• ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ

Τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ 

Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Κωνσταντίνου Τασούλα ὡς ὑποψηφίου τῆς κυβερνητικῆς παράταξης γιὰ τὴν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας ἀποτελεῖ ἀπόπειρα τοῦ κ. Μητσοτάκη νὰ ἀνακόψει τὴ διαρροὴ τῶν ἀπογοητευμένων ὀπαδῶν τοῦ πρὸς τὰ ἄλλα κόμματα τῆς Δεξιᾶς ποὺ ἀποσποῦν ψηφοφόρους ἀπὸ τὴ Νέα Δημοκρατία.

Δὲν θὰ ποῦμε ὅτι τὰ κόμματα αὐτὰ εἶναι κατ’ ἀνάγκη δεξιότερα τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἀφοῦ ἡ τελευταία ἔχει ἤδη ἀπορροφήσει τὴν ἀκροδεξιὰ σὲ ἐπίπεδο προβεβλημένων στελεχῶν, ἀλλὰ καὶ αὐταρχικῶν πολιτικῶν ἐπιλογῶν ποὺ ἐνίοτε παραπέμπουν σὲ ἀκροδεξιὸ πολιτικὸ πρόγραμμα, ὅπως ἡ αὐστηροποίηση τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα μὲ τὴ γενίκευση τῆς ἐφαρμογῆς τῆς προσωρινῆς κράτησης πρὶν τὴ δίκη, ἀλλὰ καὶ τῆς ἔκτισης τῆς ποινῆς φυλάκισης.

Ἄλλη πολιτικὴ δύναμη δὲν εἶναι, ἔτσι κι ἀλλιῶς, ἱκανὴ νὰ ἀμφισβητήσει τὴν ἐπικυριαρχία του στὸ χῶρο τοῦ “ἀκραίου κέντρου”.

Ὁπότε, ὁ κ. Μητσοτάκης ἔσπευσε, μὲ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ κ. Τασούλα ὡς ὑποψηφίου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, νὰ καλύψει τὶς ἀπώλειες πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς παραδοσιακότερης Δεξιάς, ἀφοῦ ἡ ἀπουσία ἀντιπολίτευσης ἀποδεσμεύει κεντρόφυγες δυνάμεις στὸ ἴδιο τοῦ τὸ κόμμα.

Μιὰ ἐπιλογὴ ποὺ καταγράφει καὶ τὴν μετατόπιση τοῦ πολιτικοῦ συστήματος πρὸς τὰ δεξιά, ὡς συνέπεια καὶ τῆς ἀπαξίωσης καὶ τῆς πολυδιάσπασης τῶν δυνάμεων ποὺ ἔχουν ὡς σημεῖο ἀναφορὰς τὴν Κεντροαριστερὰ καὶ τὴν Ἀριστερά, οἱ ὁποῖες στὴν πράξη ἔχουν δοκιμαστεῖ ὡς κυβερνήσεις, φθαρεῖ καὶ ἀπαξιωθεῖ στὴ συνείδηση τοῦ λαοῦ.

Ἀντίθετα, τὰ νέα κόμματα τῆς «δεξιᾶς πολυκατοικίας», δὲν ἔχουν ὑποστεῖ κυβερνητικὴ φθορὰ καὶ ἐνῶ οὐδόλως ἐπισημαίνουν ἢ ἀμφισβητοῦν τὰ αἴτια τῶν δεινῶν τῆς πατρίδας, τοὺς περιορισμοὺς στὴν ἐθνικὴ κυριαρχία ποὺ ἔχουν προκύψει ἀπὸ τὶς λεγόμενες «εὐρωπαϊκὲς συνθῆκες» καὶ τὴν κοινωνικὴ ἀδικία, μὲ προφανῆ συνέπεια καὶ τοὺς περιορισμοὺς στὶς δυνατότητες μιᾶς ἐκλεγμένης κυβέρνησης νὰ ἀσκήσει πολιτική, μὲ ἄνεση ἐπιδίδονται σὲ φιλολαϊκὲς ἐξαγγελίες χωρὶς αντίκρυσμα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔπραττε πρὶν κυβερνήσει.

Ἔσπευσε ἐπίσης ἐπιπλέον, ὅπως ἐκ τῶν πραγμάτων προκύπτει, νὰ ἀναπροσαρμοσθεῖ σὲ ἐπίπεδο «ὕφους» μὲ τὴ νέα διακυβέρνηση Τραμπ ποὺ ἀναλαμβάνει τὴν ἐξουσία στὶς ΗΠΑ. Παραείχε ἐπενδύσει καὶ συνταυτιστεῖ μὲ τὸ καθεστὼς Μπάιντεν, τὸ ὁποῖο εἶχε ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς τὸν προσχηματικὸ δικαιωματισμό … Τὴν τελευταία στιγμὴ εἶχε ἐπιχειρήσει νὰ ἀποκαταστήσει ἐπαφὴ μὲ τὸν Πομπέο, πρώην Ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν τοῦ Τραμπ, ὁ ὁποῖος ὅμως δὲν μετέχει στὸ νέο κυβερνητικὸ σχῆμα.

Ἀπομένει νὰ δοῦμε σὲ ποιὸ βαθμὸ ἡ πολιτικὴ ἀλλαγὴ στὶς ΗΠΑ θὰ ἐπηρεάσει καὶ τὸ καθεστὼς τῶν ἐν Ἑλλάδι ἐντολοδόχων καὶ τοποτηρητῶν τους καὶ θὰ ὁδηγήσει σὲ ἀνατροπὲς στὸ πολιτικὸ σκηνικό.

Στὴν κατεύθυνση αὐτή, φιλοδοξοῦν νὰ ἀναλάβουν ἀναβαθμισμένο ρόλο ἀρκετοὶ ἔνοικοι τῆς «δεξιᾶς πολυκατοικίας», ὁρισμένοι ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν τὸ κρύβουν. Ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Νέας Δημοκρατίας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τὸ κείμενο εἶχε ἤδη ἀναρτηθεῖ στὴν ἱστοσελίδα μὲ διαφορετικὸ τίτλο καὶ στὴν συνέχεια ἐπελέγη ὡς πρωτοσέλιδο τῆς ἔντυπης ἔκδοσης λόγω τῆς ἐπικαιρότητας τοῦ θέματος.  

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *
You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>