Η αιφνιδιαστική απόφαση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, μετά την ήττα του κόμματός του στις Ευρωεκλογές, να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές εγείρει πολλά ερωτηματικά. Φαινομενικά, ο κ. Μακρόν επέδειξε σεβασμό στην εκδήλωση της λαϊκής βούλησης, ενόψει της δυσαρμονίας της σύνθεσης της διαλυμένης Βουλής του 2022 με τη λαϊκή ψήφο. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός λόγος; Ποικίλες είναι οι εικασίες: 

Ενόψει της ραγδαίας φθοράς του κόμματός του, ο κ. Μακρόν επιχειρεί να προλάβει τα χειρότερα. Ακόμα και με το ενδεχόμενο “συγκατοίκησης” με τον κ. Μπαρντελά, υποψήφιο πρωθυπουργό του κόμματος του “Εθνικού Συναγερμού” της Μαρίν Λεπέν, εάν το κόμμα αυτό συγκεντρώσει πλειοψηφία. Με βάση το γαλλικό σύνταγμα, ο Πρόεδρος διατηρεί ενισχυμένες εξουσίες στην άμυνα και εξωτερική πολιτική. “Συγκατοίκηση” αντιπάλων Προέδρων και Πρωθυπουργών έχει ξαναγίνει, με δεξιές κυβερνήσεις επί προδρίας Μιτεράν και σοσιαλιστική κυβέρνηση επί προεδρίας Σιράκ. Πάντοτε με φθορά της παράταξης του Πρωθυπουργού και κερδισμένη αυτή του Προέδρου. Οπότε, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027, όπου δεν του επιτρέπεται να είναι υποψήφιος αφού συμπληρώνει δεύτερη θητεία, ο κ. Μακρόν ελπίζει ότι ενδεχόμενη κυβέρνηση του “Εθνικού Συναγερμού” θα υποστεί τέτοια φθορά, ώστε να ανακοπεί το ευνοϊκό ρεύμα. Δημιουργώντας εγκαίρως τις προϋποθέσεις τις εκλογές εκείνες να κερδίσει ο υποψήφιος του δικού του κόμματος.

Ότι η συστημική Δεξιά αποδέχεται το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με την παράταξη Λεπέν προκύπτει και από διαφαινόμενη στροφή ΜΜΕ που θεωρούνται κοντινά στο “(Προεδρικό) Μέγαρο των Ηλυσίων” σε θέσεις ευνοϊκότερες για τον “Εθνικό Συναγερμό”. Ενδεχομένως, οι ιθύνουσες τάξεις της χώρας επιθυμούν να ενσωματώσουν την ακροδεξιά, στο βαθμό που ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός και η ατομοκρατούμενη καταναλωτική κοινωνία δεν είναι ασυμβίβαστα με τις φοβίες, την ανασφάλεια και τις λογικές μίσους στις οποίες αυτή στηρίζεται. Ήδη, ο κ. Μπαρντελά επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από φιλολαϊκές θέσεις, όπως η επαναφορά του 60ού έτους ως συνταξιοδοτικού ορίου.

Η Αριστερά συγκρότησε “Λαϊκό Μέτωπο” προς απόκρουση της ανόδου της Ακροδεξιάς. Όμως, προκειμένου να επέλθει σύγκλιση, στρογγύλεψαν αρκετές από τις θέσεις τους οι επιμέρους συνιστώσες. Με βάση τις δημοσκοπήσεις, είναι απίθανο να πετύχουν πλειοψηφία στη νέα Εθνοσυνέλευση.

Στην περίπτωση που δεν σχηματισθεί νέα πλειοψηφία, ο Μακρόν πιθανόν ελπίζει να επιβιώσει και να ελέγξει τις εξελίξεις σχηματίζοντας κυβέρνηση τεχνοκρατών.

Δεν θεωρείται απίθανο, σε περίπτωση συντριπτικής επιτυχίας του “Εθνικού Συναγερμού”, ο τελευταίος, προκειμένου να αποφύγει τη φθορά, να αρνηθεί να μετάσχει σε κυβέρνηση και να αξιώσει παραίτηση του Προέδρου. Στην περίπτωση αυτή, δεν αποκλείεται ο Μακρόν, να πραγματοποιήσει “ηρωική έξοδο”, όπως έκανε και ο Ντε Γκωλ το 1969. Όμως, ο Ντε Γκωλ είχε χάσει ένα δημοψήφισμα. Δεν είχε υποστεί συντριπτική εκλογική ήττα…