Οἱ ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ πρέπει νὰ ἀποτελέσουν ἀφετηρία γιὰ διάλογο ὅλων τῶν ἐμπλεκομένων φορέων, στὴν κατεύθυνση ἑνὸς μαθήματος ἰσότιμου μὲ τὰ ἄλλα καὶ ὑποχρεωτικοῦ, ποὺ νὰ συνδυάζει ὡς κύριο προσανατολισμὸ τὴ διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης καὶ παράδοσης, μὲ τὸ σεβασμὸ στὴ θρησκευτικὴ συνείδηση ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν μαθητῶν κατὰ τὸ ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος.    

Ἡ Κ.Ε. τῆς ΧΔ μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔκδοση τῶν ἀποφάσεων τοῦ ΣτΕ γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καὶ ἡ άπόφαση τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Προσωπικῶν δεδομένων γιὰ τὴν ἀπαγόρευση τῆς ἀναγραφῆς τοῦ Θρησκεύματος στὰ σχολικὰ ἔγγραφα καὶ ἀρχεῖα, ἐξέδωσε τὸ ἀκόλουθο ψήφισμα:

• Ὁ καθένας διατηρεῖ τὶς ἐπιφυλάξεις καὶ τὶς ἀπόψεις του ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τὰ ὅποια προβλήματα ἀνέκυψαν ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν νέων προγραμμάτων σπουδῶν.
• Τὸ Κίνημα τῆς Χ.Δ. ἀπὸ τὴν ἀρχὴ εἶχε τὴν πεποίθηση, ὅτι τὸ ζήτημα αὐτὸ μποροῦσε νὰ λυθεῖ καλόπιστα στὰ πλαίσια ἑνὸς εὐρύτατου διαλόγου, ἐπὶ συγκεκριμένων ἐπιμέρους ζητημάτων καὶ χωρὶς «δίκες προθέσεων» κατὰ οὐδενός.
• Στὸ Η’ Συνέδριό της τοῦ 2015, ἡ Χ.Δ. «ζητᾶ τὴ διατήρηση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ὡς ὑποχρεωτικοῦ καὶ ἰσότιμου μὲ τὰ ἄλλα μαθήματα.»
• Οἱ ἀποφάσεις ΣτΕ καὶ Α.Π.Π.Δ. φαινομενικὰ κινοῦνται σὲ ἀντίθετες κατευθύνσεις, ἀφοῦ προκλήθηκαν ἀπὸ προσφυγὲς φορέων μὲ ριζικὰ ἀντίθετες ἰδεολογικὲς θέσεις. Ὅμως, ὅλες αὐτὲς οἱ ἀποφάσεις ἀφήνουν ἀνοικτὸ τὸ ἐνδεχόμενο τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν νὰ γίνει προαιρετικὸ καὶ ἔτσι νὰ ἀπαξιωθεῖ.
• Μὲ τὰ νέα δεδομένα τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν, χρειάζεται πολὺ νηφάλια καὶ προσεκτικὴ προσέγγιση έκ μέρους τοῦ ΥΠΑΙΘ καὶ διάλογος μὲ τὴν Ἐκκλησία, τοὺς συλλόγους θεολόγων καὶ τὶς θεολογικὲς καὶ παιδαγωγικὲς πανεπιστημιακὲς σχολές, ὥστε νὰ ληφθοῦν κατάλληλες ἀποφάσεις γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θησκευτικῶν στὴν πρωτοβάθμια καὶ δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀνάγκη νὰ διατηρήσει τὴν ἰσοτιμία καὶ τὴν ὑποχρεωτικότητά του μέσα στὸ ὡρολόγιο σχολικὸ πρόγραμμα. Τὸ δὲ περιεχόμενο τοῦ μαθήματος, χωρὶς νὰ ἐκπίπτει ἀπὸ τὸν κύριο προσανατολισμό του, ποὺ εἶναι ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη καὶ παράδοση, νὰ μὴ διαιρεῖ τοὺς μαθητὲς μέσα στὸ σχολεῖο ἀνάλογα μὲ τὴν πίστη τους καὶ νὰ μὴ θίγει τὴ θρησκευτική τους συνείδηση, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος γιὰ τὸ ἀπαραβίαστο τῆς έλευθερίας τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης. Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο πρέπει νὰ ρυθμιστεῖ καὶ τὸ ζήτημα τῶν ἀπαλλαγῶν.