Όπως είναι γνωστό, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν επανεκλέχτηκε για δεύτερη θητεία, όμως το κόμμα του και οι σύμμαχοί του κατάφεραν να κερδίσουν μόνο σχετική πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν, με 250 έδρες επί 577, πολύ μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία των 288 εδρών. Σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα, η κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό που ορίζεται από τον Πρόεδρο, δεν είναι υποχρεωμένη να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση. Αυτή ήταν η επιλογή της κυβέρνησης της πρωθυπουργού Ελιζαμπέτ Μπορν. Για το λόγο αυτό, η “Νέα Λαϊκή, Οικολογική και Κοινωνική Ενότητα” (NUPES) ο συνασπισμός των κομμάτων της Αριστεράς (Ανυπότακτη Γαλλία, Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές και Οικολόγοι), που ήρθε 2ος στις βουλευτικές εκλογές, υπέβαλε πρόταση δυσπιστίας. Η πρόταση απορρίφθηκε επειδή η υπόλοιπη αντιπολίτευση δεν καλυπτόταν από το σκεπτικό. Έτσι, επιβιώνει προς το παρόν η Κυβέρνηση Μπορν, αφού η Αντιπολίτευση δεν μπορεί να συνενωθεί για να τη ρίξει.
Παρά το γεγονός ότι ο συνασπισμός της Αριστεράς στο σύνολό του προηγείται, η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα με 89 βουλευτές είναι του κόμματος “Εθνικός Συναγερμός” της Μαρίν Λεπέν.
Τα κόμματα που απαρτίζουν τη NUPES δημιούργησαν χωριστές κοινοβουλευτικές ομάδες, διατηρώντας στην ονομασία της κάθε ομάδας το ακρωνύμιο NUPES, που όπως είχε συμφωνηθεί προεκλογικά διατηρείται ως συνασπισμός κοινοβουλευτικών ομάδων, χωρίς όμως να περιμένουν να έχει η Ακροδεξιά τέτοια δύναμη που να ξεπερνά όλες τις επιμέρους ομάδες. Η “Ανυπότακτη Γαλλία” του Ζαν Λυκ Μελανσόν κυριαρχεί με 75 βουλευτές επί των 131 του συνασπισμού. Κατάφερε να εξασφαλίσει και την προεδρία της Επιτροπής Οικονομικών της Εθνοσυνέλευσης, η οποία κατά παράδοση περιέρχεται στην Αντιπολίτευση.
Η παραδοσιακή Δεξιά διατηρώντας 62 έδρες, πήγε πολύ καλύτερα από την προεδρική εκλογή όπου έλαβε 4,8%. Θα μπορούσε να εξασφαλίσει στην κυβέρνηση Μπορν την πολυπόθητη πλειοψηφία, αλλά προς το παρόν προτιμά να παραμείνει στην αντιπολίτευση, για να αποφύγει τη φθορά.
Με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, η Κυβέρνηση προς το παρόν δεν μπορεί να πέσει, αλλά ούτε και να νομοθετήσει όπως επιθυμεί, με αποτέλεσμα να μπαίνουν φραγμοί στην πολιτική της λιτότητας που θέλει να επιβάλει. Αρκετά νομοσχέδια αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό από τις τροπολογίες που θεωρούν σημαντικό να στηρίξουν όλες οι ομάδες της αντιπολίτευσης. Στο νομοσχέδιο για τα μέτρα κατά του κορωνοϊού, με τροπολογία αφαιρέθηκε η βασική διάταξη για την καθιέρωση πιστοποιητικού εμβολιασμού (covid-pass). Σε άλλο νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση των συντάξεων, έγινε δεκτή τροπολογία της 10ης σε δύναμη κοινοβουλευτικής ομάδας ανεξαρτήτων βουλευτών του Κέντρου, της Κορσικής και υπερποντίων εδαφών, με την οποία προστέθηκαν 500 εκατομμύρια ευρώ στο κονδύλιο των συντάξεων, παρά την αντίθεση της Κυβέρνησης.
Οι ισχυρότερες κοινοβουλευτικές ομάδες της ακροδεξιάς και της αριστεράς, ενώ προσπαθούν να μη φαίνεται ότι υπάρχει “παρά φύση” σύμπραξη μεταξύ τους, επιθυμούν ταυτόχρονα να αποδείξουν στους ψηφοφόρους τους ότι με την παρουσία τους στη Βουλή μπορούν να θέσουν φραγμό στην κυβερνητική πολιτική και να επιβάλουν φιλολαϊκά μέτρα. Όπως και οι υπόλοιπες αντιπολιτευόμενες ομάδες, που αν δεν μπορούν να συνενωθούν μεταξύ τους, επιθυμούν να συμβάλουν στη λαϊκή αποδοκιμασία του προγράμματος Μακρόν.
