024

ΦΩΤΟ: Ἱερὰ Μονὴ τῆς Χώρας: Ἀπόστολοι σὲ σύνθρονο, λεπτομέρεια ἀπὸ τὴν τοιχογραφία τῆς Κρίσεως