τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ*

«Ὑπάρχει μία ὁμάδα κρατῶν μὲ ἀρνητικὴ ἀνάπτυξη περίπου 10-11% καὶ μία ἄλλη ὁμάδα μὲ μόνο 5-6%. Ἂν πάρουμε τὰ ἔτη 2020 και 2021, ὑπάρχουν χῶρες γιὰ τὶς ὁποῖες ἡ πτώση συνεχίζεται μεταξὺ 4 καὶ 5% μετὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς ἐπιδημίας, ἐνῶ ἄλλες ἐμφανίζουν μείωση 1% ἢ ἀκόμη καὶ στασιμότητα στὸ 0 %. Στὴ διαχείριση αὐτῆς τῆς διαφορᾶς βρίσκεται ἡ λογικὴ μιᾶς κοινῆς ἀπόκρισης σὲ εὐρωπαϊκὸ ἐπίπεδο. Ὁ κίνδυνος ἑνὸς μεγάλου κατακερματισμοῦ μετὰ ἀπὸ μία μεγάλη ὕφεση εἶναι σαφῶς ἐκεῖ.»
Αὐτά, μεταξὺ ἄλλων, τονίζει σὲ συνέντευξή του στὴν ἰσπανικὴ ἐφημερίδα «Ἐλ Παῒς» (8.7.2020) ὁ ἐπὶ τῶν οἰκονομικῶν Ἰταλὸς Ἐπίτροπος τῆς «Κομισιὸν» Πάολο Τζεντιλόνι, ἐπισημαίνοντας ὅτι ἡ πανδημία ἀνέδειξε τὶς διαφορὲς ἀνάμεσα στὶς οἰκονομίες τῶν χωρῶν τῆς Ε.Ε.. Θεωρεῖ ὡς ὑπαρκτὴ πιθανότητα τὴ διάλυση τῆς Ε.Ε. καὶ τῆς Εὐρωζώνης, ὡς συνέπεια τῆς αὐξανόμενης αὐτῆς ἀπόκλισης. Γι’ αὐτὸ καὶ τάσσεται ὑπὲρ ἑνὸς προγράμματος ἐπανεκκίνησης τῆς οἰκονομίας, πρὸς ἀποτροπὴ τῆς ἐξέλιξης αὐτῆς.
Ἕνα ἄλλο σοβαρὸ ζήτημα ποὺ τέθηκε στὴ συνέντευξη αὐτή, εἶναι πόσο θὰ διαρκέσει ἡ «ρήτρα σωτηρίας», μὲ τὴν ἐνεργοποίηση τῆς ὁποίας λόγω τῆς κατάστασης ἔκτακτης ἀνάγκης, ἀνεστάλησαν τὸ «σύμφωνο σταθερότητας» καί, ὅσον ἀφορᾶ στὴν Ἑλλάδα, ὁ συμπληρωματικὸς μνημονιακὸς «ζουρλομανδύας» τῆς οἰκονομίας.
Ζητήθηκε ἀπὸ τὸν κ. Τζεντιλόνι νὰ σχολιάσει τὴ δήλωση τοῦ Λεττονοῦ Ἐπιτρόπου καὶ Ἀντιπροέδου τῆς «Κομισιὸν» κ. Ντομπρόβσκις, ὅτι μόλις περάσει τὸ ἐφετεινὸ καλοκαίρι, ἡ ὡς ἄνω ρήτρα θὰ πρέπει νὰ ἐπενεργοποιηθεῖ, γιὰ νὰ ἐπανέλθουν οἱ μηχανισμοὶ τῆς νεοφιλελεύθερης λιτότητας σὲ πλήρη λειτουργία. «Δὲν νομίζω ὅτι σοβαρὰ μπορούμε νὰ προβλέψουμε πότε θὰ ἀποφασιστεῖ ἡ ἀπενεργοποίηση…», ἀπάντησε ὁ κ. Τζεντιλόνι, ἀναδεικνύοντας καὶ μέσα στὴν «Κομισιὸν» τη ρήξη ἀνάμεσα σὲ μετριοπαθεῖς καὶ σκληροὺς νεοφιλελεύθερους. Ὅπως καὶ στὴν προηγούμενη «Κομισόν», ἔτσι καὶ σ’ αὐτὴν ὁ κ. Ντομπρόβσκις εἶναι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους-κλειδιά ποὺ διασφαλίζουν τὴν γερμανικὴ ἐπικυριαρχία.
Εἶναι γεγονός, ὅτι ἡ Γερμανία, ὡς προεδρεύουσα χώρα αὐτὸ τὸ ἑξάμηνο καὶ «ἀρχιτέκτονας» τοῦ οἰκοδομήματος τῆς πολιτικῆς λιτότητας, γιὰ «ξεκάρφωμα» υἱοθετεῖ θέσεις μετριοπαθεῖς, συντἀσσοντας, μάλιστα, μαζὶ μὲ τὴ Γαλλία τὸ σχέδιο ἀνάκαμψης ποὺ προτάθηκε Παραμένουν, ὅμως, οἱ σκληροὶ δορυφόροι της, ποὺ μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν Ὀλλανδία συντηροῦν τὸ μύθευμα ὅτι οἱ οἰκονομίες τους δῆθεν ἄντεξαν χάρη στὴν «ἀξιοσύνη» τους, ἐνῶ οἱ νότιες χῶρες παρουσίασαν προβλήματα, ἐξαιτίας τοῦ γεγονότος ὅτι δῆθεν παραμελοῦν τοὺς «κανόνες».
Βέβαια, τὸ ὀρθὸ εἶναι ὅτι ἐδῶ καὶ χρόνια κερδίζουν καὶ ἐπωφελοῦνται μονομερῶς ἀπὸ τὶς παθογένειες τῆς Εὐρωζώνης, εἴτε διότι καὶ πρὶν τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ εὐρὼ διέθεταν σκληρὸ νόμισμα, εἴτε ἐξακολουθοῦν νὰ διαθέτουν ἐφόσον δὲν ἔχουν εἰσέλθει στὴν Εὐρωζώνη. Ἀντίθετα, χῶρες ὅπως ἡ Ἰταλία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰσπανία, ἡ Ἑλλάδα, ποὺ εἶχαν νομίσματα τὰ ὁποῖα διολίσθαιναν, ὄχι μόνο χάνουν ἀπὸ τὴν Εὐρωζώνη καὶ τὴν Ε.Ε, ἀλλὰ καὶ εἶναι πιὸ εὐάλωτες σὲ κρίσεις ὅπως αὐτὴ ποὺ προκάλεσε ἡ πανδημία.
Οἱ σκληρές χῶρες, ἡ λεγόμενη «ὁμάδα τῶν τσιγκούνηδων», μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι οἱ ἴδιες δὲν ἔχουν τὴν ἀνάγκη τοῦ Ταμείου Ἀνάκαμψης, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ προέβαλαν ἐμπόδια, ἐπωφελούμενες ἀπὸ τὴ θέση ἰσχύος ποὺ ἔχουν κατακτήσει χάρη στὸν λεόντειο συνεταιρισμὸ Ε.Ε. καὶ Εὐρωζώνης. Θέλησαν νὰ ἐπιβάλουν τὴ μείωση ἕως καὶ ἐξαφάνιση τῶν ἐπιδοτήσεων, πρὸς ὄφελος τῶν δανείων καὶ τὴν ἐπιβολὴ μνημονιακῶν ὅρων γιὰ ὁποιασδήποτε μορφῆς χρηματοδότηση. Ἀκόμα καὶ ἐπέμβαση στὰ ἐσωτερικὰ τῶν χωρῶν ποὺ ἔχουν ἀνάγκη τὴ χρηματοδότηση ἐπιδίωξαν νὰ ἐπέμβουν, προκειμένου νὰ ἔχουν ἀποφασιστικὸ λόγο στὰ ἐπιδοτούμενα προγράμματα.
Προκειμένου νὰ ἐπιτευχθεῖ συμφωνία, οἱ λεγόμενοι «τσιγκούνηδες» πέτυχαν τὶς ἀκόλουθες ἀλλοιώσεις στὸ ἀρχικὸ σχέδιο:
-Αὔξησαν τὴν ἀναλογία τῶν δανείων ἔναντι τῶν ἐπιδοτήσεων στὸ 48% ἐπὶ τοῦ ποσοῦ τῶν 750.000.000 εὐρώ, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ ἐπιχορηγήσεις νὰ πέφτουν ἀπὸ 500 σὲ 390 ἑκατομμύρια εὐρὼ καὶ τὰ δάνεια νὰ ἀνεβαίνουν ἀπὸ τὰ 250 ἑκατομμύρια τοῦ σχεδίου στὰ 360.
-Ἐπέβαλαν ἐνισχυμένη ἐποπτεία μὲ «ρήτρα μεταρρυθμίσεων». Γιὰ κάθε ἐπιδοτούμενο ἢ δανειοδοτούμενο πρόγραμμα, πέρα ἀπὸ τὴν «ἐποπτεία» τῆς Κομισιόν, ἡ ὁποία ἤδη ἐμπεριέχει ὑποκρυπτόμενους μνημονιακοὺς ὅρους, λόγο θὰ ἔχει καὶ ἡ κάθε χώρα-μέλος. Ἔτσι, θὰ μποροῦν νὰ μπλοκάρουν μὲ «βέτο» ὁποιοδήποτε πρόγραμμα δὲν ἐγκρίνουν. Διότι, σύμφωνα μὲ τὴ λογική τους, ποὺ ἐξέφρασε μὲ ἀθλιότητα καὶ κυνισμὸ ὁ Ὀλλανδὸς πρωθυπουργὸς Ροῦτε, γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ προκάλεσε ἡ πανδημία φταίει ἡ ἀπροθυμία διενέργειας «μεταρρυθμίσεων», μὲ τὴν στρέβλωση ποὺ ἔχει λάβει ὁ ὅρος αὐτὸς στὴν ὀργουελικὴ «νιούσπικ» τῶν λογιστῶν τῆς Ε.Ε..
-Μιὰ ἐξωφρενικὴ διάσταση τῆς συμφωνίας ποὺ ἐπιτεύχθηκε, περιλαμβάνεται στὶς τελευταῖες παραγράφους 152 καὶ 153: Γιὰ τὴν περίοδο ἐφαρμογῆς τοῦ προγράμματος, 2021-2027, μειώνονται οἱ συνεισφορὲς τῆς Γερμανίας, τῆς Δανίας, τῆς Αὐστρίας, τῆς Ὀλλανδίας καὶ τῆς Σουηδίας στὸν κοινοτικὸ προϋπολογισμό. Ἡ διαφορὰ θὰ καλυφθεῖ ἀπὸ τὶς ὑπόλοιπες χῶρες-μέλη. Ἡ λεπτομέρεια αὐτὴ ἐπιβεβαιώνει ὅτι πίσω ἀπὸ τοὺς «τσιγκούνηδες» βρίσκεται ἡ Γερμανία, ἡ ὁποία δὲν ἐκδηλώνει τὶς ἀληθινές της προθέσεις, προκειμένου νὰ ἐμφανίσει «φιλοευρωπαϊκὸ» πρόσωπο καὶ νὰ ἀποκρύψει τὸ ἀπεχθὲς πρόσωπο τῆς γερμανοκρατίας.
Οἱ πλούσιοι τῆς Ε.Ε. λαμβάνουν κοινοτικὴ ἐνίσχυση γιὰ νὰ μπορέσουν οἱ ἴδιοι νὰ «συμβάλουν»!
Κατὰ τὰ λοιπά, πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ στὴν Ἑλλάδα ὅτι τὰ χρήματα γιὰ τὰ ὁποῖα γίνεται λόγος θὰ ἔλθουν σὲ βάθος ἑπταετίας, ἀπὸ τὸ καλοκαίρι τοῦ 2021 καὶ μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι θὰ ὑποβληθοῦν προγράμματα πρὸς δανειοδότηση ἢ ἐπιδότηση σύμφωνα μὲ τὴν κρατούσα νεοφιλελεύθερη λογική, καὶ μὲ τοὺς ὅρους ποὺ θὰ θέτουν ἡ Κομισιὸν καὶ οἱ ἐπιβλέποντες «ἑταῖροι». Σύμφωνα μὲ τὸν Ὀλλανδὸ Πρωθυπουργό, «Χρειαζόμαστε μία ἰσχυρὴ Εὐρώπη σὲ ἕναν ἀσταθῆ κόσμο, ἀλλὰ μία ἰσχυρὴ Εὐρώπη σημαίνει ἐπίσης ὅτι οἱ χῶρες ποὺ ὑστεροῦν ὅσον ἀφορᾶ τὶς μεταρρυθμίσεις, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀγορά ἐργασίας, τὶς συντάξεις κλπ., πρέπει νὰ καλύψουν τὴ διαφορά. Ἐὰν θέλετε δάνεια, ἀκόμη καὶ ἐπιδοτήσεις, νομίζω ὅτι εἶναι λογικὸ νὰ ἐξηγήσετε στοὺς πολίτες τῆς Ὀλλανδίας ὅτι, σὲ ἀντάλλαγμα, αὐτὲς οἱ μεταρρυθμίσεις ἔχουν πραγματοποιηθεῖ. Δὲν ἀρκεῖ νὰ ἐγγυόμαστε ὅτι θὰ πραγματοποιηθοῦν».
Ἔτσι, ἡ «βοήθεια» θὰ ἀποτελέσει ἕνα πρόσθετο μέσο ἐκβιασμοῦ στὴν κατεύθυνση τῆς ἀπαξίωσης τοῦ κόστους τῆς ἐργασίας, τῆς περαιτέρω διάλυσης τοῦ κοινωνικοῦ κράτους, καὶ τοῦ ξεπουλήματος τῶν ὑποδομῶν τοῦ Δημοσίου. Πέρα ἀπὸ αὐτὲς τὶς γενικὲς κατευθύνσεις, κάθε «ἑταῖρος» θὰ μπορεῖ νὰ ἐκβιάσει προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσει τὰ δικά του ἰδιοτελῆ συμφέροντα.
Ἐξάλλου, ἀμφισβητεῖται καὶ τὸ ὕψος τοῦ ποσοῦ, ἀφοῦ στὰ 70 δισεκατομμύρια εὐρὼ ποὺ ἐμφανίζονται νὰ ἀναλογοῦν στὴν Ἑλλάδα, σὲ βάθος ἑπταετίας, συμπεριλαμβάνονται καὶ πόροι ποὺ ἀναλογοῦσαν καὶ πρὶν τὴν πανδημία. Μὲ τὴν ἴδια λογική, πλασματικὸς εἶναι καὶ ὁ συνολικὸς ἀριθμὸς τῶν 750 δισεκατομμυρίων, ἡ έξασφάλιση τῶν ὁποίων παρέμεινε ἀβέβαιη.
Γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, ἀναδείχθηκε τὸ ἔλλειμμα ἡγεσίας χωρῶν ὅπως ἡ Γαλλία καὶ ἡ Ἰταλία, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ θέσουν ἐπιτακτικὰ τὴν κατάργηση τῆς νομισματικῆς ἕνωσης καὶ τὴν ἐπαναφορὰ τῶν ἐθνικῶν νομισμάτων, ὥστε νὰ μπορεῖ κάθε χώρα νὰ ἀναζητήσει μόνη της ἐργαλεῖα ἀνάπτυξης, ἐφόσον τέτοια δὲν παρέχονται ἀπὸ τὴν Εὐρωζώνη καὶ τὴν Ε.Ε..Καὶ κατ’ ἐπέκταση, τὴν ἀπώλεια τῆς «κότας μὲ τὰ χρυσᾶ αὐγὰ» ποὺ πλουτίζει τοὺς «τσιγκούνηδες» καὶ «ἄφρονες πλουσίους» τῆς Ε.Ε..
Τὰ ἡμίμετρα ποὺ συμφωνήθηκαν στὴν τελευταία σύνοδο κορυφῆς ἀφήνουν ἀνοιχτὸ τὸ ἐνδεχόμενο νέας κρίσης χρέους καὶ ὑπερδανεισμοῦ γιὰ τὶς πληττόμενες χῶρες.
Εἶναι φανερό, ὅτι ἡ Ε.Ε. οὔτε θέλει, οὔτε μπορεῖ νὰ συμβάλει στὴν ὑπέρβαση τῶν προβλημάτων τῶν κρατῶν-μελῶν, ἀκόμα καὶ στὴν ἀκραία περίπτωση τῆς πανδημίας. Ὁ «μεγάλος κατακερματισμὸς» γιὰ τὸν ὁποῖο ἔκανε λόγο ὁ κ. Τζεντιλόνι βρίσκεται πρὸ τῶν πυλῶν. Ἰδίως ὅταν ἀρθεῖ ἡ «ρήτρα σωτηρίας» καὶ ἐπανέλθουν οἱ «ζουρλομανδύες» τοῦ «συμφώνου σταθερότητας» καὶ τῶν μνημονίων.
Φαίνεται ὅτι ἡ μόνη σωτηρία εἶναι ἡ…μονιμοποίηση τῆς «ρήτρας σωτηρίας».

*Πρωτοσέλιδο “Χριστιανικῆς” 23.7.2020