Ένας χρόνος κλείνει από την επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ο πόλεμος συνεχίζεται, σκορπίζοντας θάνατο και δυστυχία στους άμεσα εμπλεκόμενους πληθυσμούς και όσο παρατείνεται κινδυνεύει να κλιμακωθεί σε παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνικό ολοκαύτωμα. Οι συγκρούσεις πρέπει άμεσα να σταματήσουν και να αρχίσουν συνομιλίες για ειρήνη στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Το πιο κάτω πλαίσιο που έχει συμφωνήσει η νεοσύστατη Πρωτοβουλία κατά του Πολέμου στην Ουκρανία -η οποία προετοιμάζει εκδήλωση για την προβολή και ανάλυση των απόψεων αυτών-είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Παραθέτουμε επίσης τις θέσεις που έχουν τεθεί προς ψήφιση στο Ι’ Συνέδριο της ΧΔ για τον πόλεμο της Ουκρανίας και επιστολή 30 Αμερικανών βουλευτών προς τον Πρόεδρο Μπάιντεν με αίτημα τον τερματισμό του πολέμου, η οποία αποσύρθηκε κατόπιν πιέσεων 24 ώρες από την υποβολή της. 

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ενόψει του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία και των σκοτωμών και της δυστυχίας που αυτός προκαλεί στους πληθυσμούς που άμεσα εμπλέκονται.
Των δυσμενών οικονομικών του επιπτώσεων στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο.
Ιδίως του κινδύνου, όσο πιο πολύ ο πόλεμος αυτός συνεχίζεται, να κλιμακωθεί και να εξελιχθεί σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΑΣΚΕ), η Δημοκρατική Αναγέννηση, η Ελληνική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (ΕΧΕ), η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ), η «Πολιτική Πρωτοβουλία», η Χριστιανική Δημοκρατία και οι εφημερίδες «Δρόμος της Αριστεράς», «Επάλξεις» και «Χριστιανική», συμφωνούν να στηρίξουν τη συγκρότηση Πολιτικής Πρωτοβουλίας κατά του πολέμου στην Ουκρανία, με βάση τούς πιο κάτω άξονες:
1. Την καταδίκη της νατοϊκής και ευρύτερα δυτικής εμπλοκής που έχει προηγηθεί και της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία η οποία επακολούθησε.
2. Την άμεση και χωρίς όρους κατάπαυση του πυρός και αναστολή όλων των κυρώσεων, οι οποίες στρέφονται εις βάρος των λαών.
3. Έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στη βάση των συμφωνιών του Μινσκ, τις οποίες αθέτησε η Δύση αφού τις συνυπέγραψε (ΜινσκΙΙ: Γαλλία Γερμανία), και των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Διατήρηση της ακεραιότητας της Ουκρανίας ως πολυεθνικού κράτους στη βάση της ουδετερότητας και της ευρείας αυτονομίας στις ρωσόφωνες περιοχές και κατάργηση της νομοθεσίας που δημιουργεί διακρίσεις εις βάρος των μη ουκρανικών εθνοτήτων.
Απαγόρευση και διάλυση των παραστρατιωτικών οργανώσεων.
4. Πλήρης απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο με αποστολή αποκλειστικά ανθρωπιστικής βοήθειας σε όποια πλευρά έχει ανάγκη. Υποστήριξη των Ελλήνων της περιοχής.
5. Δημιουργία προϋποθέσεων για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της Ελλάδας με στόχο να μπορέσει να αναλάβει μεσολαβητικό ρόλο για την ειρήνευση Ουκρανίας-Ρωσίας.
Τελικός σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής είναι η συγκρότηση ενός όσο γίνεται ευρύτερου, ακηδεμόνευτου φιλειρηνικού κινήματος στην Ελλάδα και διεθνώς. Η συμμετοχή οργανώσεων και προσώπων που το επιθυμούν είναι ανοικτή στη βάση του πιο πάνω πλαισίου.
Όποιος/α ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης protovoulia.eirini@gmail.com

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ Ι’ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΧΔ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

1. Ο πόλεμος ποὺ ἔχει γενικευτεῖ ἀπὸ τις 24 Φεβρουαρίου 2022 στὴν Οὐκρανία διαφέρει ἀπὸ τοὺς ἄλλους περιφερειακοὺς πολέμους ποὺ ἀντιμετωπίζουμε μετὰ τὸν 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
2. Ἔχει οὐσιαστικὰ ξεκινήσει ἀπὸ τὸ 2014, μετὰ τὸ πραξικόπημα τῶν διαδηλώσεων της πλατείας Μαϊντὰν στὸ Κίεβο καὶ τὴν ἐπικράτηση ὡς κυρίαρχης ἰδεολογίας στὴν Οὐκρανία ἑνὸς ἐπιθετικοῦ καὶ ὁλοκληρωτικοῦ ἐθνικσμοῦ, ποὺ ἔχει τὶς ρίζες του στὰ χρόνια της γερμανικῆς κατοχῆς καὶ ἀναπτύχθηκε μὲ πυρήνα τοὺς οὐνιτικοὺς πληθυσμοὺς της δυτικῆς Οὐκρανίας μὲ ἐπίκεντρο τὸ Λβίβ (Λεόπολις). Μιᾶς περιοχῆς ποὺ ἐπὶ αἰῶνες ἔμεινε ὑπὸ πολωνικὴ καὶ αὐστριακὴ κυριαρχία. Οἱ κυρίαρχες τάξεις ένσωματώθηκαν στὴν πολωνικὴ ἐθνότητα, ἐνῶ οἱ ἀγροτικοὶ πληθυσμοὶ ἐξαναγκάστηκαν νὰ προσχωρήσουν στὴν Οὐνία.
3. Ὅταν οἱ Αὐστριακοὶ ὑπέταξαν ἐπικυρίαρχους Πολωνοὺς καὶ ἐπικυριαρχούμενους Οὐκρανούς, ἐνίσχυσαν τὸν οὐνιτικὸ κλῆρο καὶ εύνόησαν τὴν ἀνάπτυξη του οὐκρανικοῦ ἐθνικισμοῦ, στὰ πλαίσια της πολιτικῆς του «διαίρει καὶ βασίλευε». Μὲ τὴν διάλυση της Αὐστροουγγαρίας καὶ τὴ συνθήκη τῶν Βερσαλλιῶν του 1919, ἡ περιοχὴ περιλήφθηκε στὸ ἀνασυσταθὲν Πολωνικὸ κράτος. Γιὰ νὰ περάσει στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση εἴκοσι χρόνια ἀργότερα, μὲ τὶς συμφωνίες Ρίμπεντροπ-Μολότοφ του 1939. Τὸ 1941-44 ἡ περιοχὴ κατακτήθηκε ἀπὸ τὴ ναζιστικὴ Γερμανία, γιὰ νὰ περάσει στὴ σοβιετικὴ Οὐκρανία μεταπολεμικά.
4. Προϊὸν του ἐθνικισμοῦ αὐτου ἦταν ἡ κίνηση του Στεπὰν Μπαντέρα, ποὺ ἐπιδίωξε νὰ ἀξιοποιήσει τὴ ναζιστικὴ κατοχὴ γιὰ νὰ ἐπιβάλει μὲ τὶς ἔνοπλες συμμορίες της τὴν ἐθνοκάθαρση στὴν Οὐκρανία, σὲ βάρος ἄλλων πληθυσμῶν μὲ τοὺς ὁποίους συμβίωναν μέχρι τότε. Δεκάδες χιλιάδες Πολωνοὶ καὶ Ἑβραῖοι ἐξοντώθηκαν ἀπὸ τοὺς Οὐκρανοὺς Φασίστες. Σὲ σημεῖο ποὺ ὁ Ούνίτης Μητρπολίτης Ἀντρέι Στεπίτσκι εὐνόησε τὴ στρατολόγηση τῶν νέων σὲ μονάδες οὐκρανικῶν ss, προκειμένου νὰ μὴ γίνονται τόσο ἀνεξέλεγκτοι σκοτωμοί. Οἱ μονάδες αὐτὲς ἦταν καὶ τὰ μοναδικὰ ss ποὺ διέθεταν στρατιωτικὸ ἱερέα, διορισμένο ἀπὸ τὸν Στεπίτσκι.
5. Ἡ σοβιετικὴ Οὐκρανία ἦταν περιοχὴ ὅπου συμβίωναν διαφορετικοὶ μεταξύ τους πληθυσμοί, προσανατολισμένοι στὴ Ρωσία στὰ νότια καὶ ἀνατολικὰ καὶ στὴν κεντρικὴ Εὐρώπη στὰ δυτικά. Τὸ 1991, μὲ τὴν κατάρρευση της Σοβιετικῆς Ἕνωσης καὶ τὴν ἀνεξαρτητοποίηση τῶν ἐπιμέρους «Δημοκρατιῶν» ποὺ τὴν ἀποτελοῦσαν, ἐπιχειρήθηκε ἡ Οὐκρανία νὰ ἐπιβώσει ὡς ἀνεξάρτητο κράτος πολυσυλλεκτικό.
6. Στελέχη ἀπὸ τὶς ὁμάδες Μπαντέρα ὅπως ὁ ὑπαρχηγός του Λεμπέντ, «σταδιοδρόμησαν» στὶς μυστικὲς ὑπηρεσίες χωρῶν της Δύσης. Τὸ σκληροτράχηλο κίνημα, ποὺ διατήρησε «ἀντάρτικο» κατὰ της σταλινικῆς κυβέρνησης μέχρι τὸ 1951, ἦταν ἐξαρχῆς πολύτιμο στοὺς Ἀμερικανούς, στὰ πλαίσια του «Ψυχροῦ Πολέμου». Ἄλλωστε, ἡ καταπίεση της σοβιετικῆς δικτατορίας εὐνόησε τὴν ἀναγέννηση νεοναζιστικῶν κινήσεων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶς τὸν Στεπὰν Μπαντέρα.
7. Χωρὶς τὴν ἀναβίωση του σκληροῦ ἐθνικισμοῦ καὶ τὶς ξένες ἐπεμβάσεις, θὰ μποροῦσε ἡ Οὐκρανία νὰ ζήσει εἰρηνικά, μὲ τὴ συμβίωση τῶν διαφορετικῶν πληθυσμῶν, σὲ καθεστὼς οὐδετερότητας.
8. Μὲ  τὴ λεγόμενη ἐξέγερση του Μαϊντὰν τὸ 2014, ἡ ἀπόπειρα νὰ ζήσει ἡ Οὐκρανία ὡς πολυεθνικὸ κράτος ἔλαβε τέλος. Κυριάρχησαν ἡ ἐθνικιστικὴ ἰδεολογία καὶ ἡ λογικὴ της ὁμογενοποίησης της χώρας στὴ βάση του οὐκρανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Μὲ πρόσχημα καὶ πολιτικὸ περίβλημα τὸν εὐρωατλαντικὸ προσανατολισμὸ της χώρας. Οἱ ἀκροδεξιὲς πολιτοφυλακὲς νομιμοποιήθηκαν, ἐνισχύθηκαν καὶ ἐνσωματώθηκαν σταδιακὰ στὶς ἔνοπλες δυνάμεις.
9. Ἡ Ρωσία εἶδε τὴν εὐρωατλαντικὴ διείσδυση στὴν Οὐκρανία ὡς «περικύκλωσή» της. Πρὶν τεθεῖ θέμα ἔνταξης της Οὐκρανίας στὸ ΝΑΤΟ, οἱ ἐντάσεις Ρωσίας-Δύσης ἦταν σχεδόν ἀνύπαρκτες.
10. Ἡ κλιμάκωση των προβλημάτων μπορεῖ νὰ περιγραφεῖ συνοπτικὰ ὡς ἑξῆς:

-Σύνοδος κορυφῆς του ΝΑΤΟ στὸ Βουκουρέστι το 2008: Ὁ Ἀμερικανὸς πρόεδρος Τζὸρτζ Μποὺς ὁ νεώτερος ἀνακοίνωσε ὅτι ἡ Οὐκρανία καὶ ἡ Γεωργία ἐπρόκειτο νὰ γίνουν μέλη της Συμμαχίας.

– Φεβρουάριος 2014: Με την εξέγερση του Μαϊντάν που υποστήριξαν οι ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της πιο πάνω στρατηγικής. Ο φιλορώσος πρόεδρος Γιανούκοβιτς ανατράπηκε και η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία και υποκίνησε την εμφύλια διαμάχη στο Ντονμπάς.

-Δεκέμβριος 2017. Ἡ κυβέρνηση Τρὰμπ ἀρχίζει νὰ πουλᾶ “ἀμυντικά ὅπλα” στὴν Οὐκρανία.

-Ἰανουάριος 2021. Ἀναλαμβάνει ἡ κυβέρνηση Μπάιντεν.

-Ιούλιος 2021.  Ἡ Οὐκρανία «φιλοξενεῖ» τὴν ἄσκηση «Θαλάσσια αὖρα» στὴ Μαύρη Θάλασσα, σὲ συνεργασία μὲ τὶς ΗΠΑ καὶ τὴ συμμετοχὴ 32 χωρῶν. Παραλίγο θερμὸ ἐπεισόδιο, ὅταν βρετανικὸ πολεμικὸ πλοῖο εἰσῆλθε στὰ ρωσικὰ χωρικα ὕδατα.

-Νοοέμβριος 2021. Συμφωνία Μπλίνκεν- Κουλέμπα γιὰ τὴ στρατηγικὴ συνεργασία ΗΠΑ-Οὐκρανίας  μὲ στόχο «νὰ ἐφαρμοστουν στὴν Οὐκρανία οἱ βαθιὲς καὶ ὁλοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις ποὺ χρειάζονται γιὰ τὴν πλήρη ἔνταξή της στοὺς Εὐρωπαϊκοὺς καὶ Εὐρω-ατλαντικοὺς θεσμούς.».

– Συγκέντρωση ρωσικῶν στρατευμάτων στὰ σύνορα μὲ τὴν ὑπογραφὴ του ἐγγράφου αὐτου.

-Δεκέμβριος 2021. Ἡ Ρωσία μὲ τὴ διπλωματικὴ ὁδὸ ζητᾶ ἔγγραφες ἐγγυήσεις ὅτι ἡ Οὐκρανία δὲν θὰ γινόταν ποτὲ μέλος του ΝΑΤΟ καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν συμφωνιῶν του Μίνσκ, ποὺ ἐγγυῶνταν καθεστὼς αὐτονομίας στὶς ρωσόφωνες ἐπαρχίες Ντονιέτσκ καὶ Λουγκάνσκ.

-Χωρὶς ἀποτέλεσμα. Ακολούθησε η ρωσική εισβολή.

11. Καὶ ἀπὸ ρωσικῆς πλευρᾶς ἔχουν ἀναπτυχθεῖ σκληρὲς ἐθνικιστικὲς θέσεις, οἱ ὁποῖες θέτουν θέμα ὁριστικοῦ διαμελισμοῦ της Οὐκρανίας, μὲ ἀπόσπαση τῶν ρωσόφωνων νότιων και ἀνατολικῶν ἐπαρχιῶν της.
12. Ἡ Χ.Δ. ἔχει ἐξαρχῆς καταδικάσει τὴν ἡ ὑπὸ ἐξέλιξη ρωσικὴ στρατιωτικὴ εἰσβολὴ στὴν Οὐκρανία, ὅπως καὶ τὴν ἀναγνώριση ὡς κρατικῶν ὀντοτήτων τῶν αὐτονομιστῶν της ἀνατολικῆς Οὐκρανίας. Κάθε στρατιωτικὴ έπίθεση σὲ ἄλλο κράτος εἶναι καταδικαστέα ἀπ’ ὅπου κι ἂν προέρχεται, χωρὶς νὰ ἐξαιροῦνται οἱ ὑπερδυνάμεις καὶ οἱ λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις. Ἐπιπλέον, οἱ Ρῶσοι ἔπραξαν ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἤθελαν οἱ Ἀμερικάνοι, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὄχι μόνο «μαντρώνουν» τοὺς Εὐρωπαίους συμμάχους στὸ ΝΑΤΟ ἀλλὰ καὶ ἐπωφελοῦνται πολιτικά, στρατιωτικὰ καὶ οἰκονομικὰ ἀπὸ τὸ πλέγμα τῶν κυρώσεων.
13. Ἡ οὐκρανικὴ ἡγεσία βρέθηκε κατώτερη τῶν περιστάσεων. Ἐνῶ εἶχε καταστεῖ σαφὲς ὅτι ἡ Δύση δὲν ἐπρόκειτο νὰ ἐπέμβει στρατιωτικὰ νὰ τὴ συνδράμει, δὲν ἀξιοποίησε τὶς εὐκαιρίες νὰ ἐπιλύσει τὴν κρίση εἰρηνικά, ἰδίως ἐφαρμόζοντας τὶς συμφωνίες τοῦ Μινσκ ποὺ ἡ ἴδια εἶχε ὑπογράψει καὶ ἐλέγχοντας τὴ δράση τῶν νεοναζί, τῶν ὁποίων οἱ πολιτοφυλακὲς δὲν εἶχαν παύσει νὰ πλήττουν τὶς περιοχὲς ποὺ ἔλεγχαν οἱ αὐτονομιστές. Ἔφτασε καὶ στὸ σημεῖο ἀκόμα καὶ νὰ ἀπειλεῖ μὲ ἐπαναφορὰ τοῦ πυρηνικοῦ ἐξοπλισμοῦ τῆς χώρας, ἐνῶ μέχρι τὴν τελευταία στιγμὴ μὲ διάφορα νομοθετήματα περιόριζε τὰ δικαιώματα τῶν μειονοτήτων.
14. Τὸ καθεστὼς τοῦ Κιέβου, ἐνῶ ἐμφανίζεται ὅτι προασπίζει τὴ Δημοκρατία ἀπέναντι στὸ αὐαρχικὸ καθεστὼς τοῦ Βλαντίμιρ Πούτιν, πέφτει τὸ ἴδιο σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερο αὐταρχισμό, μὲ τὴν ἀπαγόρευση τῶν ἀντιπολιτευόμενων κομμάτων.
15. Ἡ Χριστιανικὴ Δημοκρατία ζητᾶ νὰ σταματήσουν ἄμεσα οἱ ἔνοπλες συγκρούσεις καὶ ὅλες οἱ διαφορὲς νὰ ἐπιλυθοῦν μὲ διαπραγματεύσεις, στὰ πλαίσια του Διεθνοῦς Δικαίου, μὲ κριτήριο τὴ διασφάλιση της ἐθνικῆς ἀκεραιότητας της Οὐκρανίας, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν συμφωνιῶν του Μινσκ γιὰ τὴ διασφάλιση καθεστῶτος αὐτονομίας στὶς περιοχὲς μὲ ρωσικοὺς πληθυσμούς.
16. Καταδικάζουμε τὴν ἀποστολὴ ὁποιασδήποτε μορφῆς πολεμικοῦ ὑλικοῦ, ἔστω καὶ “ἀμυντικοῦ” ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση στὴν Οὐκρανία καὶ κάθε ἐμπλοκὴ της πατρίδας μας στὴ σύγκρουση ποὺ βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη.
17. Νὰ ἀπαιτηθεῖ ἀπὸ τὶς ἐμπλεκόμενες πλευρὲς νὰ παράσχουν ἐγγυήσεις γιὰ τὴν ἀσφάλεια της ἑλληνικῆς κοινότητας τῶν ἐμπλεκόμενων περιοχῶν, ἰδίως στὴ Μαριούπολη του Πόντου.
18. Στὴν κατεύθυνση αὐτὴ θὰ ἦταν χρήσιμη ἡ διατήρηση στοιχειωδῶν ἐπαφῶν μὲ τὴ ρωσικὴ πλευρά. Ὅμως, ἡ ἀμερικανόδουλη πολιτικὴ του «ὑπερβάλλοντος ζήλου» τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη ἔχει προκαλέσει ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ στὶς ελληνορωσικές σχέσεις καὶ ἔχει καταστήσει τὴ χώρα μας στόχο.
19. Ἐμεῖς ἀπὸ τὸ ξέσπασμα τῆς ρωσικῆς ἐπίθεσης ἔχουμε ἀνακοινώσει ὅτι τὰ ἐγκλήματα πολέμου καὶ κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας πρέπει νὰ τιμωρηθοῦν, ἀπ’ ὅπου κι ἂν προέρχονται, ἔχοντας πλήρη ἐπίγνωση ὅτι ὁ κάθε ἐπιθετικὸς πόλεμος ἀνοίγει τὸ «κουτὶ τῆς Πανδώρας» τῶν φρικαλεοτήτων. Ἤδη, τὸ Διεθνὲς Ποινικὸ Δικαστήριο, βασιζόμενο στὴ δήλωση της οὐκρανικῆς κυβέρνησης ὅτι θὰ δεχόταν τὴ δικαιοδοσία του ἀπὸ τὸ 2013 καὶ μετὰ στὴν ἐπικράτεια της, ἔχει ξεκινήσει προδικαστικὴ ἔρευνα γιὰ τὴ διερεύνηση ὅσων ἐγκλημάτων πολέμου καὶ ἐγκλημάτων κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας ἔχουν διαπραχθεῖ σὲ οὐκρανικὸ ἔδαφος ἀπὸ τὸ 2013 μέχρι σήμερα.
20. Σὲ αὐτὰ θὰ πρέπει νὰ περιληφθοῦν τόσο τὰ ἐγκλήματα τῆς ρωσικῆς, ὅσο καὶ τῆς οὐκρανικῆς πλευρᾶς, ἀπὸ τὸ 2013 μέχρι τὴ λήξη τοῦ πολέμου. Ἐπειδὴ ἡ μονοπόπλευρη προπαγάνδα ἐπιχειρεῖ νὰ συγκαλύψει τὰ ἐγκλήματα τῆς οὐκρανικῆς πλευρᾶς καὶ τὴ δράση τῶν ἀκροδεξιῶν πολιτοφυλακῶν ποὺ ἔχουν ἐνταχθεῖ στὶς ἔνοπλες δυνάμεις, ἐπισημαίνουμε ἐνδεικτικά, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων, ὅτι ἀπὸ τὸ 2016 μὲ δύο ἐκθέσεις του, τὸ γραφεῖο τῆς Ὕπατης Ἁρμοστείας του ΟΗΕ γιὰ τὰ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα ἔχει κατηγορήσει τὸ τάγμα τοῦ Ἀζὸφ γιὰ παραβίαση τοῦ διεθνοῦς ἀνθρωπιστικοῦ δικαίου ὅπως μαζικὲς λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις καὶ βασανιστήρια. Τὸ ἔγκλημα τοῦ Μαΐου 2014 στὴν Ὀδησσό, ὅταν 40 ἄνθρωποι σκοτώθηκαν ἀπὸ πυρκαγιὰ ποὺ προκάλεσαν νεοναζιστὲς στὸ «Μέγαρο Συνδικάτων», δὲν ἔχει ἀκόμη ἐξιχνιασθεῖ.
21. Θέση μας εἶναι, ὅποτε τίθεται θέμα ἡ Ἑλλάδα νὰ μετέχει στὴν ἐπιβολὴ κυρώσεων σὲ ἄλλο κράτος, ὅπως στὴν προκειμένη περίπτωση της Ρωσίας, νὰ θέτει θέμα ἐπιβολῆς ὅμοιων κυρώσεων, στὴν νεο-Ὀθωμανικὴ Τουρκία γιὰ τὴν συνεχιζόμενη κατοχὴ τῆς βόρειας Κύπρου καὶ τὶς ἀπειλὲς πολέμου («casus belli») κατὰ τῆς Ἑλλάδας. Ἡ πολιτικὴ τῶν διαφορετικῶν «μέτρων καὶ σταθμῶν» στὸ θέμα τῆς ἐπιβολῆς τῶν κυρώσεων, ἀποτελεῖ ἀπαράδεκτο μηδενισμὸ τοῦ μεγέθους τοῦ ἐγκλήματος ποὺ ἔχει συντελεσθεῖ τὸ 1974 καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ συντελεῖται εἰς βάρος τοῦ κυπριακοῦ ἑλληνισμοῦ.
22. Ἡ διαιώνιση τοῦ νέου Ψυχροῦ Πολέμου μὲ ἐπίκεντρο τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἄνοδο τῶν ἐξοπλισμῶν καὶ τὶς συνέπειες τῶν οἰκονομικῶν κυρώσεων, εἶναι ἀπειλὴ γιὰ τὴ παγκόσμια εἰρήνη καὶ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ μπορεῖ νὰ ἐκτραπεῖ σὲ πυρηνικὴ σύγκρουση. Παράλληλα, προκαλεῖ πτώση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου τῶν λαῶν, ἀπειλεῖ παγκοσμίως τὸν ὁμαλὸ ἐπισιτισμό, εἶναι τὸ πρόσχημα γιὰ περαιτέρω αὐταρχισμὸ καὶ λογοκρισία.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 30 ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΤΟΥ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΎ ΚΟΜΜΑΤΟΣ” ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η πιο κάτω επιστολή υπογράφηκε από 30 Αμερικανούς βουλευτές της αποκαλούμενης “Προοδευτικής Τάσης” (αριστερής πτέρυγας)  του Δημοκρατικού Κόμματος του Προέδρου Μπάιντεν και αποσύρθηκε κατόπιν πιέσεων  μόλις ένα εικοσιτετράωρο από την αποστολή της:

Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Ουάσινγκτον D.C. 20515

24 Οκτωβρίου 2022

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε:
Γράφουμε με εκτίμηση για την αφoσίωσή σας στον νόμιμο αγώνα της Ουκρανίας εναντίον του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας. Η στήριξή σας για την αυτοάμυνα ενός ανεξάρτητου, κυρίαρχου και δημοκρατικού κράτους έχει υποστηριχθεί από το Κογκρέσο, μεταξύ άλλων με διάφορες πιστώσεις για στρατιωτική, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια για την προώθηση αυτού του σκοπού.
Η πολιτική της κυβέρνησής σας ήταν κρίσιμη για να μπορέσει ο ουκρανικός λαός, πολεμώντας με θάρρος και με ηρωικές θυσίες, να επιφέρει μια ιστορική στρατιωτική ήττα στη Ρωσία, αναγκάζοντας τη Ρωσία να περιορίσει δραστικά τους δηλωμένους στόχους της εισβολής.
Το κρίσιμο είναι ότι το πετύχατε, υποστηρίζοντας επίσης ότι είναι επιτακτική ανάγκη να αποφευχθεί η άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία, η οποία θα οδηγούσε σε «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που πρέπει να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε».
Ο κίνδυνος χρήσης πυρηνικών όπλων έχει εκτιμηθεί ότι είναι υψηλότερος τώρα από κάθε άλλη φορά, από την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Δεδομένων των καταστροφικών πιθανοτήτων πυρηνικής κλιμάκωσης και λανθασμένων υπολογισμών, οι οποίες μόνον αυξάνονται όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος, συμφωνούμε με τον στόχο σας για την αποφυγή άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης ως πρωταρχικής προτεραιότητας εθνικής ασφάλειας.
Με δεδομένη την καταστροφή που προκάλεσε αυτός ο πόλεμος για την Ουκρανία και τον κόσμο, καθώς και τον κίνδυνο για καταστροφική κλιμάκωσή του, πιστεύουμε επίσης ότι είναι προς το συμφέρον της Ουκρανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και του κόσμου να αποφευχθεί μια παρατεταμένη σύγκρουση. Για το λόγο αυτό, σας καλούμε να συνδυάσετε τη στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη που έχουν παράσχει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία με ενεργή διπλωματική παρέμβαση, διπλασιάζοντας τις προσπάθειες για την αναζήτηση ενός ρεαλιστικού πλαισίου για κατάπαυση του πυρός. Αυτό είναι σύμφωνο με τη δική σας παραδοχή ότι «θα πρέπει να υπάρξει μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων εδώ» και την ανησυχία σας ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν «δεν έχει διέξοδο αυτή τη στιγμή, και προσπαθώ να διερευνήσω τι θα κάνουμε γι’ αυτό».
Δεν τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με τις δυσκολίες που υπάρχουν για τη δέσμευση της Ρωσίας, με δεδομένη την εξωφρενική και παράνομη εισβολή στην Ουκρανία και την απόφασή της να προβεί σε πρόσθετες παράνομες προσαρτήσεις του ουκρανικού εδάφους.
Ωστόσο, εάν υπάρχει τρόπος να τερματιστεί ο πόλεμος διατηρώντας παράλληλα μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ουκρανία, είναι ευθύνη της Αμερικής να ακολουθήσει κάθε διπλωματική οδό για να υποστηρίξει μια τέτοια λύση που να είναι αποδεκτή από τον λαό της Ουκρανίας. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα πιθανόν να περιλαμβάνει κίνητρα για τον τερματισμό των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένης κάποιας μορφής ελάφρυνσης των κυρώσεων, και να συνενώσει τη διεθνή κοινότητα στην κατεύθυνση της θέσπισης εγγυήσεων ασφαλείας για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ουκρανία, αποδεκτή από όλα τα μέρη, ιδιαίτερα τους Ουκρανούς.
Η εναλλακτική της διπλωματίας είναι ο παρατεταμένος πόλεμος, τόσο με τις συνακόλουθες βεβαιότητες όσο και με καταστροφικούς και άγνωστους κινδύνους. Η εισβολή της Ρωσίας έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στον λαό της Ουκρανίας, οδηγώντας σε θανάτους αμέτρητων χιλιάδων αμάχων, Ουκρανών στρατιωτών και εκτοπισμού 13 εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ η πρόσφατη κατάληψη πόλεων από τη Ρωσία στην ανατολική Ουκρανία οδήγησε στην πιο κομβική στιγμή τη σύγκρουση και την εδραίωση του ρωσικού ελέγχου σε περίπου το 20 τοις εκατό του ουκρανικού εδάφους.
Η σύγκρουση απειλεί και άλλες δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, καθώς εκτοξεύονται στα ύψη οι τιμές στο σιτάρι, στα λιπάσματα και στα καύσιμα, πυροδοτώντας οξείες κρίσεις παγκόσμιας πείνας και φτώχειας. Ένας πόλεμος που αφήνεται να συνεχιστεί για χρόνια—με πιθανότητα να κλιμακωθεί σε ένταση και γεωγραφικό εύρος— απειλεί να εκτοπίσει, να σκοτώσει και να εξευτελίσει πολύ περισσότερους Ουκρανούς ενώ προκαλεί πείνα, φτώχεια και θάνατο σε όλο τον κόσμο.
Η σύγκρουση συνέβαλε επίσης στην αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου και των τροφίμων στην πατρίδα μας, τροφοδοτώντας τον πληθωρισμό και τις υψηλές τιμές του πετρελαίου για τους Αμερικανούς τους τελευταίους μήνες. Οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι εάν η κατάσταση στην Ουκρανία σταθεροποιηθεί, ορισμένες από τις κερδοσκοπικές πιέσεις που προκαλούν την αύξηση των τιμών των καυσίμων θα υποχωρήσουν και πιθανότατα θα προκληθεί πτώση των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου.
Συμφωνούμε με την άποψη της κυβέρνησης ότι δεν είναι ο ρόλος της Αμερικής να πιέσει την κυβέρνηση της Ουκρανίας σχετικά με τις αποφάσεις κυριαρχίας, και με την αρχή που έχετε διατυπώσει ότι δεν πρέπει να υπάρχει «τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία». Όμως, ως νομοθέτες υπεύθυνοι για τη δαπάνη δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων των φορολογουμένων των ΗΠΑ για στρατιωτική βοήθεια στη σύγκρουση, πιστεύουμε ότι μια τέτοια εμπλοκή σε αυτόν τον πόλεμο δημιουργεί επίσης ευθύνη για τις Ηνωμένες Πολιτείες να διερευνήσουν σοβαρά όλες τις πιθανές οδούς, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης δέσμευσης με τη Ρωσία, για να μειωθεί η ζημιά και να υποστηρίξουν την Ουκρανία στην επίτευξη ειρηνικής διευθέτησης.
Τον Μάιο, ο Πρόεδρος Ζελένσκι, παρά τις αδιέξοδες διαπραγματεύσεις, επανέλαβε ότι ο πόλεμος «θα τελειώσει οριστικά μέσω της διπλωματίας» και είχε εξηγήσει προηγουμένως ότι «κάθε ψυχικά υγιές άτομο επιλέγει πάντα τη διπλωματική οδό, γιατί ξέρει: ακόμα κι αν είναι δύσκολο, μπορεί να αποτραπεί η απώλεια χιλιάδων, δεκάδων χιλιάδων… και ίσως ακόμη και εκατομμυρίων ζωών».
Εν κατακλείδι, σας προτρέπουμε να καταβάλετε έντονες διπλωματικές προσπάθειες για διαπραγματευμένη διευθέτηση και κατάπαυση του πυρός, να έλθετε σε απευθείας συνομιλίες με τη Ρωσία, να διερευνήσετε τις προοπτικές για μια νέα Ευρωπαϊκή ρύθμιση ασφάλειας αποδεκτή από όλα τα μέρη που θα διασφαλίζει μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ουκρανία και, σε συντονισμό με τους Ουκρανούς εταίρους μας, να επιδιώξετε ένα γρήγορο τέλος στη σύγκρουση και να θέσετε αυτόν τον στόχο ως την κύρια προτεραιότητα της Αμερικής.
Με εκτίμηση
[Ακολουθούν υπογραφές]

Περισσότερα εδώ