• Ποὺ λένε ὅτι ὁ Χριστιανὸς εἶναι πλεονέκτης

“Ἂν ἔρθεις στὸ βωμὸ τῆς πλεονεξίας, θὰ δεῖς τὴ φοβερὴ δυσωδία ποὺ ἀποπνέουν τὰ ἀνθρώπινα αἵματα. Ἐὰν σταθεῖς ἐδῶ, δὲν θὰ δεῖς νὰ καίγονται φτερὰ ἀπὸ πουλιὰ οὔτε νὰ ἀναδίδεται κνίσα καὶ καπνός, ἀλλὰ νὰ καταστρέφονται σώματα ἀνθρώπων. Διότι ἄλλοι ρίχτηκαν σὲ γκρεμούς, ἄλλοι κρεμάστηκαν, ἄλλοι τρύπησαν μὲ ξίφος τὸ λαιμό τους.”

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου 

Πολλοὶ πιστοὶ δὲν εἶναι λιγότερο προσκολλημένοι στὴν κακία ἀπὸ τοὺς ἀπίστους. Μερικοί, μάλιστα, πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτούς. (…)
Ὡστόσο μερικοὶ θεωροῦν ὑπερβολὴ τὸ λόγο τοῦ Ἀποστόλου, ὅτι ὁ πλεονέκτης εἶναι εἰδωλολάτρης. Δὲν εἶναι ὅμως ὑπερβολικὸς ὁ λόγος, ἀλλὰ ἀληθινός. Γιατί καὶ μὲ ποιὸ τρόπο; Διότι ὁ πλεονέκτης ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, ὅπως ἀκριβῶς ὁ εἰδωλολάτρης. Καὶ γιὰ νὰ μὴ νομίσεις ὅτι ἔτσι ἁπλὰ τὸ εἶπε, εἶναι ἀπόφαση τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, ποὺ λέει: «Οὐ δύνασθε Θεῶ δουλεύειν καὶ μαμμωνᾶ». Ὅποιοι ὑπηρετοῦν τὸν μαμμωνά, ἔχουν ἐξαιρέσει τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀφοῦ ἀρνήθηκαν τὴν ἐξουσία Του καὶ γίνανε δοῦλοι τοῦ ἄψυχου χρυσοῦ, βεβαίως εἶναι εἰδωλολάτρες.

Ἀλλὰ θὰ πεῖς, δὲν ἔφτιαξα εἴδωλο, οὔτε ἔστησα βωμό, οὔτε θυσίασα πρόβατο, οὔτε πρόσφερα κρασὶ γιὰ σπονδή. Ἦρθα στὴν ἐκκλησία, ὕψωσα τὰ χέρια μοῦ στὸν μονογενὴ Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, μετέχω στὰ μυστήρια, παίρνω μέρος στὴν προσευχὴ καὶ σὲ ὅλα τὰ ἄλλα, ποὺ ταιριάζουν σὲ Χριστιανό. Πῶς, λοιπόν, προσκυνῶ τὰ εἴδωλα;
Αὐτό εἶναι καὶ τὸ πιὸ ἀξιοπερίεργο. Ἐνῶ ἔχεις ἐμπειρία καὶ ἔχεις γευθεῖ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, καὶ εἶδες ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ἀγαθός, ἐγκατέλειψες τὸν ἀγαθὸ καὶ ἀποδέχθηκες τὸν ὠμὸ τύραννο. Ἐνῶ καμώνεσαι ὅτι ὑπηρετεῖς τὸν Χριστό, στὴν πραγματικότητα ὑποτάχθηκες στὸν σκληρὸ καὶ φοβερὸ τύραννο τῆς φιλαργυρίας.
Ἐξάλλου, δὲν μοῦ μίλησες ἀκόμα γιὰ κάποιο δικὸ σου κατόρθωμα, ἀλλὰ γιὰ τὰ δῶρα τοῦ Κυρίου. Πές μου, σὲ παρακαλῶ, πῶς κρίνεται ὁ στρατιώτης, ὅταν ἀνήκει στὴ σωματοφυλακὴ τοῦ βασιλιᾶ καὶ τρέφεται ἀπὸ αὐτόν, καὶ ἀποκαλεῖται ἄνθρωπος ἰδικὸς του, ἢ ὅταν δὲν ἔχει τὰ ἴδια μὲ ἐκείνον φρονήματα, καὶ προσποιεῖται ὅτι εἶναι μὲ τὸ μέρος τοῦ καὶ τὸν ὑπηρετεῖ, ἐνῶ προτιμᾶ τὰ ἔργα τῶν ἐχθρῶν; Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι τὸν ἐκτιμοῦμε ὅταν ἀνήκει στὴ σωματοφυλακὴ τοῦ βασιλιᾶ. Γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἄξιος σκληρότερης τιμωρίας ἀπὸ ὅ,τι θὰ ἦταν ἐὰν ἀποχωροῦσε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία τοῦ βασιλιᾶ καὶ προσχωροῦσε στοὺς ἐχθρούς.
Καὶ σὺ λοιπὸν ὑβρίζεις τὸν Θεὸ σὰν εἰδωλολάτρης, ὄχι μὲ ἕνα στόμα, τὸ δικὸ σου, ἀλλὰ μὲ τὰ μύρια τῶν ἀδικημένων.
Μὰ δὲν εἶναι, λέει, εἰδωλολάτρης.
Ὅταν λένε οἱ ἐθνικοί, «ὁ χριστιανὸς ὁ πλεονέκτης», τότε δὲν ὑβρίζει μόνον αὐτὸς μὲ ὅσα πράττει, ἀλλὰ ἀναγκάζει καὶ τοὺς ἀδικημένους νὰ τὸ λένε, καὶ μάλιστα πολλὲς φορές. Καὶ ἂν δὲν τὸ λένε, εἶναι χάρη στὴν εὐλάβειά τους. (…)
Λὲς πὼς δὲν σφάζεις πρόβατα γιὰ θυσίες. Σκοτώνεις ὅμως ἀνθρώπους καὶ ψυχὲς λογικές, ἄλλες μὲ τὴν πείνα, ἄλλες μὲ βλασφημίες. Δὲν ὑπάρχει τίποτε ὀργιαστικότερο ἀπὸ τὴ θυσία αὐτή. Ποιὸς εἶδε ποτὲ ψυχὲς νὰ σφάζονται; Εἶναι καταραμένος ὁ βωμὸς τῆς πλεονεξίας. Ἂν ἔρθεις σὲ τοῦτο τὸν βωμὸ τῶν εἰδώλων, θὰ αἰσθανθεῖς δυσάρεστη μυρουδιὰ αἱμάτων κατσικιῶν καὶ βοδιῶν, ἐνῶ ἂν ἔρθεις στὸ βωμὸ τῆς πλεονεξίας, θὰ δεῖς τὴ φοβερὴ δυσωδία ποὺ ἀποπνέουν τὰ ἀνθρώπινα αἵματα. Ἐὰν σταθεῖς ἐδῶ, δὲν θὰ δεῖς νὰ καίγονται φτερὰ ἀπὸ πουλιὰ οὔτε νὰ ἀναδίδεται κνίσα καὶ καπνός, ἀλλὰ νὰ καταστρέφονται σώματα ἀνθρώπων. Διότι ἄλλοι ρίχτηκαν σὲ γκρεμούς, ἄλλοι κρεμάστηκαν, ἄλλοι τρύπησαν μὲ ξίφος τὸ λαιμό τους.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ΙΗ’-18η Ὁμιλία τοῦ Ἰωάννου του Χρυσοστόμου, εἰς τὸ «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν». ΠΗΓΗ: Μετάφραση ἀναρτημένη στὴν ἱστοσελίδα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Θεσσαλονίκης, διασεκυασμένη ἀπὸ ἐμᾶς.

ΦΩΤΟ: “Πάρτε παράδειγμα τὰ λουλούδια τοῦ ἀγροῦ πῶς μεγαλώνουνε: Οὔτε κοπιάζουνε, οὔτε γνέθουνε. Κι ὅμως, σᾶς λέω, οὔτε ὁ Σολομώντας στὶς μεγάλες δόξες του δὲν ντύθηκε μὲ τόση μεγαλοπρέπεια ὅπως ἕνα ἀπὸ αὐτά.”  Ματθ. στ’ 28-29. Μετάφραση Νίκου Ψαρουδάκη.