Σήμερα τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτη. Ὁ μεγάλος αὐτὸς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ Δ’ μ.Χ αἰώνα καὶ ἐκοιμήθη περὶ τὰ μέσα τοῦ Ε’. Ἦταν μιὰ γενιὰ μεταγενέστερος τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο στὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Ἐφέσου καὶ ἄφησε χιλιάδες ἐπιστολές.

• Μόνο μικρὸ μέρος τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἔργου ἔχει μελετηθεῖ καὶ ἀναδειχθεῖ ἐπαρκῶς. Πολύτιμη συμβολὴ στὴν κατεύθυνση αὐτὴ εἶναι τὸ βιβλίο τοῦ Ἀντιπροέδρου τῆς Χ.Δ. Γεωργίου-Νεκταρίου Παναγιωτίδη μὲ τίτλο “Πολιτικὴ Θεολογία καὶ κοινωνικὴ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτη.”

• Οἱ θεματικὲς ἑνότητες γιὰ τὶς ὁποῖες γίνεται λόγος εἶναι ἡ εἰρήνη, ἐξουσία καὶ τυραννία, δικαιοσύνη καὶ ἀποστέρηση μισθοῦ, δημοκρατικότητα καὶ ἱεραρχία, παιδεία. Τὰ κείμενα, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι γράφτηκαν χίλια ἑπτακόσια χρόνια πρίν, παραμένουν σύγχρονα καὶ ἐπίκαιρα μέχρι σήμερα. Εἰδικοτερα, ἐνδεικτικὰ ἐπισημαίνει ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Χ.Δ., παραπέμποντας σὲ ἀποσπάσματα τοῦ ἁγίου:
• Γιὰ τὴν εἰρήνη: «Στὴν Ἐπιστολή 246 … «δὲν θὰ μποροῦσα νὰ τὴν ὀνομάσω εἰρήνη, αὐτὴν ποὺ δὲν στολίζεται μὲ τὴ δικαιοσύνη». Στὸ
πλαίσιο αὐτὸ μποροῦν νὰ ἑρμηνευθοῦν καὶ οἱ φράσεις τοῦ Χριστοῦ «Δὲν ἦρθα νὰ φέρω εἰρήνη στὴ γῆ, ἀλλὰ μάχαιρα» (Ματθ. 10,34) καὶ «Σᾶς δίνω τὴ δική μου εἰρήνη» (Ιω. 14,27), οἱ ὁποῖες συνεπάγονται ὅτι «βέβαια δὲν ἀποκηρύττει κάθε εἰρήνη, ἀλλ’ ἐκείνην ποὺ εἶναι συνενωμένη μὲ τὴν κακία».
• Γιὰ τὴν τυραννικὴ ἐξουσία: «Στὸν τύραννο ἐνυπάρχει «τυραννία καὶ δυναστεία ἀνεξέλεγκτη, ἡ ὁποία ἀσκεῖται μόνο πρὸς τὸ συμφέρον
τοῦ τυράννου»»
• Γιὰ τὴ δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀποστέρηση μισθοῦ: «Κάθε κέρδος ἄδικο δὲν εἶναι τὸ ὅ,τι καλύτερο, ἀλλὰ μόνο ἐκεῖνο ποὺ συνυπάρχει μὲ τὸ καλό, ἐνῶ ὅταν αὐτὸ ἀπουσιάζει, βαδίζει κατ’εὐθεῖαν στὶς συμφορές».
• Δημοκρατικότητα καὶ ἱεραρχία: «Στὴν ἐπιστολὴ 148 (βιβλ. 1)….: «Οἱ ἐξουσίες τῶν πραγμάτων καὶ τῶν λαῶν, ἡ δύναμη τῆς βασιλείας καὶ ἡ αὐστηρότητα τῶν δικαστηρίων, ἀποδεικνύονται ἀληθινὲς ἐξουσίες, ὅταν συνοδεύονται ἀπὸ ἀγάπη στὸ καλό, μιμούμενες τὴν οὐράνια τάξη. Ἂν ὅμως πέσουν στὰ χέρια ἀνθρώπων μὲ πονηρὲς προθέσεις, τότε γίνονται μᾶλλον τυραννίες, ἀφοῦ ἐξουσιάζουν παρὰ τὴ θέληση τοῦ λαοῦ, καὶ ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, δημιουργοῦν διαμάχες καὶ ἐπαναστάσεις».
• Γιὰ τὴν Παιδεία: Στὴν Ἐπιστολὴ 439: «Οἱ μονότονες μελέτες καὶ συμβουλὲς κόβουν κατὰ κάποιο τρόπο τὰ νεῦρα τῆς ψυχῆς τῶν ἀμελῶν (…) πρέπει τὰ βιβλία νὰ εἶναι συνδυασμὸς μάθησης καὶ ψυχαγωγίας. Γιατὶ οἱ ἐπιμελεῖς δὲν θὰ ζημιωθοῦν καθόλου ἀπὸ τὴν ψυχαγωγία, ἐνῶ αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶναι πολύ ὀκνηροὶ θὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὸν συνδυασμὸ τῆς μάθησης μὲ τὴν ψυχαγωγία».
• Ἡ θεολογία τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου εἶναι συνέχεια αὐτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.
• Καὶ ἡ ἔρευνα τοῦ Γιώργου-Νεκτάριου Παναγιωτίδη εἶναι συνέχεια τοῦ τιτάνιου ἐρευνητικοῦ ἔργου τοῦ ἀείμνηστου Γιώργου Ροδίτη.
• Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας παραμένουν πάντοτε σύγχρονοι καὶ ἐπίκαιροι καὶ αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι ἑρμηνεύουν αὐθεντικὰ
τὸν πάντοτε ζωντανὸ Λόγο τοῦ Εὐαγγελίου.
• Ὑπάρχουν ἀπόψεις καὶ θεωρίες, ποὺ πρόσκαιρα εὐδοκιμοῦν ὡς σύγχρονες καὶ ἐπαναστατικές, ἀλλὰ σύντομα γερνοῦν καὶ ξεπερνιοῦνται.
Διότι ἡ καὶ ἡ βάση τους εἶναι θνητή.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ 4.2.2021 “Τὰ τοῦ Καίσαρος”

Το βιβλίο διατίθεται από το Γραφείο της “Χριστιανικής” στην Αθήνα