Η μείωση του αριθμού των εκλογικών τμημάτων με αύξηση των εγγεγραμμένων εκλογέων από 500 που ήταν πάντα στους 700 είναι έμμεση ομολογία από το ίδιο το Κράτος ότι προβλέπεται ασυνήθιστα μεγάλη αποχή. Φόβοι που εκφράζονται και από δημοσκόπους τις τελευταίες μέρες. Πολλοί είναι οι λόγοι που οδηγούν σε αυτή την πρόβλεψη: 

• Τα ευρωενωσιακά θέματα, πέρα από γενικότητες κενές περιεχομένου, μένουν στο περιθώριο του προεκλογικού αγώνα, ο οποίος περιστρέφεται σε εθνικά ζητήματα. Με αποτέλεσμα η εκλογή αυτή να λειτουργεί πιο πολύ σαν μαζική δημοσκόπηση. Παρά το γεγονός ότι τα θέματα αυτά αφορούν άμεσα την Ελλάδα και επηρεάζουν καθοριστικά τα περθώρια των αποφάσεων της εκλεγμένης κυβέρνησης.
• Η αίσθηση του μονοδρόμου μετά την επιβολή των μνημονίων έχει περιορίσει τη συμμετοχή σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες. Έχει αυξηθεί το κατακόρυφα το ποσοστό όσων θα ήθελαν μια διαφορετική πορεία και αισθάνονται ότι αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με τις εκλογές.
• Για πρώτη φορά από καιρό, οι Ευρωεκλογές γίνονται μόνες τους. Το ποσοστό συμμετοχής είναι σχετικά αυξημένο στις βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, λόγω του πιο άμεσου τοπικού ενδιαφέροντος. Έτσι, “διασώζεται” και η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές που γίνονται ταυτόχρονα. Και να ήθελε κάποιος να απόσχει από τη μία κάλπη και να ψηφίσει μόνο στην άλλη, δεν μπορεί να το κάνει λόγω της υποχρεωτικότητας της ψηφοφορίας που δεν έχει καταργηθεί τυπικά..Έτσι, το ενδιαφέρον για μια άλλη εκλογή αυτή τη φορά δεν υπάρχει για τις Ευρωεκλογές.
• Το Ευρωκοινοβούλιο έχει περιορισμένες αρμοδιότητες και προσομοιάζει περισσότερο με κοινοβουλευτική συνέλευση, όπως αυτή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ναι μεν τυπικά επικυρώνει τον διορισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά η σύνθεσή της δεν προκύπτει από τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, ούτε υπάρχει διαδικασία αντίστοιχη με την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η διαδικαστική εμπλοκή του κάνει απλώς πιο περίπλοκες και χρονοβόρες τις σχετικές διαβουλεύσεις, οι οποίες έφτασαν τους έξι μήνες για το υπό την κα Φον Ντερ Λάιεν απερχόμενο σχήμα. Η τελευταία ήταν υπουργός άμυνας της Γερμανίας και κανένας δεν ανέμενε ότι θα αναλάμβανε τέττοια αρμοδιότητα όταν έγιναν οι Ευρωεκλογές του 2019.
• Δυστυχώς, η αδυναμία άρθρωσης ενός ουσιαστικού εναλλακτικού λόγου στα ευρωενωσιακά ζητήματα και η συνακόλουθη περιθωριοποίηση όλο και μεγαλύτερων στρωμάτων της κοινωνίας, δημιουργεί πολιτικό κενό, το οποίο τροφοδοτεί την αποχή. Αλλά που ταυτόχρονα αφήνει χώρο στην ακροδεξιά για να αρθρώσει αποπροσανατολιστικές κραυγές μίσους και να αυξήσει τις δυνάμεις της.