• ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Ἐνόψει καὶ τῆς διεξαγωγῆς τοῦ 10ου Συνεδρίου τῆς Χ.Δ. στὶς 21-22 Ἰανουαρίου 2023, ἡ Κεντρικὴ Ἐπιτροπὴ ἀπευθύνει ἔκκληση στὰ μέλη καὶ στοὺς φίλους γιὰ μεγαλύτερη συσπείρωση, προκειμένου τὸ Κίνημα καὶ ἠ ἐφημερίδα του νὰ ἀνταποκριθοῦν πολιτικὰ στὶς ἀπαιτήσεις τῶν δύσκολων καιρῶν ποὺ περνᾶμε. Ὡστε «ὄχι μόνο νὰ ἀντισταθοῦμε στὴ δικτατορία τῶν ἀγορῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ διατυπώσουμε ὑπεύθυνη ἐναλλακτικὴ πρόταση, στὴ βάση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας»:

Τὸ κίνημα τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ καὶ ἡ ἐφημερίδα του «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», ποὺ κλείνουν ἐφέτος 69 χρόνια παρουσίας καὶ ἀγώνων, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀγωνίστηκαν γιὰ μία κοινωνία ἐλευθερίας καὶ δικαιοσύνης, χωρὶς ἐκμετάλλευση ἀνθρώπου ἀπὸ ἄνθρωπο,
μὲ ἀκλόνητο σημεῖο ἀναφορᾶς, τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία καὶ τὸ κοινωνικὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Σημεῖο ἀναφορᾶς ἀκλόνητο καὶ πάντοτε ἐπίκαιρο, ὅσο κι ἂν εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀναπροσαρμόζονται οἱ διαπιστώσεις καὶ οἱ συγκεκριμένες προτάσεις. Διότι ὅσο καὶ ἂν ἡ πίστη μας καὶ οἱ ἀναφορές μας δὲν εἶναι «ἐκ τοῦ κόσμου τούτου», ζοῦμε μέσα στὸν κόσμο καὶ καλούμαστε νὰ ἔχουμε συγκεκριμένες προτάσεις μὲ σύγχρονο πολιτικὸ λόγο γιὰ τὴ λύση τῶν ἀνθρώπινων, πνευματικῶν καὶ κοινωνικῶν προβλημάτων.

KATAΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ

Ἡ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μὲ πρωτεργάτη τὸν ἀείμνηστο ἱδρυτή της Νίκο Ψαρουδάκη κατάγγειλε τὰ ἀντιμαχόμενα κοινωνικὰ συστήματα καὶ πολιτικὰ στρατόπεδα τῆς μεταπολεμικῆς περιόδου, τὸ ἀστικὸ καὶ τὸ μαρξιστικό, ὡς ὑλιστικά και ἀντιχριστιανικά.
Τί σημαίνει γιὰ μᾶς ὑλισμὸς καὶ γιατί τὸν ἀντιμαχόμαστε; Οἱ δύο βασικὲς ἐντολὲς, ὅπως διατυπώθηκαν ἤδη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, εἶναι: «Ἀγαπήσεις Κύριον καὶ Θεόν σου… Ἀγάπα τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν…». Μάλιστα, ὁ Χριστὸς θὰ δώσει περισσότερη ἔμφαση στὴν ἀγάπη στὸν ἀδελφὸ (συνάνθρωπο), ἀφοῦ δίνει καινούργιο μέτρο γιὰ τὴ φιλάδελφη ἀγάπη τὴ δική του φιλανθρωπία. Ὁ ὑλισμὸς διαχρονικὰ στὶς διάφορες μορφές του, εἶναι ἡ ἄρνηση αὐτῶν τῶν ἐντολῶν:

• Ἡ πρώτη μορφὴ ὑλισμοῦ εἶναι ἡ ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, κάνοντας «θεό» τὴν ἴδια τὴν ὕλη, εἴτε βάζοντας κάτι ἄλλο τὴ θέση τοῦ Θεοῦ: Ἕνα δημιούργημα, ὅπως κάνουν οἱ εἰδωλολάτρες, μία ἰδεολογία ὅπως κάνουν κάθε εἴδους φανατικοί, ἕνα πρόσωπο, ὅπως ἔχουμε δεῖ καὶ στὰ σύγχρονα προσωπολατρικὰ καθεστῶτα. Γιὰ παράδειγμα, ὁ Νίκος Ψαρουδάκης ἔχει γράψει στὴ «Χριστιανικὴ Ἐπανάσταση»
πὼς ὅταν ἡ πατρίδα παίρνει τὴ θέση τοῦ Θεοῦ, γίνεται ὄργανο τοῦ διαβόλου.
• Ἡ δεύτερη μορφὴ ὑλισμοῦ εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς ἀγάπης γιὰ τὸν πλησίον. Μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς ἀτομοκρατίας καὶ τοῦ πρακτικοῦ ὑλισμοῦ, μὲ τὴν ἀναλγησία ἀπέναντι στοὺς ἐλάχίστους τοῦ «Εὐαγγελίου τῆς Κρίσεως», μὲ τὴν καλλιέργεια μίσους (ἀποστροφῆς ἢ ἀδιαφορίας) ἀπέναντι σὲ ὁμάδες συνανθρώπων μας

ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Οἱ ἐξελίξεις δικαίωσαν πλήρως τὶς ἀπόψεις τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ἀφοῦ τὰ δύο στρατόπεδα τοῦ μεταπολέμου ἔχουν συγχωνευθεῖ. Ἀκόμα κι ἂν ἐξακολουθεῖ νὰ διοικεῖται ἀπὸ τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα, ἡ Κίνα εἶναι πλέον χώρα καπιταλιστικὴ, μὲ κεφαλαιοκρατική αγορά που λειτουργεί κανονικά, καὶ βασικὸς κρίκος στὸ σύστημα τῆς παγκοσμιοποίησης. Μὲ μέσο γιὰ τὴν
οἰκονομική της ἀνάπτυξη τὶς εὐτελεῖς ἀποδοχὲς τοῦ ἐργατικοῦ της δυναμικοῦ, στὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου ὑποτίθεται ὅτι κυβερνᾶ τὸ Κ.Κ. .
Μετὰ τὴν αὐτοκατάρρευση τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, φάνηκε ὅτι γινόταν μονόδρομος ὁ παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός. Ἡ μετάθεση τῆς παραγωγῆς σὲ χῶρες φθηνοῦ ἐργατικοῦ δυναμικοῦ, ἰδιαίτερα τοῦ Τρίτου Κόσμου ἀλλὰ καὶ τῆς Κίνας καὶ τῆς Ἰνδίας, ἀκόμα καὶ χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, εἶχε ἀποτέλεσμα:

• φαινόμενα μαζικῆς ἀποβιομηχάνισης
• συμπίεση καὶ ἀπαξίωση τῆς ἀγορᾶς ἐργασίας
• συγκέντρωση τοῦ πλούτου στὰ χέρια ὅλο καὶ πιὸ λίγων ὑπερπλουσίων πλαισιωμένων ἀπὸ μιὰ μερίδα προνομιούχων στρωμάτων ποὺ προνομιακὰ ἐπωφελοῦνται καὶ συμβάλλουν στὴ διαιώνιση τοῦ καθεστῶτος αὐτοῦ ἐξαθλίωσης ὅλο καὶ πιὸ πολλῶν, μικρῶν καὶ μεσαίων στρωμάτων.

Ἡ «ἐλευθερία κίνησης τοῦ Κεφαλαίου» εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ «μεγάλα κόλπα» τῶν ἐλίτ, προκειμένου νὰ ἀποφεύγουν ἀκόμη καὶ νὰ φορολογοῦνται γιὰ τὰ κέρδη ποὺ ἀποκομίζουν ὡς –κατά τὸ μεγάλο κοινωνιολόγο Veblen- «ἀργόσχολη τάξη», μέσω τῶν ἰδιοκτησιῶν τους. Δίπλα στὴν Ἑλλάδα, βρίσκονται πολλὲς οἰκονομίες μὲ ποσοστὸ φόρου κεφαλαίου μόλις 10-15%, ποὺ ἀπὸ τὸν μαρξιστικὸ σοσιαλισμὸ πέρασαν ἐν μία νυκτὶ στὸν πιὸ ἀκραῖο καπιταλισμό.

Εἰδικὰ στὴν Εὐρώπη, ὄργανο ἐπιβολῆς τέτοιας πολιτικῆς εἶναι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία ἔχει δημιουργηθεῖ μὲ ἀνομολόγητους ἀλλὰ πραγματικοὺς στόχους:
• Τὴ διασφάλιση τῆς κυριαρχίας τῆς διεθνοῦς οἰκονομικῆς Ὀλιγαρχίας
• Τὴ δημιουργία μιᾶς ὑπερεθνικῆς ἐξουσίας, σὲ ἀντιστοιχία μὲ τὶς ὑπερεθνικὲς καὶ ἀργότερα πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες, ποὺ πλέον ἀποκτοῦσαν τὸ προνόμιο τῆς «ἐπιλογῆς ἔννομης τάξης».
• Τὴ διάλυση τοῦ κοινωνικοῦ Κράτους ποὺ δημουργήθηκε στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη μετὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• Τὴν ἀκύρωση τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας μὲ τὴ μετάθεση τῶν ἐξουσιῶν σὲ γραφειοκράτες ποὺ δὲν δίνουν ἀπολογισμὸ στὸ λαό.

Ἀντιδράσεις ὑπάρχουν στὴν παγκοσμιοποίηση καὶ στὸν ἐκτροχιασμένο καπιταλισμό. Ὅμως, τὸ παραδοσιακὸ πολιτικὸ σύστημα, περιλαμβανομένης τῆς συστημικῆς Ἀριστερᾶς, εἶναι πλήρως ἐνσωματωμένο. Έχει ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τὰ λαϊκὰ καὶ μεσαῖα στρώματα ποὺ ἐξαθλιώνονται καὶ μπαίνουν στὸ περιθώριο.

Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΟ

Τὸ πολιτικὸ κενὸ ἐκμεταλλεύεται κατὰ κανόνα ἡ ἀκροδεξιά, ἡ ὁποία στὸ ἀνεξέλεγκτο ἄνοιγμα τῆς παγκοσμιοποίησης, προτείνει λογικὲς ἀπομόνωσης, ἐθνοφυλετισμοῦ καὶ μίσους ἀπέναντι σὲ ὁμάδες συνανθρώπων μας.
Τέτοιες ἀντιπαραθέσεις ἔχουμε δεῖ στὶς ΗΠΑ, στὴν Ἰταλία, στὶς πρόσφατες γαλλικὲς ἐκλογές.
Ὅπως ὁλόσωστα ἔλεγε ὅμως ὁ κοινωνιολόγος Λάς, «οἱ συντηρητικοὶ δὲν ἔχουν καμιὰ κατανόηση τοῦ σύγχρονου καπιταλισμοῦ. Ἔχουν μιὰ παραμορφωμένη κατανόηση τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν ποὺ ἰσχυρίζονται πὼς προασπίζονται». Ἄμεση συνέπεια αὐτῆς τῆς καπηλείας καὶ παραμόρφωσης, ἡ γελοιοποίηση τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν.
Τόσο ἡ κυριαρχία τῶν λογικῶν τῆς Παγκοσμιοποίησης, ὅσο καὶ ἡ ἀκροδεξιὰ ἀντίδραση, εἶναι μορφὲς ὑλιστικῆς καὶ ἐγωιστικῆς ἀτομοκρατίας καὶ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ θέτουν ἕνα ψεύτικο δίλημμα ποὺ ἐγκλωβίζει τοὺς λαούς, μὲ κίνδυνο ὁ κόσμος νὰ ὁδηγηθεῖ στὴν καταστροφή.

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Ὅπως ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος ἔχει τονίσει, «Συχνὰ διατυπώνεται ἡ εὐχὴ νὰ εἴμαστε στὴ σωστὴ πλευρὰ τῆς ἱστορίας. Ἡ ἀναστάσιμη εὐχὴ παρακινεῖ νὰ εἴμαστε πάντοτε στὴν πλευρὰ τῆς ἀγάπης, ὅπως τὴν ἀποκάλυψε μὲ τὴ διδασκαλία, τὴ ζωή, τὴ θυσία καὶ τὴν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστός. Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ἀντίδοτο κατὰ τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ, ἐθνικοῦ, φυλετικοῦ, θρησκευτικοῦ, ποὺ δηλητηριάζει τὴν εἰρηνικὴ συνύπαρξη ἀνθρώπων καὶ λαῶν».

Στὴ βάση αὐτή, ἔχουμε χρέος, ὄχι μόνο νὰ ἀντισταθοῦμε στὴ δικτατορία τῶν ἀγορῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ διατυπώσουμε ὑπεύθυνη ἐναλλακτικὴ πρόταση, στὴ βάση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας.
• Καλούμαστε γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ νὰ ξεπεράσουμε τὰ ψεύτικα διλήμματα, ἀνἀμεσα
-στὸ «Ἀκραῖο Κέντρο», ὅλο μαζὶ τὸ πολιτικὸ σύστημα Δεξιᾶς-Ἀριστερᾶς ποὺ πέταξε τὶς μάσκες καὶ συνενώθηκε γιὰ νὰ ὑπηρετήσει τὴν Παγκοσμιοποίηση καὶ τὸν ἐκτροχιασμένο Καπιταλισμό καὶ
-στὴν (παλαιοῦ τύπου, φασίζουσα) Ἀκροδεξιά, ποὺ ὑπηρετεῖ τὸν ἐθνοφυλετισμὸ καὶ τὶς λογικὲς τοῦ μίσους.

Νεοφιλελευθερισμὸς καὶ Φασισμός,μπορεῖ νὰ διαφέρουν φαινομενικά, ἀλλὰ συγγενεύουν ἐπειδὴ καὶ οἱ δύο χαρακτηρίζονται ἀπὸ τὸν κοινωνικὸ Δαρβινισμό, ἀποδεχόμενοι ἐκδοχὲς τοῦ «νόμου του ἰσχυροτέρου».

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Στὶς δύο αὐτὲς ἐκδοχὲς τοῦ ὑλισμοῦ τὶς ὁποῖες ὑπηρετοῦν ἀνεύθυνες καὶ ἀπάνθρωπες ἡγεσίες, ποὺ κυριαρχοῦνται ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ ἀναλγησία, πρέπει νὰ ἀντιτάξουμε ἕνα τρίτο δρόμο καὶ πόλο πολιτικῆς συσπείρωσης μὲ ἄξονες:
• Τὴν προάσπιση τῆς λειτουργίας τῆς Δημοκρατίας καὶ τῶν θεμελιωδῶν ἐλευθεριῶν.
• Τὸν ἀγώνα κατὰ τῆς δικτατορίας τῶν ἀγορῶν, τῆς ἐπικυριαρχίας τῆς διεθνοῦς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας, τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καὶ ἀνισότητας, τῆς ἀπαξίωσης τῆς ἐργασίας, τῶν κοινωνικῶν δικαιωμάτων καὶ τοῦ κοινωνικοῦ κράτους.
• Τὴν παραγωγικὴ ἀνασυγκρότηση καὶ τὴν αὐτάρκεια τῆς χώρας στὰ βασικὰ ἀγαθὰ γιὰ ἀξιοπρεπή διαβίωση τῶν πολιτῶν.
• Ἀποκατάσταση τοῦ δημόσιου χαρακτήρα τῶν κοινωφελῶν ὑπηρεσιῶν (ἠλεκτρικὴ ἐνέργεια, ὑδροδότηση, τηλεφωνία, συγκοινωνίες)
• Ἀποκατάσταση τῆς ὁλοκληρωμένης λειτουργίας τοῦ συνόλου τοῦ κοινωνικοῦ κράτους: Ὑγεία- Παιδεία μὲ γνώση καὶ σεβασμὸ τῆς πνευματικῆς καὶ πολιτισμικῆς παράδοσης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ-Προστασία τοῦ δασικοῦ πλούτου
• Τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καὶ πλήρους κυριαρχίας τῆς χώρας μὲ στρατηγικὴ ἐξόδου ἀπὸ καὶ τὴ σημερινὴ Εύρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ τὴν ἀντικατάστασή της ἀπὸ ἕνα νέο πανευρωπαϊκὸ φορέα διεθνοῦς συνεργασίας, ἀλληλεγγύης
καὶ εἰρηνικῆς συνύπαρξης κυρίαρχων κρατῶν, ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸ στὰ Οὐραλια.
• Τὴ διαγραφὴ τοῦ ἀπεχθοῦς μέρους τοῦ δημόσιου χρέους.
• Τὴ διεκδίκηση τῶν γερμανικῶν ὀφειλῶν ἀπὸ τὶς συνέπειες τῆς ναζιστικῆς Κατοχῆς στὴν Ἑλλάδα.

ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Εἰδικά, ἀπευθυνόμαστε σὲ ὅσους καὶ ὅσες γνωρίζετε τὶς θέσεις μας καὶ συμφωνεῖτε.

• Γραφτεῖτε συνδρομητές, ἐνισχύστε τὴν ἐφημερίδα «Χριστιανική»

• Συστρατευθεῖτε ἐνεργὰ μὲ τὴ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι.

Καλοῦμε τὸν καθένα καὶ τὴν καθεμία, ποὺ ἔχει γνωρίσει ἀγαπήσει τὸ κίνημα καὶ τὴν ἐφημερίδα του καὶ ἀποδέχεται τὶς θέσεις καὶ τὸ Καταστατικό μας, νὰ ἐκδηλώσει τὴν ἀγάπη αὐτὴ πιὸ ἔμπρακτα καὶ νὰ ὑποβάλει αἴτηση ἐγγραφῆς μέλους, νὰ ἐνισχύσει αὐτὴ τὴ φωνὴ καὶ νὰ συμβάλει στὴ διαμόρφωση τῶν θέσεών μας, ἐνόψει τοῦ 10ου Συνεδρίου τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ