Δηλαδή: “Ἡ συμφωνία στὴν ὁποία φτάσαμε σήμερα τὸ πρωὶ μὲ τὴν Ἑλλάδα εἶναι σκληρὴ γιὰ τὴν Ἀθήνα γιατὶ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς “Ἑλληνικῆς τους Ἄνοιξης” “.
Αὐτὸ τὸ “τουίτερ” ἔγραψε ἐν θερμῶ ὁ Σλοβάκος Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν Πέτερ Κάζιμιρ στὶς 13 Ἰουλίου 2015, ἀμέσως μετὰ τὴ “συμφωνία” τὴν ὁποία οἱ “ἑταῖροι”-Δανειστὲς ἐπέβαλαν στὴν Ἑλλάδα, στὴ βάση τῆς ὁποίας ψηφίστηκε λίγες μέρες μετὰ τὸ 3ο Μνημόνιο.
Καὶ ἔρχονται κάποιοι νὰ μᾶς ποῦν “ὑπερβολικοὺς” καὶ νὰ στοχοποιήσουν ὡς “γραφικοὺς” ὅσους ἀναδεικνύουν τὴν ἀληθινὴ φυσιογνωμία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Τί χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;
Μόνοι τους ἐκτίθενται καὶ ἀποκαλύπτονται, τυφλωμένοι ἀπὸ τὴν ἀλαζονεία, τὴν μετριότητα καὶ τὸν αὐταρχισμό τους. Κάποιοι ξεγελιοῦνται ὅτι ἁπλῶς κουβεντιάζουν μέσω τῶν λεγόμενων “Μέσων Κοινωνικῆς Δικτύωσης”. Ὅμως, ἐνῶ τὰ λόγια πετοῦν, δυστυχῶς γι’ αὐτούς, τὰ γραπτὰ μένουν. Γιὰ τὴ θρασύτατη αὐτὴ ἀνάρτηση, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση προέβη σὲ διάβημα διαμαρτυρίας.
Τὸ 3ο Μνημόνιο δὲν ἐπιβλήθηκε ὡς ἡ καλύτερη λύση γιὰ τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία, ἀλλὰ γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ ὁ ἑλληνικὸς Λαὸς ἐπειδὴ τόλμησε νὰ τεθεῖ “ἐκτὸς γραμμῆς” τῆς εὐρωκρατικῆς νομισματικῆς “Ὀρθοδοξίας”!
Ἄλλωστε ὁ Κάζιμρ πρόσκειται στο σοσιαλδημοκρατικὸ κόμμα τοῦ Ρόμπερτ Φίτσο, παλαιοῦ μέλους τοῦ Τσεχοσλοβακικοῦ ΚΚ ἀπὸ τὸ 1987, ἐπὶ ἡγεσίας Γκούσταβ Χούζακ, πολιτικοῦ έπιγόνου ἐκείνων ποὺ ἀνέτρεψαν τὸν Ντοῦμπτσεκ καὶ στὴ θέση τῆς Ἄνοιξης τῆς Πράγας ἐπανέφεραν τὸν νεοσταλινικὸ χειμώνα. Ὅπως ἐπέχαιραν τότε οἱ πολιτικοί του προπἀτορες, ἀναλόγως έπιχαίρει καὶ αὐτὸς τώρα. .
Τὸ “δόγμα Μπρέζνιεφ” καὶ τὸ “δόγμα Γιοῦνκερ”
Μετὰ τὴν καταστολὴ τῆς “Ἀνοιξης τῆς Πράγας”, ὁ σοβιετικὸς ἡγέτης Λεονὶντ Μπρέζνιεφ εἶχε διατυπώσει, σὲ ὁμιλία του στὴν Πολωνία τὸ Σεπτέμβριο τοῦ 1968, τὸ περίφημο δόγμα τῆς περιορισμένης κυριαρχίας τῶν χωρῶν τοῦ “ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ”:
“Ὅταν δυνάμεις ἐχθρικὲς πρὸς τὸν σοσιαλισμὸ ἐπιχειροῦν νὰ τρέψουν τὴν ἀνάπτυξη μιᾶς σοσιαλιστικῆς χώρας πρὸς τὸν καπιταλισμό, τότε τὸ πρόβλημα δὲν ἀφορᾶ μόνο τὴν ἐν λόγω χώρα, ἀλλὰ καθίσταται κοινὸ πρόβλημα καὶ πηγὴ ἀνησυχίας γιὰ ὅλες τὶς σοσιαλιστικὲς χῶρες”
Ὁ Πρόεδρος τῆς “Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς” Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ εἶχε δηλώσει στὶς 25 Φεβρουαρίου 2015, ἀναφορικὰ μὲ τὸ πρόγραμμα, βάσει τοῦ ὁποίου εἶχε ἀναδειχθεῖ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ Λαὸ στὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς τοῦ Ἱανουαρίου:
” Τὸ ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς χώρας δὲν μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὶς Συνθῆκες καὶ τὶς συμφωνίες ποὺ ἔχουν γίνει. Ἂν σὲ κάθε ἐκλογικὴ διαδικασία ἔπρεπε νὰ ἀμφισβητοῦμε τὶς διαδικασίες καὶ τοὺς κανόνες, θὰ σκοτώναμε τὴν Εὐρώπη.”.. Ὅπως ἡ Τσεχοσλοβακία τὸ 1968 και ἡ Ἑλλάδα τὸ 2015 κατέστη “κοινὸ πρόβλημα καὶ πηγὴ ἀνησυχίας”.
Καὶ ὁ κ. Ἀλέξης Τσίπρας ἦλθε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2015 νὰ έπαγγελθεῖ ἕναν “Εὐρωπαϊσμὸ μὲ ἀνθρώπινο πρόσωπο”, σὲ ἀναλογία μὲ τὸν Ἀλεξάντερ Ντοῦμπτσεκ ποὺ ἐπαγγελόταν “σοσιαλισμὸ μὲ ἀνθρώπινο πρόσωπο”. Καὶ οἱ δύο προπηλακίστηκαν ἀπὸ τοὺς ἐπικυρίαρχους τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ σοβιετικοῦ μπλὸκ ἀντίστοιχα γιὰ νὰ ὑποκύψουν.
Τὸ “τουῖτ” τοῦ Κάζιμιρ εἶχε σχολιάσει ἡ “Χ” τὸν Ἰούλιο τοῦ 2015. . Τίτλος τοῦ σχολίου: “Ἀπὸ τὸν Ἀλεξάντερ Ντοῦμπτσεκ στὸν Ἀλέξη Τσίπρα”:
Ὁ κ. Κάζιμιρ ὡς Σλοβάκος εἶναι καὶ πολίτης τῆς παλαιᾶς Τσεχοσλοβακίας. Κατὰ συνέπεια, ἡ ἔκφραση ποὺ χρησιμοποίησε παραπέμπει εὐθέως στὴν «ἄνοιξη τῆς Πράγας» τοῦ 1968, ὅταν οἱ Δυνάμεις τοῦ Συμφώνου τῆς Βαρσοβίας εἰσέβαλαν στὴ χώρα γιὰ νὰ νουθετήσουν τὴν κυβέρνηση τοῦ Ἀλεξάντερ Ντοῦμπτσεκ, ποὺ ἐπιδίωξε μὲ μεταρρυθμίσεις νὰ ἀποκλίνει ἀπὸ τὴν «ὀρθοδοξία» τοῦ «ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ» ποὺ κυριαρχοῦσε τότε στὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη. Ὅταν μιλᾶ γιὰ «ἑλληνικὴ» ἄνοιξη», συνομολογεῖ ὅτι ἐπῆλθε ἀνάλογου τύπου καταστολὴ γιὰ τὴν ἐπαναφορὰ τῆς Ἑλλάδας στὸν «ἴσιο δρόμο» τοῦ νεοφιλελεύθερου δόγματος τῆς λιτότητας. Δὲν διστάζει νὰ κομπάζει μὲ τὸ θράσος καὶ τὴν ἀσφάλεια ποὺ τοῦ δίνει ἡ αἴσθηση ὅτι συντασσεται μὲ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς στιγμῆς: Πιστὸς σύμμαχος τοῦ 4ου Ράιχ ὁ ἴδιος, ὅπως ἄλλωστε συνέβαινε μὲ τὸ ἀνεξάρτητο κράτος τῆς Σλοβακίας τοῦ Μονσινιὸρ Τίσο τὴν περίοδο 1938-1945, ποὺ ἦταν δορυφόρος τοῦ 3ου Ράιχ.”
Βλέποντας σήμερα τὰ πράγματα ὑπὸ τὸ φῶς τῶν ὅσων μεσολάβησαν ἀπὸ τὸ 2015 ἕως σήμερα, μᾶλλον μὲ τὸν Γκούσταβ Χούζακ, διάδοχο τοῦ Ντοῦμπτσεκ, προσομοιάζει ὁ πρώην Πρωθυπουργός. Ὁ Χούζακ ἦταν καὶ αὐτὸς ὁπαδὸς τῶν μεταρρυθμίσεων Ντοῦμπτσεκ. Εἶχε ἱστορικὸ διώξεων καὶ ἀντικαθεστωτικῶν ἀγώνων. Διετέλεσε μάλιστα ἀναπληρωτὴς Πρωθυπουργὸς μὲ ἁρμοδιότητα τὴν ἐπίβλεψη τῶν μεταρρυθμίσεων.
Ὅμως, μετὰ τὴν βίαιη κατάλυση τῆς “Ἄνοιξης τῆς Πράγας” , ἀντιλήφθηκε ὅτι μεταλλασσόμενος σὲ νεοσταλινικό, θὰ ἐξασφάλιζε τὴ νομὴ τῆς ἐξουσίας, τὴν ὁποία διατηρησε ἕως τὸ 1987, ἀφοῦ συμμορφώθηκε πλήρως μὲ τὸ “Μνημόνιο” τοῦ “Ὑπαρκτοῦ Σοσιαλισμοῦ”, στὸ ὁποῖο ἐπέμενε ἀκόμα καὶ μετὰ τὴν ἄνοδο τοῦ Μιχαὴλ Γκορμπατσὼφ στὴν ἐξουσία.
Πρᾶγμα ποὺ ἔσπευσε νὰ πράξει ἀντίστοιχα καὶ ὁ κ. Τσίπρας, ἀποκηρύσσοντας ὡς αὐταπάτη τὸν εύρωπαϊσμὸ μὲ ἀνθρώπινο προόσωπο ποὺ ἐπαγγελλόταν καὶ συμμορφούμενος πλήρως μὲ τοὺς κανόνες τοῦ “Ὑπαρκτοῦ Εὐρωπαϊσμοῦ”.
Γιάννης Ζερβός
