Με πολλούς φίλους μου να έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα για κάτι καλύτερο και αξιοπρεπέστερο, και με τους ενεργούς πολίτες να έχουν αποτραβηχτεί κουρασμένοι και θλιμμένοι στο περιθώριο, το πολιτικό τσίρκο στην χώρα μας καλά κρατεί. 

Άνθρωποι χαμηλού επιπέδου και υψηλών γνωριμιών κάνουν κουμάντο και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Κι αν την κυβέρνηση την βλέπει κάποιος μόνο από την τηλεόραση, αυτούς είναι υποχρεωμένος να τους βλέπει καθημερινά. 

Η αυθάδεια, η κουτοπονηριά, και η ανικανότητα εκείνων που έδιωξαν τους φίλους μου και απομάκρυναν πολλούς πολίτες από τα κοινά, ίσως είναι η σπίθα για μια αντίδραση στην παγωνιά των ημερών. 

Επειδή υπάρχουν ακόμα εκεί έξω, -και εδώ στο Μαρούσι- άνθρωποι προκομένοι, που το λέει η καρδιά τους να πολεμήσουν για τους ίδιους και τους διπλανούς τους.

Επειδή ο δημόσιος χώρος είναι η τελευταία πάτρια γη που μένει κάτω από τα πόδια μας, αποφάσισα να συνταχθώ με την “Συμμαχία για την ανατροπή στο Μαρούσι” και την Κατερίνα Ψάλτη (φωτο-κειμένου). 

Κόντρα σε όσους ευαγγελίζονται ένα Μαρούσι “Μητρόπολη” που θα κάνουν κουμάντο οι φίλοι φίλων και οι “θείοι με τα λεφτά”, ενώ οι καθημερινοί άνθρωποι θα περιορίζονται μέχρι την εξώπορτα.

Κόντρα σε όσους πιστεύουν πως τα πάντα, γη, δέντρα, άνθρωποι, έχουν μια τιμή πώλησης.