Παρά τη συντριβή του κόμματός του στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου και στον 1ο γύρο των βουλευτικών εκλογών που ακολούθησαν στις 30 Ιουνίου, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν…νεκραναστήθηκε. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, όπου καταμετρήθηκαν τα πσοοστά των πολιτικών δυνάμεων σε όλη τη χώρα, η παράταξη του Μακρόν είχε έρθει 3η, με ποσοστό 21,28%. Πρώτο ήταν το κόμμα της Μαριν Λεπέν με 33.21 με δεύτερο σε ψήφους το “νέο λαϊκό μέτωπο” της Αριστεράς με 28,21%. Στον 2ο γύρο όπου και κρίθηκε η κατανομή των εδρών, τα πράγματα αντιστράφηκαν. Λόγω του εκλογικού συστήματος, αλλά και της προτροπής της ηγεσίας της Αριστεράς να καταψηφιστούν οι υποψήφιοι του κόμματος Λεπέν που διεκδικούσαν εκλογή στον 2ο γύρο. Το κόμμα Λεπέν αύξησε κατά πολύ τη δύναμή σε σχέση με την εκλογή του 2022, αλλά ήρθε 3ο σε έδρες. Δεύτερη ήρθε η παράταξη Μακρόν και πρώτη η Αριστερά, χωρίς ωστόσο κανείς να ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία.
Μεγάλη νίκη πέτυχε ο ηττημένος Μακρόν κατά την εκλογή Προέδρου της νέας Βουλής. Δεδομένου ότι στον 3ο γύρο της ψηφοφορίας αρκούσε σχετική πλειοψηφία για την ανάδειξη στο αξίωμα, εκλέχτηκε και στη νέα Βουλή με 220 ψήφους η πρόεδρος της προηγούμενης, Γιαέλ Μπον-Πιβέ. Με 207 ψήφους ακολούθησε ο υποψήφιος της Αριστεράς Αντρέ Σασέν (προερχόμενος από το Κομμουνιστικό Κόμμα), ενώ ο υποψήφιος του κόμματος Λεπέν Σεμπαστιέν Σενύ έλαβε 141 ψήφους. Η υποψήφια του Μακρόν εκλέχτηκε με τη στήριξη των ψήφων της παραδοσιακής δεξιάς. Αλλά και χάρη στη φροντίδα του κ. Μακρόν, που δεν αποδεχόταν την παραίτηση του Πρωθυπουργού του αμέσεως μετά την εκλογή της 7ης Ιουλίου, να το πράξει λίγο πριν την ψηφοφορία. Έτσι, άρθηκε το ασυμβίβαστο βάσει του κανονισμού της Εθνισυνέλευσης, και οι 17 -υπηρεσιακοί πλέον- υπουργοί που είχαν επανεκλεγεί, μπόρεσαν να μετάσχουν στην ψηφοφορία και να κάνουν τη διαφορά. Έτσι, παρά την αδιαμφισβήτητη αποδοκιμασία του από το Λαό, ο κ. Μακρόν ενίσχυσε το γόητρό του.
Για ετερόκλητη συμμαχία που επέτρεψε να μην αλλάξει τίποτε, ενώ ο λαός ήθελε να αλλάξουν όλα, έκανε λόγο ο ηττημένος υποψήφιος, ενώ εκθείασε το γεγονός ότι όλες οι δυνάμεις του “Νέου Λαϊκού Μετώπου” της Αριστεράς παρέμειναν ενωμένες. Μια συμμαχία με μεγάλα κέρδη ως αντάλλαγμα για τη συρρκνωμένη 47μελή κοινοβουλευτική ομάδα της παραδοσιακής Δεξιάς, ανέλπιστα ανταλλάγματα σε άλλα αξιώματα της νέας Βουλής.
Μένει να φανεί κατά πόσο ο κ. Μακρόν παρά τη βαρειά ήττα του και τα εσωτερικά προβλήματα της παράταξής του, θα μπορέσει μέσω συμμαχιών σε μια Εθνοσυνέλευση όπου κανείς δεν ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία, να παραμείνει ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων.
