• ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ

Σε ηλικία εκατό ετών πέθανε ο Χένρι Κίσινγκερ, στις 29 Νοεμβρίου στο σπίτι του στο Κονέκτικατ  των ΗΠΑ. Ήταν επί σειρά ετών σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί δύο προέδρων, Νίξον και Φορντ. Ο Κίσινγκερ είναι αρνητικά γνωστός στην Ελλάδα για το ρόλο που έπαιξε υπέρ της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και της παγίωσης του κατοχικού καθεστώτος. Σε μια περίοδο όπου λόγω του σκανδάλου «Γουότεργκεϊτ» ο Πρόεδρος Νίξον ήταν υπό παραίτηση και είχε περιθώρια να δράσει όπως ήθελε, αξιοποιώντας το κενό εξουσίας. 

Ταυτόχρονα, συνδέεται και με πολλές άλλες επιλογές της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ τα χρόνια της παντοδυναμίας του, που οδήγησαν σε πραξικοπηματικές ανατροπές εκλεγμένων κυβερνήσεων μη αρεστών στις ΗΠΑ και προκάλεσαν πολέμους με πολλές χιλιάδες θύματα. Ενώ ήταν αδίστακτος στην καταστολή οποιασδήποτε παρέκκλισης στο χώρο της σφαίρας επιρροής των ΗΠΑ, ήταν υποστηρικτής της «ρεαλπολιτίκ» απέναντι στους ισχυρούς με αντίπαλη ιδεολογία, την ΕΣΣΔ και την Κίνα, με την οποία οι σχέσεις των ΗΠΑ ομαλοποιήθηκαν επί υπουργίας του.

Γεννημένος ως Heinz Alfred Kissinger στο Fürth της Γερμανίας, στις 27 Μαΐου 1923, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1938, μαζί με άλλους Εβραίους που επιχειρούσαν να ξεφύγουν από τις διώξεις του Ναζισμού. Έγινε πολίτης των ΗΠΑ το 1943 και υπηρέτησε στο Σώμα Αντικατασκοπείας του Στρατού των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σπούδασε και στη συνέχεια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ενώ δίδασκε στο Χάρβαρντ, ήταν σύμβουλος για τις κυβερνήσεις των Προέδρων Κένεντι και Τζόνσον. Από το 1973 έως το 1977  υπό τους Προέδρους Νίξον και Φορντ έγινε υπουργός Εξωτερικών. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, συμβούλευε τους προέδρους των ΗΠΑ και συμμετείχε σε πολυάριθμα εταιρικά και κυβερνητικά συμβουλευτικά συμβούλια, ενώ συνέγραψε και πολλά βιβλία.

                Άλλα εγκλήματα του Κίσινγκερ

• Ανατολικό Τιμόρ. Ο Κίσινγκερ υποκίνησε την εισβολή των Ινδονησίων στην πρώην πορτογαλική αποικία του Ανατολικού Τιμόρ το 1974, με στόχο την εξουδετέρωση του αντιαποικιακού αντάρτικου κινήματος. Η εισβολή είχε ως αποτέλεσμα περίπου 200.000 θανάτους – περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού. Χρειάστηκε αιματηρή αντικατοχική αντίσταση του λαού, προκειμένου δεκαετίες μετά, το 2003, η Ινδονησία των 200 εκατομμυρίων να δώσει τέλος στην κατοχή της χριστιανικής αυτής χώρας.
• Βιετνάμ-Νοτιοανατολική Ασία. Ο Κίσινγκερ ευθύνεται για την παράταση του πολέμου, με αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών και εκατοντάδων χιλιάδων Καμποτζιανών, Λαοτινών και Βιετναμέζων. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν 4 δισεκατομμύρια κιλά πυρομαχικών στην Ινδοκίνα.
• Το λουτρό αίματος της Καμπότζης. Ιδιαίτερη ευθύνη φέρει για την ολέθρια επέκταση αυτής της σύγκρουσης στην ουδέτερη Καμπότζη, με την ανατροπή από φιλοαμερικανικό πραξικόπημα του ουδέτερου ηγέτη της χώρας Νοροντόμ Σιχανούκ. Η αμερικανική επέμβαση με ευθύνη του Κίσινγκερ, προκάλεσε 150.000 νεκρούς σύμφωνα με νέα στοιχεία που επικαλείται το περιοδικό , αλλά και άνοιξε το δρόμο στην επικράτηση του αιματηρού καθεστώτος των «Ερυθρών Χμερ» που εξόντωσε δύο εκατομμύρια ανθρώπους, το 20% του πληθυσμού στην πολύπαθη χώρα. Με καταναγκαστική εργασία, εκτοπίσεις, βασανιστήρια και μαζικές δολοφονίες. Δεδομένου ότι το καθεστώς ήταν εχθρικό με αυτό του βορείου Βιετνάμ, ο Κίσινγκερ δεν είχε πρόβλημα να τα βρει μαζί τους. «Θα πρέπει επίσης να πείτε στους Καμποτζιανούς ότι θα είμαστε φίλοι μαζί τους. Είναι δολοφόνοι τραμπούκοι, αλλά δεν θα το αφήσουμε να σταθεί εμπόδιο. Είμαστε έτοιμοι να βελτιώσουμε τις σχέσεις μαζί τους», είχε πει στον υπουργό Εξωτερικών της Ταϊλάνδης.
• Χιλή 1973: Ενέχεται στην οργανωμένη αποσταθεροποίηση της Χιλιανής κυβέρνησης, με αποκορύφωμα το αιματηρό πραξικόπημα κατά του εκλεγμένου Χιλιανού Προέδρου Αλλιέντε το 1973 και στην εγκατάσταση της δικτατορίας Πινοσέτ με το φόνο χιλιάδων Χιλιανών. «Προσφέρατε μεγάλη υπηρεσία στη Δύση ανατρέποντας τον Αλλιέντε», είπε αργότερα ο Κίσινγκερ στον στρατηγό Πινοσέτ.
• Αργεντινή 1976: Ο Κίσινγκερ έδωσε άλλο ένα πράσινο φως για την ανατροπή της Προέδρου Ιζαμπέλ Περόν το 1976 από μια στρατιωτική Χούντα που για να επικρατήσει επιδόθηκε σε μια τρομοκρατική εκστρατεία βασανιστηρίων, εξαφανίσεων ανθρώπων και δολοφονιών. Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τον Ιούνιο του 1976, ο Κίσινγκερ είπε στον υπουργό Εξωτερικών της χούντας, César Augusto Guzzetti: «Αν υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν, θα πρέπει να τα κάνετε γρήγορα». Ο λεγόμενος Βρώμικος Πόλεμος που ακολούθησε θα στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 30.000 Αργεντινούς πολίτες.
• Παράλληλα, υποστήριξε πραξικοπήματα και τάγματα θανάτου σε όλη τη Λατινική Αμερική.
• Η διπλωματία του Κίσινγκερ πυροδότησε επίσης έναν πόλεμο στην Αγκόλα και παρέτεινε το απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Στη Μέση Ανατολή, ξεπούλησε τους Κούρδους στο Ιράκ και, όπως έγραψε ο βιογράφος του Greg Grandin, «άφησε την περιοχή σε χάος, δημιουργώντας το έδαφος για κρίσεις που συνεχίζουν να πλήττουν την ανθρωπότητα».

Είχε τα χέρια του βαμμένα με το αίμα τουλάχιστον 3 εκατομμυρίων ανθρώπων σύμφωνα με τον Grandin.

Υπήρχαν «λίγοι άνθρωποι που συνέβαλαν σε τόσους θανάτους και καταστροφές, τόσο ανθρώπινο πόνο, σε τόσα πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο όσο ο Χένρι Κίσινγκερ», δήλωσε ο βετεράνος εισαγγελέας εγκλημάτων πολέμου Ριντ Μπρόντι.

Ο εξευτελισμός του θεσμού των βραβείων Νόμπελ

Το 1973, η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ απένειμε το Νόμπελ Ειρήνης στον Κίσινγκερ και τον Βορειοβιετναμέζο ομόλογό του Le Duc Tho «για την από κοινού διαπραγμάτευση κατάπαυσης του πυρός στο Βιετνάμ το 1973».

«Αυτή η τιμή δεν συγκρίνεται με καμμιά άλλη », θα έγραφε αργότερα ο Κίσινγκερ για το βραβείο που έλαβε.

Για μια συμφωνία τερματισμού ενός πολέμου που ο ίδιος ενθάρρυνε και παρέτεινε, μια συμφωνία που όχι μόνο απέτυχε να σταματήσει αυτή τη σύγκρουση αλλά και σχεδόν αμέσως παραβιάστηκε από όλα τα μέρη. Έγγραφα που κυκλοφόρησαν το 2023 δείχνουν ότι το συγκεκριμένο βραβείο – από τα πιο αμφιλεγόμενα στην ιστορία του θεσμού – δόθηκε παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος ήταν απίθανο να τελειώσει λόγω της εκεχειρίας.

Άλλωστε, ο έτερος βραβευθείς Λε Ντουκ Θο εξευτέλισε τον Κίσινγκερ και αυτούς που τον βράβευσαν, αρνούμενος το βραβείο. Είπε ότι οι ΗΠΑ παραβίασαν τη συμφωνία και βοήθησαν και ενθάρρυναν τους Νοτιοβιετναμέζους συμμάχους τους να κάνουν το ίδιο, ενώ χαρακτήρισε επίσης τη συμφωνία ως αμερικανική συνθηκολόγηση. «Τα τελευταία 18 χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν έναν επιθετικό πόλεμο κατά του Βιετνάμ», έγραψε. «Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ηττήθηκε».

Ο Κίσινγκερ μέχρι το τέλος της ζωής του απόλαυσε αποδοχή και τιμές στις ΗΠΑ, ενώ μετείχε και στη λήψη των αποφάσεων συμβουλεύοντας κατοπινούς Προέδρους.

• Σημαίνων ήταν ο ρόλος του και με τη συμμετοχή του στις μυστικές συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, από τις οποίες καμμία δεν έχει χάσει τις τελευταίες δεκαετίες.
• Για να είμαστε δίκαιοι μαζί του, πρέπει να αναγνωριστεί ότι στο τέλος της ζωής του, ήταν από τους λίγους που αντιτάχθηκαν στην αμερικανονατοϊκή εμπλοκή στην Ουκρανία.

Το 2001 σε βιβλίο του με τίτλο, «Η δίκη του Χένρι Κίσινγκερ» (The Trial of Henry Kissinger), ο δημοσιογράφος Christopher Hitchens ζήτησε τη δίωξη του Κίσινγκερ «για εγκλήματα πολέμου, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για αδικήματα κατά του κοινού ή εθιμικού ή διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της συνωμοσίας για διάπραξη φόνου, απαγωγής , και βασανιστήρια» από την Αργεντινή, το Μπαγκλαντές, τη Χιλή και το Ανατολικό Τιμόρ μέχρι την Καμπότζη, το Λάος, την Ουρουγουάη και το Βιετνάμ».

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Κίσινγκερ αναζητήθηκε για ανάκριση σε σχέση με την εμπλοκή του σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πρώην στρατιωτικές δικτατορίες της Νότιας Αμερικής, αλλά απέφυγε τους ανακριτές. Αρνούμενος κάποτε να εμφανιστεί ενώπιον δικαστηρίου στη Γαλλία, έφυγε από το Παρίσι όταν έλαβε σχετική κλήση, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό «Ίντερσεπτ».  Ποτέ δεν κατηγορήθηκε ούτε διώχθηκε για θανάτους για τους οποίους έφερε την ευθύνη.

«Μεγάλο μέρος του κόσμου θεωρούσε τον Κίσινγκερ εγκληματία πολέμου, αλλά ποιος θα τολμούσε να βάλει χειροπέδες σε έναν Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών;» διερωτήθηκε ο Αμερικανός εισαγγελέας εγκλημάτων πολέμου Ριντ Μπρόντι, ο οποίος ως δικηγόρος, γνωστός και ως «κυνηγός δικτατόρων» χειρίστηκε ιστορικές νομικές υποθέσεις εναντίον του Πινοσέτ, του δικτάτορα του Τσαντ Hissène Habré και άλλων. «Ο Κίσινγκερ δεν ανακρίθηκε ούτε μια φορά από το δικαστήριο για οποιοδήποτε από τα αποδιδόμενα εγκλήματά του, πολύ λιγότερο για ποινική δίωξη».

Ο Μπρόντι, ισχυρίζεται ότι ακόμη και με τον θάνατο του Κίσινγκερ, κάποια μέτρα δικαιοσύνης είναι ακόμα δυνατά.

«Είναι πολύ αργά, φυσικά, για να βάλουμε τον Κίσινγκερ στο εδώλιο τώρα, αλλά μπορούμε ακόμα να έχουμε έναν απολογισμό [για] τον ρόλο του σε φρικαλεότητες στο εξωτερικό», είπε ο Μπρόντι στο The Intercept. «Πράγματι, ο θάνατός του θα πρέπει να πυροδοτήσει την ολοκληρωμένη προβολή της υποστήριξης των ΗΠΑ σε καταχρήσεις σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μετά, ίσως ακόμη και μια επιτροπή αλήθειας, να δημιουργήσει ένα ιστορικό αρχείο, να προωθήσει ένα μέτρο ευθύνης και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν έτοιμες να ζητήσουν συγγνώμη ή να αναγνωρίσουν τις άδικες πράξεις τους – όπως έγινε στη Γουατεμάλα και το Ιράν – να προωθήσουν ένα είδος συμφιλίωσης με τις χώρες των οποίων οι άνθρωποι υπέστησαν τις καταχρήσεις».

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Ίντερσεπτ