
Ενόψει της παρουσίασης του βιβλίου του Ηρακλή Κανακάκη “Μαρίνος Αντύπας. Ο επαναστάτης της αγάπης” ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ανάδειξη των σημερινών προβλημάτων που απειλούν την ίδια την επιβίωση της αγροτικής τάξης στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., όπως έχει αναδειχθεί από τις μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Πολωνία. Σε άρθρο του κ. Γιώργου Παπασίμου στην ιστοσελίδα SL PRESS του φίλου μας Σταύρου Λυγερού, γίνεται μια αναδρομή της ιστορίας του αγροτικού ζητήματος στην Ελλάδα και τονίζεται ότι ο μνημονιακός οδοστρωτήρας σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού, σε επίπεδο ηγεσίας της Ε.Ε. και κυβερνήσεων.
Τονίζει χαρακτηριστικά: “Έναν αιώνα, όμως και πλέον από αυτή την εξέγερση των αγροτών για την κατάργηση των τσιφλικιών στη Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, η εξέγερση στο Κιλελέρ παραμένει ως ο συμβολικός φάρος της αγροτιάς, αφού δυστυχώς βρισκόμαστε σήμερα στο ίδιο μέρος της έναρξης αυτού του κύκλου, αυτό, δηλαδή, της ιδιότυπης “νεοκολλιγοποίησης”, που οξύνθηκε κατά την περίοδο του μνημονιακού οδοστρωτήρα και επιτείνεται δραματικά σήμερα λόγω της έλλειψης εθνικού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας στο πλαίσιο των τραγικών πολιτικών της πράσινης μετάβασης από την ανέλεγκτη ηγεσία της ΕΕ” .
Κάνει λόγο για πολιτική αυτοχειριασμού της Ε.Ε., η οποία στα πλαίσια της εφαρμογής της αποκαλούμενης “πράσινης πολιτικής”, θέτει τον πρωτεγενή τομέα σε ” δυσμενή θέση των παραγόμενων ευρωπαϊκών προϊόντων έναντι των ισχυρών ανταγωνιστών τους στους υπόλοιπους πλανητικούς πόλους, που τα παράγουν με χαμηλό κόστος παραγωγής”, αφού η μετάβαση αυτή δεν έχει γίνει σε συντονισμό με τους ανταγωνιστές της, προκειμένου τα μέτρα να έχουν παγκόσμια εμβέλεια, αφού εξάλλου σε όλο τον πλανήτη πρέπει να εφαρμοστούν για να αποδώσουν.
Αναφέρεται στο “ελληνικό αγροτικό παράδοξο”,, “όπου μια κατεξοχήν αγροτική χώρα, όπως η Ελλάδα (ακόμα και σήμερα, έχει την μεγαλύτερη αγροτική σε πληθυσμό τάξη στην Ευρώπη, αγγίζοντας το 18% του ενεργού δυναμικού της), να είναι ελλειμματική στο αγροτικό ισοζύγιο, με ετήσιο έλλειμμα, που αγγίζει τα 7 δισ. ευρώ.” το οποίο γιγαντώθηκε στην Ελλάδα μετά την ένταξη στην Ε.Ε. για δύο λόγους:
- Τους περιορισμούς από την Κοινή Αγροτική Πολιτική σε βασικής βαρύτητας προϊόντα (κτηνοτροφικά, γάλα κ.λπ.)
- Την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού,ιδίως στην ύστερη μεταπολίτευση που δεν διοχέτευσε ευρωενωσιακά κονδύλια στην αγροτική ανάπτυξη, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι “παρά την χρεωκοπία η κυβέρνηση της ΝΔ ροκανίζει τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης σε αλλότρια παρασιτικά συμφέροντα και όχι στην αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας”.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Τα θέματα αυτά θα θιγούν στην εκδήλωση της “Χριστιανικής” την ερχόμενη Δευτέρα όπου θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Ηρακλή Κανακάκη.