Δυστυχώς, η ανάρτησή μας για τις αποκαλύψεις του εκδότη των “Γουίκιλικς” Τζούλιαν Ασάνζ αποδεικνύεται τραγικά επίκαιρη, αφού χτες Παρασκευή έγινε γνωστό ότι το ανώτερο βρετανικό Δικαστήριο δέχτηκε το αίτημα των ΗΠΑ για έκδοσή του. Στην πρώτη δίκη που έγινε, το βρετανικό δικαστήριο, με απόφαση του περασμένου Ιανουαρίου, είχε απορρίψει το αίτημα της έκδοσής του, με σαθρό σκεπτικό: όχι διότι τα “αδικήματα” για τα οποία κατηγορείται από τις ΗΠΑ δεν ευσταθούν, αλλά διότι εάν εκδοθεί και καταδικαστεί κινδυνεύει η ζωή του από τις συνθήκες κράτησης. Οι ΗΠΑ προσέβαλαν την απόφαση και προσκόμισε φάκελο με επιχειρήματα και διαβεβαιώσεις, οι οποίες έπεισαν το ανώτερο δικαστήριο. Η πλευρά του Ασάνζ έχει περιθώρια να προσβάλει την απόφαση. Εάν τα δικαστήρια κρίνουν αμετάκλητα την υπόθεση, η τελική απόφαση θα ληφθεί από τον αρμόδιο υπουργό.       

Οι μεγάλες αποκαλύψεις των “Γουίκιλικς” έγιναν το 2010-11. Σε πρώτη φάση, ενώ βρισκόταν στην Αγγλία, χαλκεύθηκε κατηγορία εναντίον του για βιασμό, για την οποία η σουηδική κυβέρνηση ζήτησε πρώτη την έκδοσή του. Ο Ασάνζ, διαισθανόμενος ότι αυτό αποτελούσε ένα πρώτο στάδιο για την έκδοσή του στις ΗΠΑ, ζήτησε πολιτικό άσυλο στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο επί προεδρίας Ραφαέλ Κορέα, όπου έζησε μέχρι το 2019. Ο διάδοχος του Κορέα, Λένιν Μορένο, εξαρτημένος από τις ΗΠΑ, σε πρώτη φάση επέτρεψε στη CIA να παγιδεύσει με κρυφά μικρόφωνα τις επικοινωνίες του Ασάνζ. Στη συνέχεια, κατάργησε το πολιτικό άσυλο, επιτρέποντας στην αστυνομία να τον συλλάβει. Έκτοτε, ζει σε περιορισμό στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Μπέλμαρς. Κατά συνέπεια, εάν συνυπολογισθεί και ο περιορισμός του στην πρεσβεία, έχει ήδη κλείσει εννέα χρόνια στέρησης της ελευθερίας του.Το 2019, ο ειδικός εκπρόσωπος του ΟΗΕ σε θέματα βασανιστηρίων Νιλς Μέλζερ, που επισκέφθηκε με την ομάδα του το Ασάνζ στη φυλακή εκτίμησε ότι φέρει “όλα τα τυπικά συμπτώματα της παρατεταμένης έκθεσης σε ψυχολογικά βασανιστήρια”.

Να σημειωθεί ότι ανάλογη περίπτωση διαρροής πληροφοριών που εξέθεταν την κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι η διαρροή των “Εγγράφων του Πενταγώνου” (Pentagon Papers) το 1968, έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, όπου ήλθαν αντιμέτωπες οι μεγάλες εφημερίδας “Ουάσιγκτον Ποστ” και “Νιου Γιορκ Τάιμς”, που δημοσίευσαν ή επιθυμούσαν να δημοσιεύσουν τις απόρρητες πληροφορίες και η κυβέρνηση Νίξον. Οι εφημερίδες κέρδισαν την υπόθεση, στη βάση της αρχής της ελευθερίας του Τύπου. Δεδομένου ότι χωρίς να τίθενται ζωές σε κίνδυνο, αποκαλυπτόταν ότι οι κυβερνήσεις άλλα έλεγαν προς τα έξω, και άλλη πολιτική είχαν σε σχέση με την εμπλοκή στο Βιετνάμ.

Σήμερα, οι ΗΠΑ δεν στρέφονται κατά των ΜΜΕ που αναδημοσίευσαν τις πληροφορίες του Ασάνζ, αλλά επικεντρώνουν στην εξόντωση του ιδίου, με στόχο να αποτρέψει άλλους να αποκαλύψουν τις όποιες εγκληματικές δραστηριότητες του Κράτους και της ιθύνουσας τάξης. Ανάλογες διώξεις είχε αντιμετωπίσει ο Ντάνιελ Έλσμπεργκ που διέρρευσε τα έγγραφα του 1968, ο οποίος με βάση τις ίδιες κατηγορίες περί κατασκοπείας που αντιμετωπίζει ο Ασάνζ, κινδύνεψε με 115 χρόνια φυλάκιση.

Όπως τονίζει ο δημοσιογράφος Κρις Χέτζες:

“Ο Ασάνζ αποκάλυψε την αλήθεια. Το εξέθεσε ξανά και ξανά και ξανά μέχρι που το σημείο να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ενδημούν η παρανομία, η διαφθορά και η απάτη που κυριαρχούν στην παγκόσμια άρχουσα ελίτ. Και μόνο για αυτές τις αλήθειες είναι ένοχος.”